تالار گفتگو ستاره‌شناسان

مقدمه
مقاله حاضر ، تحقیقی علمی و قرآنی در ارتباط با امکان وجود شعور و ادراک غیر انسانی در پهنه گیتی می باشد که هدف آن بررسی قرآنی اشکال و انواع ادراک، در دیگر مخلوقات الهی است.

اگر از کلمه شعور و ادراک غیر انسانی بجای ادراک فرا انسانی و یا فرا زمینی جهت معرفی استفاده شد به دو دلیل زیر است:
- لزوما شکل شعور نفسانی موجودات غیر انسانی ، فرا تر از انسان نیست و بالعکس.
- انواع شعور و هوش غیر انسانی علاوه بر نوع غیر زمینی و یا فرا زمینی ، میتواند بومی سیاره زمین نیز باشد. مانند موجودات هوشمند نامرئی زمینی که در قرآن بنام جن خوانده شده اند و در عین کثرت شان ، در ماهیتی ناباورانه (بنا به مصلحت الهی) غیر قابل رویت هستند.
قرآن با آیات نورانی خود در چهارده قرن پیش به معرفی هوشمندی گستره وسیعی از مخلوقات غیر انسانی در پهنه گیتی پرداخته است. و بطور صریح ، علم و ابزار بشری را در ارتباط با فهم و رویت این طیف گوناگون از شعور و ادراک به چالش گرفته است.

بشر در ابتدا توانائی دیدن اجسام و رنگها را در طول موج مرئی داشته است ولی دید در تابشهای الکترومغناطیس مادون قرمز، ماوراءبنفش ،امواج رادیوئی ، اشعه x ، گاما و لیزر برایش قابل فهم نبود. امروزه با کمک علم و فن آوری افق دید ، از 7500- 4000 آنگستروم (قرمز- نارنجی- زرد- سبز- آبی- نیلی ـ بنفش )به مرزهای غیر قابل تصوری کشانده شده است.

همزمان با افزایش افق رصدی ، درک انسان نیز در نحوه ارتباطات تلپاتیک ، هیپنوتیزم و ) ESPکنترل اشیاء با ذهن) رو به گسترش نهاده است. ولی متاسفانه با این همه پیشرفت ، فهم و باوری حتی ابتدائی از نحوه تعامل گفتاری - رفتاری و حضور شعور در اشیاء ،آب ،کوه ، زمین، سیارات ، ستارگان ، کهکشانها و یا نباتات (درخت،سبزه ،گل و...)،جنبندگان ( حیوانات خشکی، آسمان، دریا و حشرات) ، ساکنان آسمان ، ملائک و جنیان وجود ندارد !
اعلام هوشمندی فوق العاده پیچیده و گسترش یافته در تمام اجزاء عالم در نوشته های وحی چگونه تفسیر خواهد شد؟ پاسخ علم ، ابزار و فن آوری پیشرفته در ارتباط با سوالات زیر چیست ؟

آیا مورچه میتواند حرف بزند ؟ آیا درختان صاحب فهم و شعور هستند؟ آیا زمین اراده دارد؟ آیا پرنده ای مثل هدهد توان انتقال اطلاعات به انسان را داراست؟ آیا موجوداتی مثل جن قدرت غواصی و پیکره سازی و جابجائی اشیاء را دارند؟ آیا ملائک الهی زراعت میکنند و شرایط آب و هوائی را تنظیم می نمایند ؟ آیا رعد و برق ، حمد و تسبیح پروردگار را بجا می آورند؟ و آیا در بین سیارات سپاهیانی از آسمان در رفت و آمد هستند که ما نمی بینیم ؟ و کدام دسته از ملائک قدرت نابودی تمدنهای پیشرفته شعور بشری را دارند ؟

بشر هم اکنون با نوعی از شعور هبوط یافته ،بنام شعور انسانی ، آشنا ست و بواسطه این شکل ضعیف از پتانسیل قوی و بی حد و مرز شعور لا یتناهی ، با همنوعان و جهان پیرامونی خود در ارتباط است .ولی آیا براستی ، شعور و هوشمندی تنها در شکل انسانی تکوین و تکامل یافته است؟ و یا انواع دیگری از ادراک در سرتا سر گیتی گسترش یافته، که ما با این سطح ضعیف از شعور انسانی خویش ،قادر به فهم آن نیستیم؟

در کل دو نظریه میتواند شکل بگیرد:
- شعور تکامل یافته ، صرفا شعور بشریست و تنها در کره زمین تکوین یافته است.
- شعور تکامل یافته بشری تنها شکلی از شعور میباشد که :

انواع دیگری از شعور نیز در جمادات ، مایعات ، گازها ، اشیاء ،نباتات، حیوانات(جنبندگان)،کوهها،اقمار، سیارات،ستارگان، کهکشانها،ملائک، جنیان و تمامی اجزاء مخلوق ، گسترده شده است. و هیچ مخلوقی نبست، مگر اینکه صاحب فهم و ادراک است.(برخی بر شعور انسانی تفضل و برتری دارند و برخی مسخر شعور انسانی به اذن پروردگارند).

آنچه از وحی استنتاج می شود ،حاکی از اینست که شعور انسانی تنها جزئی از شعور مخلوقات زمین و آسمان و مابین آنهاست. و گستره شعور ، دارای شکلی پیوسته و عالمگیر می باشد که عزیز حکیم به اقتضای نیاز خلقت و نظم حاکم آنرا تعبیه فرموده است.
جالب آنکه، مطالعه در آثار باستانی و متون مذهبی باقیمانده از اقوام مختلف،نشانه های بی بدیلی را از شناخت بشر گذشته ، نسبت به شعور غیر انسانی حکایت می کند که امروزه پس از عذاب اقوام و انهدام تمدنهای خاطی به بوته فراموشی سپرده شده است.

به وبلاگ http://www.mavaraha.blogsky.com خوش آمدید...
از نظرات دوستان استروفیل استفاده خواهم برد
متشکرم - اسلامی
ادامه دارد...

معرفی شعور و ادراک غیر بشری از دیدگاه وحی در قرآن ۲
مختصات ما در کیهان
قبل از اینکه وارد دسته بندی شعور غیر انسانی شویم ، لازم دانستم که موقعیت سیاره خودمان را در کیهان بررسی کنیم. درک موقعیت منظومه ای و حقارت سیاره ای ، دارای این مزیت خواهد بود که تکبر ذهنی غلط بشر را نسبت به خاص بودن شکل شعور در وجود وی می شکند .

زمین تکه سنگی تقریبا کروی است که به همراه هفت سیاره دیگر بر گرد ستاره ای نزدیک بنام خورشید در حال گردش است.این سیاره و شش میلیارد انسان ساکن آن از مدار زحل ، بصورت نقطه ای نورانی در حد پیکسل قابل رویت هستند .
سیاره آبی رنگ زمین از مدار ستارگان سه تائی معروف به قنطورس با 4.3 سال نوری فاصله(مسافتی که فضا پیماهای مدرن ، چهل هزار سال طول میکشد، آنرا بپیمایند) نه تنها دیده نمی شود بلکه خورشید پر هیبت آن نیز ، صرفا در حد یکی از ستارگان کم فروغ آسمان شب ، قابل رویت هست.

خورشید با هشت توله خود در بازوی جبار ، در فاصله 10000 سال نوری از لبه و 28000 سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری قرار گرفته که هر 240 میلیون سال یکبار، مرکز کهکشانی که حاوی 200- 100 میلیارد خورشید کوچک و بزرگ است را گردش می کند. بشر با سیستمهای اپتیکی و رصدی در طیفهای الکترو مغناطیس گوناگون تا بحال رویتی مستقیم از سیارات فرا خورشیدی نداشته است. تکنیکهای رصد غیر مستقیم سیارات فرا خورشیدی که از اواسط دهه 90 میلادی تا کنون مورد استفاده قرار گرفته است، به تازگی توان کشف بخار آب را در سیاره ای شبه زمینی در منظومه ی ستاره ای دیگر با هزار اما و اگر یافته است.
نزدیکترین همسایه ی کهکشانی ما، آندرو مدا ست که با فاصله 2.2 میلیون سال نوری ، دارای 2000 میلیارد خورشید کوچک و بزرگ می باشد.( غیر از ابرهای ماژلانی که توسط کهکشان ما در حال بلعیده شدن هستند و آسمان نیمکره جنوبی را زینت بخشیده اند).
جهان به یک یا دو کهکشان محدود نمی شود ، بلکه کیهان حاصل از بیگ بنگ ، در وسعت 20- 15میلیارد سال نوری با میلیاردها کهکشان گسترده شده است.

در این عرصه کیهانی، هرگاه از ستاره و یا سیاره نام برده می شود ، صرفا خورشید یا سیارات منظومه شمسی( مثل عطارد ، زهره ، زمین و مشتری )منظور نظر نیست. بلکه هر ستاره و یا سیارات ستارگان دیگر در کهکشان راه شیری و یا کهکشان های دیگر را شامل میشود.

به عنوان مثال زمانیکه از ماه سخن می گوئیم ، علاوه بر زمین، سایر سیارات مثل اورانوس ، زحل و مشتری نیز از 27 الی 62 ماه (قمر) دارند. و یا زمانیکه به کوه اشاره میکنیم ، تنها خاستگاه کوه ، در سیاره ما نیست، بلکه در مریخ(بخون یا بهرام) ، بلند ترین قله منظومه شمسی بنام المپ(Olympus) جا گرفته است. کوه در سیارات فرا خورشیدی کهکشان راه شیری و یا سیارات فرا کاه کشانی نیز وجود دارد.
عظمت و تنوع خلقت در انحصار فهم ما نیست که یک روز ، زمین را مرکز جهان بدانیم و روز دیگر انسان را تنها تافته ی جدا بافته شعور کیهانی بخوانیم!

هیچ چیز در هستی به شمارش و خاص انگاشتن بشر محدود نمی شود . بدین ترتیب زمانی که از انسان نام می بریم ، تنها شش میلیارد انسان موجود در سیاره خودمان، مطلوب نظر نیست ، بلکه بذر انسانی مثل تنوع ستاره ای، سیاره ای، اقمار و کوهها میتواند در بینهایت منظومه فرا خورشیدی و یا فرا کهکشانی گسترده شده باشد.

هر ستاره کوچکی را که در آسمان مینگرید ، غولی تابناک است که از افق سیاره ای دور دست طلوع کرده و در افقی دیگر غروب مینماید و حیات بخش میلیاردها میلیارد موجودات سیارات خویش است.آموزه جملات فوق اینست که: خورشید ما ، تنها خورشید جهان نیست. وجود سیاره ، محدود به منظومه شمسی نیست. زمین مرکز کیهان نیست. کوه ، انسان و بسیاری از مخلوقات دیگر نیز فقط منحصر به زمین نیستند
با نگریستن به ستارگان آسمان شب ، اولین قدم ، خارج کردن ذهن از دگم اندیشی است . یعنی وقتی به ستاره ای در دور دست مینگریم ، بدانیم که آن ستاره ، یک خورشید است که می تواند دارای سیاراتی باشد و آن سیارات میتوانند داری اقمار باشند. و همانطور که سیارات و اقمار آنها دارای کوهستان هستند ، پس میتوانند آب ، انسان ، جانداران نامرئی (جن) ، ملائک و ساکنان آسمان داشته باشند .

باور نکردنی است ! بینهایت کهکشان، ستاره، سیاره، قمر، کوه، ملائکه، جن، انسان و مخلوقات دیگری که ما نمی شناسیم!
این دنیای آفریدگاریست که عظمت و بزرگی او با انحصار طلبی ها و جهالت بشر محصور نمی شود. و این همه کثرت سبب تکرار نیست. بطوریکه حتی سرانگشتان دستان ما به تکرار نگرائیده است. او پروردگار خلاقیست که خسته نمی شود و علمش پایان نمی پذیرد . هر چه بخواهد می آفریند. او منزه است از اینکه کار باطلی کند. و در وهم کسی آید .
http://www.mavaraha.blogsky.com


لا تاخذه سنه و لا نوم .