تالار گفتگو ستاره‌شناسان

سلام
یه سوال همش تو ذهنمه که داره اذیتم میکنه
خورشید تو فضا(خارج از جو زمین) هم نورش کور کننده است؟
یا این نور شدیدی که میبینیم بخاطر جو زمین ایجاد شده؟
یعنی فضانوردا اون بالا راحت میتونن به خورشید نگاه کنن؟
ممنون

نور خورشيد حتى بيشتر كوركنندست ولى ديگه از كنار قرص خورشيد اسمون سياهه و اونجا روشن نميشه.

سلام.
اگه خورشید یکدفعه منفجر بشه نیروی حاصل از انفجار میتونه منظومه شمسی رو نابود کنه؟ این انفجار به خاطر شدت و حرارت زیادش میتونه زمین رو منفجر کنه یا فقط زمین خشک و سوخته میشه ؟

فقط سوخته میشه چون انفجار باید از درون باشه

خب خورشید که هیچوقت منفجر نمیشه، ولی اگه بشه، قبل از اینکه مواد پراکنده شده از خورشید به زمین برسن، زمین و تمام سیارات از مدارشون خارج میشن ولی با ماده خورشید برخورد دارن، البته ممکنه ماده تا اون موقع سرد شده باشه، در غیر این صورت، زمین میسوزه. زمین منفجر نمیوتونه بشه که. نارنجک نیست که.

Regulus نوشته: خب خورشید که هیچوقت منفجر نمیشه، ولی اگه بشه، قبل از اینکه مواد پراکنده شده از خورشید به زمین برسن، زمین و تمام سیارات از مدارشون خارج میشن ولی با ماده خورشید برخورد دارن، البته ممکنه ماده تا اون موقع سرد شده باشه، در غیر این صورت، زمین میسوزه. زمین منفجر نمیوتونه بشه که. نارنجک نیست که.

پس چرا وقتی در یک ستاره انفجار ابر نواختری رخ میده نور آن از یک کهکشان هم بیشتر میشه یا به اندازه یک کهکشانه ؟
خوب این نور حاصل از انفجار میگه نمیتونه همون مواد انفجاری حاصل از هیدروژن و هلیوم باشه ؟ پس اگر ستاره دارای منظومه باشه تمام سیارات و اقمار و دیگر اجرامی که به دور ستاره میچرخند باید بسوزند یا پودر شوند و از بین برند :confused::confused::confused:

ربط سوال اولیتو به بحث نفهمیدم ولی ابرنواختر یه انفجار بسیار شدیده و انرژی ازاد شدش بسیار زیاده، اما باعث از بین رفتن سیارات اون منظومه نمیشه و بعد از انفجار همچنان سیارات باقین. البته احتمالا جزقاله شدن.
اون نور از سقوط شدید مواد بسمت مرکز جرم ستارست و احتمالا همجوشی های بسیار قوی(که عناصر سنگینو بوجود میارن) در حین انفجار و در واقع انفجار از نوع انفجار هایی که ما تو زمین دیدیم نیست.

Regulus نوشته: ربط سوال اولیتو به بحث نفهمیدم .

منظورم اینه که اگر مثلا در خورشید یکدفعه یک انفجار ابر نو اختری رخ بده قدرت این انفجار انقدر عظیمه که نورش ممکنه به حد نور یک کهکشان برسه پس این نور حاصل از همون مواد انفجاری ابر نو اختریه پس احتمالا سیارات باید به قول خودتون جزقاله بشن آیا اینطور نیست:confused::confused::confused:

اون نور تو واقعیت انقدر هم زیاد نیست. تو فاصله زیاد بله به اندازه مجموع نور یه کهکشان درخشان میشه، ولی مثلا ما تو زمین هیچوقت نوری در حد خورشید از یه ابرنواختر نمیبینیم. حتی ابر نواخترای داخل کهکشان خودمون. ولی همونطور که گفتم سیاراتش جزقاله میشن ولی از بین نمیرن. مثلا سیارات سنگی پوستشون از بین میره یا اگه ستاره همدمی وجود داشته باشه ممکنه موج انفجار باعث **بشه ستاره همدم مقداری از گازشو از دست بده.

آیا گرانش و نیروی خورشیدی مثل بادهای خورشیدی در جزر و مد هم تاثیری داره:?::?: