jeod نوشته: lمیشه یه نفرسواله منو جواب بده آخه برا خیلی مهمه ؟!وقتی مهبانگوتوی نظریه ی ابرریسمان تعریف میکنن می گن که مهبانگ حاصل برخورد دورویه(p-bran)است .یکی ماله دنیای ما ودیگری یک دنیای فراابعادیه دیگر!وامکان برخورددیگه ای هم وجودداره!!!!!!جهان مابرای انفجاردوباره بایدمنقبض شه نه منبسط؟؟؟؟؟؟!!!!
در کتاب "تاریخچه زمان" استیون هاوکینگ گفته شده که اگر در لحظه مهبانگ فقط کمی از سرعت انفجار بزرگ کاسته می شد,جهان دوباره در خود فرو می رفت.و از آنجایی که جهان هنوز هم با همان سرعت بحرانی در حال انبساط است,اگر کمی از سرعت انبساط جهان کم شود,جهان دوباره در خود فرورفته و همه چیز به حالت اولیه بازمی گردد. من فکر نمی کنم که با انبساط جهان,جهان منفجر شود;چون این انبساط,خود در اثر انفجاری به وجود آمده و من وقوع انفجار دیگری را در این انبساط منطقی نمی دانم.پس لازمه ی انفجار,انقباض دوباره است که در اثر کم شدن سرعت انبساط جهان, روی خواهد داد.
HYPERCUBE نوشته: telescope نوشته: سلام.یک سوال.
من جایی خوندم که چند ثانیه بعد از مهبانگ جایی بسیار فشرده در مرکز عالم وجود داشته که بسیار هم داغ بوده.
بسیار فشرده یعنی:
چنئ متر
چند کیلومتر
چند سال نوری
چند ...
یعنی چی؟
سلام
در واقع فرموده شما درست نیست. در لحظه ی مهبانگ مکانی جز خود مهبانگ وجود نداشت . در واقع فضایی در میان نبود . در لحظه مهبانگ بود که فضا خلق شد و ما بعد از اون می تونیم بگیم که فلان چیز در کدوم مکان قرار داشت.
نظریه انفجار بزرگ یا به تعبیری مهبانگ بیان می کند که تمامی عالم و هر چه در آن هست در یک نقطه که به آن تکینگی گفته می شود متمرکز بود و در یک آن این نقطه به یک باره منبسط شد و پس از چند لحظه عالم متولد شد.
علم فیزیک زمان صفر این مهبانگ را تا کنون نتوانسته توجیه کند چرا که قوانین فیزیک از توضیح آن عاجزند و به همین دلیل به آن تکینیگی می گویند .
کوچکترین زمانی که در فیزیک معنا دارد زمان پلانک است که -34^10 ثانیه می باشد . فیزیک از این لحظه به بعد را توانسته تا حدودی توجیه کند.
(چنانچه نیاز به توضیح بیشتری است بیان بفرمایید )
سؤال درست مطرح شده. چند ثانيه بعد از انفجار بزرگ يعني يك انبساط بزرگ براي عالم. البته طبق نظريه‌ي انفجار بزرگ داغ! سؤال اين نبود كه زمان پلانك به اونطرف به چه معنايي بوده.
مسأله‌اي كه گفتيد درسته لحظه‌ي انفجار بزرگ فعلاً مشكل تكينگي وجود داره. در فيزيك فعلاً بسياري از دانشمندان روي نوسانات كوانتمي (Quantum Flactuations) دارند كار مي‌كنند به دو علت: يكي مشكل تكينگي و ديگري بررسي شرايط كوانتمي و ذرات بنيادي و نظريه‌ي ميدان.
قوانين كنوني فيزيك به دليل قيدهاي زيادي كه دارند متأسفانه هنوز جا براي كار زياد دارند. نظريه‌ي ريسمان يكي از راه‌ها براي بررسي موارد از بين بردن تكينگي‌ها هستند.
kastor va polux نوشته: Owl نوشته: [quote="kastor va polux":1bhivo4s]هسته ی البالو!خیلی جایبه!
و دماش چقدر بود
دماي زمان پلانك به اين اندازه بود:
http://en.wikipedia.org/wiki/Planck_temperature
به فرمول دقت كنيد. از رابطه‌ي پلانگ بدست مياد. 1.4 ضربدر ده به نماي 32 كلوين!!
و بعد از اون به تريليون و چند دقيقه‌ي نخستين به حدود گيگا كلوين مي‌رسه.
واین حد اکثر دمایی هست که عالم ما تا بحال به خود دیده؟[/quote:1bhivo4s]
بهتره سؤال رو به اين صورت مطرح كنيم كه بالاترين دمايي كه ما تونستيم اندازه بگيريم چقدر بوده: كه همان دماي پلانك بوده كه نوشتم. و فعلاً بايد منتظر پيشرفتهاي فيزيك بود. گاهاً عده‌اي در فيزيك و نجوم بخصوص سؤال مي‌كنند كه اين دما درست مثل تكينگي مقداري بينهايت بوده. در فيزيك قويا مي گيم: خير!!
بينهايت رياضياتي با فيزيكي كاملا متفاوته. ما بايد بالاخره به اين سؤال بتونيم جواب بديم. ولي جواب به اين سؤال به معناي جواب به بسياري از سؤالهاي مشابه است.عالم چگونه شورع شد. قبلش چه چيزي وجود داشته يا نداشته؟ آيا مدلهايي مثل استاندارد ذرات و ميدانها و يا ريسمان توضيح مناسبي براي عالم هستند و يا بايد همچنان دنبال ساختن مدلهاي پيشرفته تر باشيم تا جهان رو اون‌طور كه رفتار مي‌كنه بتونيم توصيف كنيم و به قوانين اساسي عالم دست پيدا كنيم.
و فكر مي‌كنم هنوز خيلي فيزيك كار داره تا به اين سؤال جواب بده. ولي پيشرفتهاي فيزيك تا همين جا هم مثل يك معجزه ميمونه. كمي به عمق قضيه فكر كنيد متوجه منظورم خواهيد شد.
سلام
دوستان گرامی من در بحث شما شرکت نکردم!
به علاوه تمام توضیحات دوستان و آقای owl دیدن لینک زیر خالی از لطف نیست.
کوتاه ، جامع و عامه فهم!
این مشخصات نوشته های سایت ویکی پدیا است
این هم لینک
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9% ... 9%86%DA%AF
امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد.
جناب اختر شناس,من خودمم میدونستم جهان چراانبساط داره ولی این جواب سوال من نبود؟!
من رویه هاروتوجهان درپوست گردو دیدم توفیلم ابرریسمانهاهم ارتباطش بامهبانگوفهمیدم.وازاون موقع این برام شدسوال چون ازاین ضدونقیض ها من توعلم زیادپیداکردم!!!!!!!!!استادowlمیشه شماجواب بدین؟!اخه شمادرزمینه ی فیزیک واردترین
اول يك توضيح كوتاه درباره‌ي p-Brane بدم. p نشان‌دهنده‌ي تعداد ابعاد فضاست. 0 باشه ذره، 1 باشه صفحه يا رويه و غيره. ريسمان 1-Brane
اين نظريه‌ي رياضياتي در ريسمان، در فرمول‌بندي اصطلاحا غير اختلالي برقراره و نه اختلالي. اختلالي يعني اينكه كه مثلاً يك ميدان الكتريكي يا مغناطيسي كه به يك سيستم فيزيكي مثل يك ذره يا تعدادي از ذرات وارد ميشه.
ولي مسأله‌ي ابعاد اضافي كه تعميمي ميشه از حالت 1 يعني ريسمان، طوري نيست كه الزاماً بگيم دو صفحه يا brane كه با هم برخورد كنند بعد اتفاقي كه مي‌افته كنش‌هايي بين اين دو صفحه روي ميده. اين كنش‌ها مي‌تونن از نوع الكترومغناطيسي-هندسي(نسبيت عام)-و يا ميدان‌هاي قوي و ضعيف باشند. يعني نيروي هسته‌اي ضعيف و قوي و بالاتر از اينها الكتروضعيف، نظريه‌ي وحدت. چون بخشي از نظريه‌ي ريسمان در واقع هندسه است، مجبوريم بحث هندسه رو نگاهي بندازيم. بله ممكنه اين دو صفحه‌ي مفروض هم بارها به هم برخورد كنند. اينكه چرا الزاماً يكي رو ما ديديم نظريه‌ي ريسمان‌كارها بايد جواب بدن. و اينكه چرا انفجار بزرگ رو ناگهان به برخورد دو صفحه از نوع ابرفضايي اون تشبيه مي‌كنند، باز هم جوابگو هستند. چون نه ميشه ثابتش كرد و نه ردش كرد. اين در فيزيك زياد به درد ما نمي‌خوره!
من زياد با اين گفته‌ي ريسمان‌كارها موافق نيستم البته اين رو بگم ريسمان چون تكينگي‌ها يا ابهامات رياضياتي و نامفهوم رو برطرف مي‌كنه مورد توجه فيزيكي‌هاست. ولي تنها رويكرد به بررسي جهان نيست.
توجيه اينكه چرا و چگونه دو صفحه برخورد مي‌كنند، و انفجار بزرگ روي ميده چندان ملموس نيست! چون ميشه ادعاهايي هم كرد در رد اين قضيه! سؤالهاي زيادي مكطرح ميشه. ولي اينكه انقباضي روي ميده خير الزما اين طور نيست. يكي از اتفاق‌هايي كه ممكنه بيفته اينه كه ناگهان ماده در نقطه‌اي فشرده شده و انفجار ناشي از كاهش انرژي و افزايش آنتروپي اتفاق مي‌افته. انرژي دروني سيستم باعث ميشه كه جهاني يا حبابي در اين نقطه‌ي خاص و تكينه اتفاق بيفته. مثل فشار هوايي كه باعث انبساط بادكنك ميشه. اين انبساط تغييرات هندسي عالم و همين‌طور تغييرات فيزيكي و انرژي دروني اون رو باعث ميشه.
نكته‌اي رو متذكر بشم ريسمان هميشه ميگه چرا كه نه؟ يعني هر اتفاقي كه ممكنه مي‌افته يا ممكنه نيفته! ابزار ما اونقدر باز و گسترده‌است كه همه نوع اتفاق و رويداد رو مي‌تونيم باهاش توجيه كنيم، ولي همچنان ريسمانها و ابرريسمانها يك نظريه هستند.
فرق ريسمان و ابرريسمان در اينه كه تقارن‌هاي طبيعت در ريسمان رعاين ميشن و ابرريسمان در خودش ابرتقارن رو دارهو. يعني ماتريسي رو فرض كن كه تعداد عناصرش زياد ميشه تا بتونه اعضاي بيشتري رو در خودش جاي بده.
من فقط بگم گرفتاري اين كتابهاي ساده نويسي شده همينه. سؤالهاي زيادي پيش مياد كه توضيحش تخصصيه و آدم دوست داره تخصصي توضيح بده چون گاهي توضيح تخصصي و رياضياتي ساده‌تر از توضيح به زبان ساده است و قابل فهم‌تر.
پاسختون عالی بود
.من خودم همیشه به همه میگم که این چیزارونمیشه به زبان ساده توضیح داد ولی این دفعه خودم یادم رفت؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!! :wink: :wink: :wink: :wink: :wink: :wink: :wink: :wink: :? الان بیشترمشتاق شدم که بفهمم شما کی هستین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :wink: :wink: :? :? :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: