04-05-2009, 05:07 PM
صفحات: 1 2
04-05-2009, 05:11 PM
من اگه می خواستم این کتاب هارو بخونم سوالم رو اینجا مطرح نمی کردم
در ضمن اگه پاسخ رو بلد نیستید نیازی هم نیست که جواب های سربالا بدید.
در ضمن اگه پاسخ رو بلد نیستید نیازی هم نیست که جواب های سربالا بدید.
04-05-2009, 05:18 PM
فکر نمی کنم این نحوه ی برخورد شما درست باشه ولی به هر حال.
من جواب شما رو دادم .یک ابر نو اختر باعث تراکم سحابی میشه.ووقتی گقتید چطوری چون نمی دونستم کتاب معرفی کردم.
من جواب شما رو دادم .یک ابر نو اختر باعث تراکم سحابی میشه.ووقتی گقتید چطوری چون نمی دونستم کتاب معرفی کردم.
04-05-2009, 05:20 PM
ابر نو اختر باعث تولد سحابی می شه نه تراکم آن
در ضمن سوال من علت چرخش سیارات به دور خود و ستاره خود بود!
در ضمن سوال من علت چرخش سیارات به دور خود و ستاره خود بود!
04-05-2009, 06:46 PM
جواب به هیچ کدام از جوابهایی که دیدم ارتباط نداره. خیلی ساده است ولی بررسی فیزیکی اون بسیار مشکله. دینامیک عالم! از یک ذره بین استفاده میکنم فقط مثال میارم و جواب نهایی رو میسپرم به مطالعه و کتابهای موجود:
1. عالم از نظری مکانیکی هم فعاله و در حالت حرکت. هنوز نمیدونیم این حرکت غیر از انبساط چرخش هم داره یا نه!
2. به کهکشانها دقت کنید! تا محیط گردابی نباشه و البته قوانین بسیار معروف بقای اندازه حرکت زاویهای و انرژی نباشه اون حالت چرخشی یا پیچشی رو ندارند. حتی اونهایی که شکل بیضوی یا حلقهای دارند.
3. سحابیها چون در چاچوب مرجع بزرگی مثل کهکشان قرار دارند، این دینامیک عظیم رو حس نمیکنند. ولی باز هم قوانین بقای معروف فیزیک (شتاب زاویهای و گرانش و غیره) باعث میشه که حرکت یا پویایی یا دینامیک وجود داشته باشه.
4. منظومههای خورشیدی هم همون حالت کهکشان رو دارند.
5. و بالاخره داخلیترین عناصر در ابعاد بزرگ قابل حس برای ما یعنی سیارات از همین قوانین ساده ولی کمی طولانی در محاسبه تبعیت میکنند. هیچ ارتباطی به ابرنواختر بودن و نبودن و اینها ندارد.
نکتهی جالب الگوی مشابه و زیبایی است که طبیعت با اون رفتار می کنه و ما در فیزیک میتونیم اون رو تحلیل کنیم. راه حل علمی و فیزیکی اون در مکانیک کلاسیک آمده و براحتی میشه دنبالش کرد. راهنمایی میکنم چون اینجا نمیشه فرمولها و اثبات آورد. حرکت دستگاه ذرات - دستگاه مختصات غیرلَخت - قوانین بقا در مکانیک. جواب فیزیکی در اینهاست!
کتاب: مکانیک تحلیلی فولز - کلپنر - آتام آریا.
و لینک انگلیسی بسیار مفید:
http://en.wikipedia.org/wiki/Coriolis_effect
1. عالم از نظری مکانیکی هم فعاله و در حالت حرکت. هنوز نمیدونیم این حرکت غیر از انبساط چرخش هم داره یا نه!
2. به کهکشانها دقت کنید! تا محیط گردابی نباشه و البته قوانین بسیار معروف بقای اندازه حرکت زاویهای و انرژی نباشه اون حالت چرخشی یا پیچشی رو ندارند. حتی اونهایی که شکل بیضوی یا حلقهای دارند.
3. سحابیها چون در چاچوب مرجع بزرگی مثل کهکشان قرار دارند، این دینامیک عظیم رو حس نمیکنند. ولی باز هم قوانین بقای معروف فیزیک (شتاب زاویهای و گرانش و غیره) باعث میشه که حرکت یا پویایی یا دینامیک وجود داشته باشه.
4. منظومههای خورشیدی هم همون حالت کهکشان رو دارند.
5. و بالاخره داخلیترین عناصر در ابعاد بزرگ قابل حس برای ما یعنی سیارات از همین قوانین ساده ولی کمی طولانی در محاسبه تبعیت میکنند. هیچ ارتباطی به ابرنواختر بودن و نبودن و اینها ندارد.
نکتهی جالب الگوی مشابه و زیبایی است که طبیعت با اون رفتار می کنه و ما در فیزیک میتونیم اون رو تحلیل کنیم. راه حل علمی و فیزیکی اون در مکانیک کلاسیک آمده و براحتی میشه دنبالش کرد. راهنمایی میکنم چون اینجا نمیشه فرمولها و اثبات آورد. حرکت دستگاه ذرات - دستگاه مختصات غیرلَخت - قوانین بقا در مکانیک. جواب فیزیکی در اینهاست!
کتاب: مکانیک تحلیلی فولز - کلپنر - آتام آریا.
و لینک انگلیسی بسیار مفید:
http://en.wikipedia.org/wiki/Coriolis_effect
04-23-2009, 12:37 AM
ببینید دوست عزیز من جوابم رو همینطوری رو هوا ندادم.بذارید کامل توضیح بدم:
یک ابر نواختر منفجر میشه و از خودش امواج شدیدی رو ساتع می کنه.این امواج تا یک سحابی ادامه پیدا می کنند و باعث نزدیک شدن مواد اون سحابی به هم میشن و به همین ترتیب شوک به سحابی وارد میشه .بعد با تراکم سحابی بعد از گذشت میلیون ها سال ستاره متولد میشه.
یک ابر نواختر منفجر میشه و از خودش امواج شدیدی رو ساتع می کنه.این امواج تا یک سحابی ادامه پیدا می کنند و باعث نزدیک شدن مواد اون سحابی به هم میشن و به همین ترتیب شوک به سحابی وارد میشه .بعد با تراکم سحابی بعد از گذشت میلیون ها سال ستاره متولد میشه.
صفحات: 1 2