12-10-2008, 10:51 PM
صفحات: 1 2
12-11-2008, 05:36 PM
100%
شک نکنید که ما تنها نیستیم.
شک نکنید که ما تنها نیستیم.
01-04-2009, 10:58 PM
تو قران هم که بگردید نوشته در آسمان و زمین کسانی هستند ولی تفسیرش بیشتر برای فرشته هاست..ولی شاید برای حیات فرا زمینی هم باشه ولی موجودات فضایی رو نمی دونم
01-05-2009, 01:39 AM
اگه منظورتان موجوداتی باشه که مثل ما بتونن راه برن و فکر کنن و .... من به شخصه شک دارم .
ولی حیاتی متشکل از موجودات تک سلولی و امثال آن احتمالش زیاده :wink:
ولی حیاتی متشکل از موجودات تک سلولی و امثال آن احتمالش زیاده :wink:
01-05-2009, 12:31 PM
بطورحتم و با یقین بله 100%
بیشتر وگسترده تراز آنچه حتاً به تصورمان می آید.
hock: hock: hock: hock: hock:
بیشتر وگسترده تراز آنچه حتاً به تصورمان می آید.
hock: hock: hock: hock: hock:
01-06-2009, 12:46 PM
جهان ما خیلی بزرگ است وماخیلی کوچک. حیات وجود دارد البته نمی گویم صد در صد اما 99999999999999999999999999999999999999999999/99 دزصد حیات وجود دارد
01-07-2009, 04:26 AM
آیا می توان تصور کرد که در عرصه پهناور گیتی ما تنها هستیم!
به نظر من به جای اینکه به این فکر کنیم که آیا وجود دارند یا نه!
به راه های ارتباط با اونا فکر کنبم!
و هر کس یه نظری بده!
گاهی از اوقات فکرایی که خنده دار باشن و یا محال باشند و یا بچه گونه به نظر بیان بهترین راه حل هستند!
به نظر من به جای اینکه به این فکر کنیم که آیا وجود دارند یا نه!
به راه های ارتباط با اونا فکر کنبم!
و هر کس یه نظری بده!
گاهی از اوقات فکرایی که خنده دار باشن و یا محال باشند و یا بچه گونه به نظر بیان بهترین راه حل هستند!
01-07-2009, 07:38 PM
بله!
دلیلی نداره مغرور یا نادان باشیم که در این عالم با این وسعت عجیب و غریب خودمون رو تنها فرض کنیم و به قول کلارک یا آسیموف که نمیدونم خودخواه باشیم و فکر کنیم جهان فقط از آن ماست. موجود کوچک و کنجکاو!؟ نه خندهداره! ما تنها نیستیم. هنوز در کودکی دانش خودمون به سر میبریم و در مقابل عمر عالم چیزی از شروع علم نذگشته تا ببینیم اوضاع و احوال جهان واقعا چطوره. البته این نکته رو هم بگم خیلی موجودات کنجکاوی هستیم که تونستیم ظرف 200-300 سال به این حد از توان علمی برسیم. باید دید در ادامه چه اتفاقی میافته. بشر نباید یادش بره که فقط 3.5 میلیارد سال مفید دیگه برای پیشرفت و فرار از یک فاجعهی طبیعی باقی مونده. 4.5 میلیارد سال دیگه همه چیز کاملا در هم کوبیده میشه برای زمین.
دلیلی نداره مغرور یا نادان باشیم که در این عالم با این وسعت عجیب و غریب خودمون رو تنها فرض کنیم و به قول کلارک یا آسیموف که نمیدونم خودخواه باشیم و فکر کنیم جهان فقط از آن ماست. موجود کوچک و کنجکاو!؟ نه خندهداره! ما تنها نیستیم. هنوز در کودکی دانش خودمون به سر میبریم و در مقابل عمر عالم چیزی از شروع علم نذگشته تا ببینیم اوضاع و احوال جهان واقعا چطوره. البته این نکته رو هم بگم خیلی موجودات کنجکاوی هستیم که تونستیم ظرف 200-300 سال به این حد از توان علمی برسیم. باید دید در ادامه چه اتفاقی میافته. بشر نباید یادش بره که فقط 3.5 میلیارد سال مفید دیگه برای پیشرفت و فرار از یک فاجعهی طبیعی باقی مونده. 4.5 میلیارد سال دیگه همه چیز کاملا در هم کوبیده میشه برای زمین.
01-08-2009, 08:45 PM
وجود موجودات فضایی به ما کمکی نمی کنه.به غیر از اینکه نشانه ی حیات در غیر از زمین و مکانی دیگر برای زندگی ما در فراسوی زمین.تازه اونم اگه شرایط بدنی اونها با ما یکسان باشه.وگرنه همه جا جن و پری هست. :mrgreen:
01-08-2009, 09:31 PM
دوست عزیز آیا شما می توانید با دلایل علمی وجود همون چیزی که شما بهش می گید جن و پری رو به من ثابت کنید؟
در ضمن چرا وجود حیات فرا زمینی نمی تواند به ما کمک کند؟!
ممکن است که ما یک گونه حیات در فرای سیاره خود کشف کنیم!
100% موجودات کشف شده نه انسان هستند و نه شباهتی به انسان ها خواهند داشت.
و ما این احتمال را بدهیم که حیات غیر هوشمند هم باشد.
آیا با مطالعه ساختار ژنتیکی بدن آنها نمی توانیم به خودمان کمک کنیم که سازگاری با محیط های جدید را داشته باشیم؟
اصلا فرض می کنیم جو آن سیاره کشف شده مملوء از گازهای100% سمی و خطرناک برای انسان باشد ولی میانگین عمر موجودات آنها بالای چند 100 سال، آیا نمی تواند به ما کمک کند؟
چگونه به خودمان اجازه می دهیم که با کشف یک نوع تک سلولی در اعماق اقیانوس ها خوشحال بشویم و به کاشف آن هدیه ها بدیم اما بگوییم که کشف موجودات فرازمینی به درد ما نمی خورد؟
در ضمن چرا وجود حیات فرا زمینی نمی تواند به ما کمک کند؟!
ممکن است که ما یک گونه حیات در فرای سیاره خود کشف کنیم!
100% موجودات کشف شده نه انسان هستند و نه شباهتی به انسان ها خواهند داشت.
و ما این احتمال را بدهیم که حیات غیر هوشمند هم باشد.
آیا با مطالعه ساختار ژنتیکی بدن آنها نمی توانیم به خودمان کمک کنیم که سازگاری با محیط های جدید را داشته باشیم؟
اصلا فرض می کنیم جو آن سیاره کشف شده مملوء از گازهای100% سمی و خطرناک برای انسان باشد ولی میانگین عمر موجودات آنها بالای چند 100 سال، آیا نمی تواند به ما کمک کند؟
چگونه به خودمان اجازه می دهیم که با کشف یک نوع تک سلولی در اعماق اقیانوس ها خوشحال بشویم و به کاشف آن هدیه ها بدیم اما بگوییم که کشف موجودات فرازمینی به درد ما نمی خورد؟
صفحات: 1 2