[SIZE=3][B]آلودگي نوري باعث شكستن درختان[/SIZE][/B]
[COLOR="#0000FF"][COLOR="#0000FF"][B]
پاييز امسال، از نظر بارش برف و باران به نسبت سال هاي گذشته وضعيت بسيار مطلوبي داشت به طوري كه در هفته هاي گذشته و در اواسط آبان ماه، بسياري از شهرها سفيدپوش شدند. مردم با مشاهده بارش برف در ميانه فصل خزان خوشحال شدند اما يك روز پس از آن با مشاهده درختاني كه زير بار برف خم شده يا شكسته بودند، متاثر گشتند. به نظر مي رسد يكي از دلايلي كه باعث شكسته شدن و خم شدن درختان در اين شرايط مي شود، عاملي به نام «نورهاي مصنوعي» سطح شهر يا همان مبحث آلودگي نوري باشد. ياهان چهار فصل به طور طبيعي بايد در ابتداي پاييز رفته رفته تغييري در رنگ برگ هاي خود داده و برگ هاي خود را از دست بدهند. اما نور مصنوعي، ريتم زندگي آنها را در شهرهاي بزرگ تغيير داده و حيات گياه را به مخاطره مي كشاند. به طوري كه منجر به مرگ گياه مي شود.
گياهان نورپسند در طول روز نيازمند چهار هزار و 200 لوكس نور و گياهان سايه پسند نيز به دليل جذب ميزان بالاي كلروپلاست، نيازمند 72 لوكس نور براي ادامه زندگي شان هستند. طبق «قانون بردباري»، رساندن نور بيش از اندازه به گياه در شب رشد آن را دچار اختلال كرده و فصل از دست دادن برگ و جوانه زني آن را به مخاطره مي كشاند.
[/[/COLOR]B][/COLOR]
[ATTACH=CONFIG]1111[/ATTACH]
پايگاه پرتاب ملي ايجاد مي شود
[COLOR="#0000FF"]
1 آذر 1390 - دكتر 'حميد فاضلي' روز يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا اظهار داشت: براساس موافقتنامه ميان سازمان فضايي ايران و وزارت دفاع وپشتيباني نيروهاي مسلح نقش هر يك از نهادها در ايجاد پايگاه پرتاب ملي مشخص شده است.[/COLOR]
[ATTACH=CONFIG]1113[/ATTACH][COLOR="#0000FF"]
سرپرست سازمان فضايي ايران خاطرنشان كرد: اين پايگاه به عنوان يك مركز پرتاب سيويل (غيرنظامي) پيش بيني شده و قرار است در زمينه پرتاب موجود زنده، پرتاب ماهواره هاي سنجشي و ماهواره مخابراتي در مدار ژئو فعاليت كند چرا كه اين پرتاب ها به شرايط ويژه اي نياز دارد و حتي الامكان بايد در شرايط نزديك به منطقه استوايي صورت گيرد تا هزينه هاي پرتاب و انجام مانورهاي مداري آن به حداقل رسد.
وي درباره اهميت ايجاد چنين پايگاهي در كشور گفت: ايجاد پايگاه ملي پرتاب به منظور انجام آخرين آزمايش هاي تاكتيكي قبل از پرواز مانند يكپارچه سازي، همسان سازي و سازگاري بين حامل و محموله پايين ماهواره و ماهواره بر و از سوي ديگر قابليت پايگاه پرتاب از نظر وزن و مدار پرتابي محموله مورد بررسي قرار گيرد.
وي منطقه جنوب شرقي كشور را بهترين نقطه از نظر ايمني براي تاسيس اين مركز دانست و خاطرنشان كرد: اين منطقه در نزديكي اقيانوس هند قرار دارد و تعداد ساكنان آن بسيار كم است و بنابراين بهترين نقطه در كشور براي تاسيس اين مركز محسوب مي شود.
فاضلي گفت: در حال حاضر* نقطه*يابي و فعاليت آمايش سرزميني تاسيس پايگاه ملي پرتاب انجام و نقطه نهايي انتخاب شده است و با تصويب شوراي عالي فضايي، مراحل تملك، طراحي و ساخت اجرا خواهد شد.
منبع: ايرنا[/COLOR]
[COLOR="#0000FF"]
[B] نخستين ارتباط با فوبوس گرانت
فضاپيماي فوبوس گرانت متعلق به کشور روسيه که 9 نوامبر به سمت قمر فوبوس مريخ پرتاب شده بود بر اثر نقص فني ارتباطش با زمين قطع شد تا اينکه در روز سه شنبه سيگنال راديويي ضعيفي توسط تلسکوپ راديويي 15 متري سازمان فضايي اروپا ، اسا که در استراليا واقع است ، دريافت شد . البته هنوز اميدي زيادي براي بازگرداندن آن به مدار اصلي وجود ندارد . اين فضاپيما قرار است بر سطح فوبوس فرود آيد و خاک آن را نمونه برداري کرده در سال 2014 به زمين بازگرداند و نيز مدارگرد متعلق به کشور چين را در مدار مريخ قرار دهد .
[ATTACH=CONFIG]1131[/ATTACH]
برگرفته از : spaceflightnow
[/B][/COLOR]
[COLOR="#0000FF"]
[B][SIZE=3]ماهنامه ستاره شناسي آسمان شب منتشر شد
[ATTACH=CONFIG]1142[/ATTACH]
اين شماره مي خوانيد
يادداشت
نفيسه كريم پور، سيروس برزو
فضانورد سه دهه: زندگي نامه ويكتور گارباتكو
آسمان شب در هفته جهاني فضا
آسمان شب در نمايشگاه مطبوعات
نگارخانه آسمان شب
محمد رحيمي
كوچك ترين ذره جهان بر عليه بزرگ*ترين دانشمند،
نوترينو عليه انيشتين(بخش اول)
نويسنده: فرشاد اشكبوس
در اوايل مهر ماه 90 آزمايشي در آزمايشگاه اپرا شواهدي را رو كرده است كه ذره*ي بنيادي* «نوترينو» مي*تواند سريعتر از سرعت نور حركت كند. در اين مقاله اصل وجود اين ذره بررسي مي شود.
گفت و گو: سفر به سرزمين بادهاي ابدي
احسان ستايي اردكاني
سفر به سرزمين ماياها و آزتك*ها
نويسنده: احمد دالكي
براي من كه سفر به سرزمين*هاي مختلف خصوصا با ابعاد علمي از قديم جاذبه* خاص داشته، پيوسته در نظر داشتم كه با فرهنگ* اقوام قديمي قاره آمريكا ودر اصل با فرهنگ وتمدن كهن آنها در زمينه*هاي ستاره*شناسي، تقويم و باورهاي مربوط به آسمان و فضا كه بسيار خيال*انگيز وجالب بود، آشنا شوم،. لذا با تدارك قبلي در زمستان 1389 اين فرصت دست داد تا سفري علمي با نگرش به ستاره*شناسي به سرزمين اقوام اوليه كشورهاي مجاور خط استوا در مكزيك داشته باشم
روياي فراموش شده: كلوني فضايي كه هيچگاه ساخته نشد
برگردان: سيد ايمان ميري
نگاهي گذرا به سير تاريخي پرواز انسان- بخش پنجم
سيروس برزو
گزارش تصويري از زوزدني گارادوك ، محل زيست و آموزش كيهان نوردان
سيروس برزو
مصاحبه با ديويد دانهام
رياست مجمع جهاني زمان*سنجي اختفا (IOTA)
مصاحبه و متن: آتيلا پرو
معرفي مجمع جهاني زمان*سنجي اختفا از معدود نهادهاي علمي جهان است كه در يك رشته خاص از ستاره*شناسي آماتوري-حرفه*اي داراي تشكيلات منظم جهاني است.
پرسه در سرآغاز هستي-بخش پاياني
نويسنده: احسان سنايي اردكاني
اخبار علمي آسمان شب
عباس احمدي-احمد رضا قائدي
آسمان آذر ماه: يلداي آسماني
مهسا رفيعي-احمدرضا قائدي
اختفاهي منتخب ماه
آتيلا پرو
عمق آسمان:هفت خواهر در آسمان پاييز
نويسنده: نگين نقبايي
چكيده: ثريا را بسياري مي*شناسند. قديمي*ها كه به راحتي آن را در آسمان پيدا مي*كردند. اگر قصد رصد آن را داريد، ساعتي قبل از نيمه شب، بالاي سرتان را نگاه كنيد. لكه مه آلودي مي*بينيد كه با كمي دقت هفت ستاره در آن خواهيد يافت. تيزبيني چشمانتان را با شمارش ستاره*هاي خوشه پروين بيازماييد!
رصد و رصدگران: DSLR خود را بر روي آسمان كانوني كنيد
برگردان: عباس احمدي
همه چيز درباره...: دريانوردي در دنياي ستاره*ها
گردآوري: سيد مهدي داودي
سكستانت يك وسيله رصدي است كه معمولا براي اندازه*گيري ارتفاع جرم سماوي به كار مي*رود و امروزه نيز در دريانوردي كاربرد فراواني دارد.
نجوم عملگرا: زمان سنجي در نجوم آماتوري
نويسنده: آتيلا پرو
نجوم ديجيتال:تكنيك*هاي رصدي با استفاده از نرم*افزار Starry Night
علي*رضا حكيمي
در نخستين مقاله از سري "تكنيك*هاي رصدي با استفاده از نرم*افزار "Starry Night"، كه در شماره چهارم از سال دوم همين نشريه چاپ شد، نكاتي در مورد كاليبره*كردن نرم*افزار، ابزار رصدي و شبيه*سازي ابزار رصدي در نرم*افزار، به عنوان نكات پايه*اي مطرح گرديد. در گام بعد، نخستين تكنيك، با عنوان انتخاب نوع ابزار رصد به تناسب سوژه رصدي ارايه شد. در اين مقاله تكنيك دوم، با عنوان "يابش مكان سوژه مورد رصد به كمك Starry Night" ارايه شده است.
المپياد:حركت سايه
نويسنده: احسان ابراهيميان
دارنده مدال طلاي كشوري و نقره جهاني در المپياد نجوم
بررسي حركت سايه، يكي از مسايل جالب و آموزنده در نجوم كروي است كه معمولا پركاربرد است و البته در المپياد نجوم نيز، مورد سوال قرار مي*گيرد.
ستاره شناسي نوجوان
نويسنده: مريم مرادپورش
منبع: نايت اسكاي[/B][/SIZE][/COLOR]
[COLOR="#0000FF"][B][COLOR="#FF0000"][SIZE=3]
/آغاز بزرگترين ماموريت فضايي مريخ/
كاوشگر «كنجكاوي» به سوي سياره سرخ پرتاب شد [/COLOR]
سرويس: فناوري
1390/09/06
11-27-2011
11:19:00
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري
[ATTACH=CONFIG]1155[/ATTACH]
موشك «اطلس 5» حامل بزرگترين و پيچيده*ترين مريخ*نورد ناسا عصر روز گذشته (شنبه) آسمان ابري فلوريدا را شكافت و سفر 570 ميليون كيلومتري خود را به سوي سياره سرخ آغاز كرد.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، موشك حامل كاوشگر «كنجكاوي»(كيورياسيتي) در ساعت 15:02 به وقت گرينويچ از پايگاه هوايي كيپ*كاناورال فلوريدا به فضا پرتاب شد.
كنجكاوي در پايان سفري هشت و نيم ماهه در آگوست 2012 به مريخ خواهد رساند.
حدود 13 هزار و 500 تماشاچي در مركز فضايي كندي و تعداد بسيار ديگري از جاده*ها و مناطق اطراف به تماشاي پرتاب اين مريخ*نورد يك تني كه به اندازه يك خودروي كوچك است، پرداختند.
ايستگاه بعدي روبات 2.5 ميليارد دلاري كنجكاوي، دهانه 160 كيلومتري گيل در مريخ خواهد بود كه در آنجا ماموريت اكتشافي خود را كه به گفته محققان جهش بزرگي در درك انسان از امكان حيات در اين سياره سرخ خواهد بود، آغاز خواهد كرد.
اگرچه پرتاب اين كاوشگر توجه بسياري را جلب كرد اما فرود آن بسيار جالبتر خواهد بود چرا كه براي اولين بار در تاريخ اكتشاف فضايي قرار است يك جرثقيل آسماني موشك، اين روبات عظيم را با كابل روي سياره مريخ فرود بياورد.
مريخ*نورد كنجكاوي با وزن نزديك به يك تن كه ديگر مريخ*نوردهاي ناسا را كوتوله جلوه مي*دهد، پيچيده*ترين كاوشگر سياره*يي محسوب مي*شود.
اين كاوشگر شش چرخ حدود پنج برابر بزرگتر از كاوشگرهاي «فرصت» و «روح» است كه در سال 2004 براي بررسي امكان وجود نشانه*هايي از آب در گذشته در مريخ فرود آمدند.
كنجكاوي با خود 10 ابزار علمي را حمل مي*كند كه دو برابر محموله دو مريخ*نورد پيشين است.
از جمله اين ابزار مي*توان به يك ليزر تبخير سنگ و چرخ*دنده براي شناسايي مولكول*هاي آلي اشاره كرد. اين مريخ*نورد همچنين از يك مته در انتهاي بازوي روباتيك 2.1 متري خود برخوردار است كه به جمع*آوري نمونه*ها از سنگهاي داخلي مريخ كمك مي*كند. اين اولين كاوشگر روباتيك مريخ بوده از چنين قابليتي برخوردار است.
كاوشگر كنجكاوي اگوست سال آينده در دهانه 160 كيلومتري گيل در سطح مريخ فرود آمده و به بررسي امكان برخورداري كنوني يا گذشته اين سياره از حيات ميكروبي خواهد پرداخت.
اين پرتاب نه تنها براي دانشمندان كه براي افرادي ديگر از جمله دختري كه نام «كنجكاوي» را براي اين كاوشگر انتخاب كرده رويدادي فراموش نشدني خواهد بود.
كلارا ما، دانش*آموز دبيرستاني ايالت كانزاس كه سه سال پيش در رقابت ناسا براي انتخاب نام مريخ*نورد جديد آن، نام «كنجكاوي» را ارسال كرده و برنده شده* بود، اكنون در فلوريدا به سر برده و منتظر پرتاب اين كاوشگر به سوي مريخ است.
تا سال 2009، كاوشگر كنجكاوي به همان نام ماموريت سازنده خود، آزمايشگاه علمي مريخ ناميده مي*شد اما ناسا به دنبال انتخاب يك نام درخور براي اين محصول برجسته خود از دانش*آموزان خواست تا در مسابقه انتخاب نام شركت كنند.
بيش از 9 هزار پيشنهاد براي اين سازمان ارسال شد كه از ميان آنها نام پيشنهادي كلارا انتخاب شد.
آژانس فضايي آمريکا (ناسا) در سال 1997 ميلادي کاوشگر «سوجنر» را که به اندازه يک اسباب*بازي بود، به مريخ فرستاد. اين کاوشگر فقط کمي بيش از 10 کيلوگرم وزن داشت.
اين حرکت، هفت سال بعد تکرار شد و اين بار دو کاوشگر مشابه با 170 کيلو وزن به مريخ فرستاده شدند. اين دو کاوشگر فرصت (آپورچونيتي) و روح (اسپريت) نام داشتند و مجموع تجهيزات آنها به تنهايي 10 کيلو وزن داشت که هم*وزن کل کاوشگر «سوجنر» بود.
هم*اکنون منتظر کيورياسيتي هستيم. ربات عظيم*الجثه*اي که بزرگ*ترين ابزار آن به تنهايي نزديک به چهار برابر کاوشگر کوچکي که در سال 1997 ميلادي به مريخ فرستاده شد، حجم دارد.
جان گروتزينگر از پژوهشگران فعال در اين پروژه، در توصيف کيورياسيتي مي*گويد: «چهارچرخه*اي به اندازه يک ميني کوپر است که روي چرخ*هاي يک نفربر نصب شده است.»
با اين توصيف، انتظارات زيادي از کيورياسيتي مي*رود. يک ماشين بزرگ که به پرسش*هاي بزرگي پاسخ خواهد داد.
«كنجكاوي» به دنبال چيست؟
مايک مير از پژوهشگران ارشد ناسا در پروژه اکتشاف مريخ مي*گويد: «آزمايشگاه علمي مريخ نقشي کليدي در يک رشته ماموريت*هاي مربوط به بررسي و مطالعه مريخ دارد. از جمله بررسي اين که آيا امکان زندگي در اين سياره وجود دارد يا نه. اين ماشين مي*تواند به يک منطقه برود و بعد از جست*وجو به ما بگويد که آيا آنجا قابل سکونت بوده يا نه و حتي اين که آيا آنجا امروز هم مي*تواند به عنوان يک محل زندگي مورد استفاده قرار بگيرد يا نه.»
مهندسان ناسا سيستم سه مرحله*اي جديدي را براي ورود اين آزمايشگاه به جو مريخ و فرود آن در سطح اين سياره طراحي کرده*اند.
آنها مي*گويند که با اين سيستم، آزمايشگاه علمي مريخ در منطقه*اي مشخص قرار مي*گيرد.
اين منطقه مشخص، 20 کيلومتر وسعت دارد و آزمايشگاه علمي مريخ ممکن است در هر نقطه*اي از آن فرود بيايد.
اين سيستم جديد، دقتي به مراتب بهتر از فناوري*هاي پيشين دارد.
كنجكاوي در كجا فرود مي*آيد؟
گروتزينگر در مورد محل فرود كنجكاوي كه «دهانه برخوردي گيل» (Gale Crater) در نزديکي خط استواي اين سياره است، مي*گويد: گيل يکي از عميق*ترين گودال*هاي مريخ به شمار مي*رود كه کوهي با ارتفاع حدود سه مايل در مرکز اين دهانه قرار دارد.
وي خاطرنشان كرد: مهم اين است که اين منطقه مرتفع مرکزي، متشکل از يک رشته لايه*هايي است که در طول ميلياردها سال، سطح مريخ را پوشانده*اند. در نتيجه ما نه فقط تصاويري با وضوح بالا داريم که لايه*هاي اين کوه را نشان مي*دهد، بلکه همچنين به دليل طيف*سنج*هايي که در مدار مريخ داريم، مي*توانيم مواد معدني را که با آب فعل و انفعال نشان مي*دهند، ببينيم.
هدف اين است که آزمايشگاه کيورياسيتي در منطقه*اي صاف در عمق دهانه برخوردي گيل فرود بيايد. بعد از فرود، اين ماشين به سمت نوک قله به راه مي*افتد.
در طول مسير، اين ماشين بايد مقادير قابل توجهي ترکيبات معدني رسي (فيلوسيليکات) پيدا کند که فهم جديدي از وضعيت اين سياره سرخ در سال*هاي نخست تشکيلش به دنبال خواهد داشت.
خاک رس و ترکيبات آن، فقط زماني تشکيل مي*شود که سنگ براي مدتي بسيار طولاني در تماس با آب باشد.
بالاتر از محدوده*اي که ترکيبات خاک رس قرار دارد، کاوشگر بايد نمک*هاي سولفات پيدا کند که مربوط به دوره*اي است که سطح مريخ هنوز خيس و مرطوب بود، ولي روند خشک شدنش آغاز شده بود.
اين ربات بالاتر که برود، بيشتر با سنگ*هايي روبه*رو خواهد شد که از تجمع گردوخاک تشکيل شده*اند و مربوط به دوره زمين*شناختي کنوني مريخ هستند که سطحي سرد و خشک دارد.
اما حتي قبل از تمام اينها، اين لابراتوار در منطقه*اي فرود خواهد آمد که از مدار مريخ، چيزي شبيه مخروطي آبرفتي به نظر مي*رسد. گستره*اي از رسوب*هايي که با جاري شدن جريان آب از دهانه اين حفره به سمت پايين شکل گرفته است.
با استفاده از باتري پلوتونيومي در اين ماشين، اين امکان فراهم شده است که آزمايشگاه علمي مريخ براي بيش از ده سال در سطح مريخ در گشت*وگذار باشد. اين زمان، کافي است تا کف دهانه برخوردي گيل مورد اکتشاف قرار بگيرد و کيورياسيتي تا قله کوهي که داخل آن است، بالا برود.
«كنجكاوي» به دنبال حيات مريخي نيست!
گروتزينگر با تاکيد بر اين كه اين ماموريت براي يافتن حيات در مريخ نيست، اضافه مي*کند: ميدانم که خيلي*ها مي*خواهند بدانند که ما چه زماني چنين کاري را انجام مي*دهيم. ولي اولين و مهم*ترين قدم به سمت چنين ماموريتي، اين است که سعي کنيم بفهميم مواد مناسب ممکن است در چه منطقه*اي وجود داشته باشد. در اين مورد خاص، لازم است محيطي قابل زيست، شناسايي و تشخيص داده شود.
او مي*گويد: چنين محيطي، جايي است که منابع آب داشته باشد؛ چيزي که براي زندگي از نوعي که ما در زمين مي*شناسيم، لازم است. نياز داريم که منبع انرژي داشته باشيم؛ اين منبع براي موجودات زنده لازم است تا بتوانند به سوخت و ساز بپردازند. ما همچنين به منبع کربن نيازمنديم؛ يعني چيزي که براي ايجاد ساختارهاي مولکولي تشکيل*دهنده ساختارهاي يک موجود زنده، ضروري است.
اين پژوهشگر ناسا مي*گويد: شايد عجيب باشد که چرا در چنين ماموريت*هايي به طور مستقيم، علائم حيات بررسي نمي*شود. دليلش روشن است. انجام چنين بررسي*هايي بسيار دشوار است و واقعيت اين است که ما واقعا انتظار نداريم که اجتماعات وسيعي از حيات ذره*بيني و ميکروبي را در سطح مريخ پيدا کنيم، چون سطح اين سياره در شرايط کنوني خيلي سخت و ناملايم است.
به گفته او، پيشينه خيلي دور را که نظر بگيريم، وضعيت ممکن است کمي متفاوت باشد. الان تقريبا به نظر واضح مي*رسد که وقتي در بيش از سه ميليارد سال پيش، حيات روي زمين در حال شکل*گيري بود، مريخ هم شرايطي گرم و مرطوب داشت.
او مي*گويد: يافتن نشانه*هايي از نوع حيات در دوره*هاي باستاني زمين، الان بسيار سخت شده است و اغلب نيازمند تجهيزات قابل توجهي هستيم. در حالي که اين کار، با يک ماشين در ابعاد کيورياسيتي در سطح مريخ، شدني است.
اين ماشين تجهيزات و ابزاري دارد که با آنها مي*تواند محيط اطرافش را بررسي و نمونه*هاي احتمالي را ارزيابي کند.
چند دوربين و يک سيستم ليزري مادون قرمز از جمله اين ابزارها است که با آنها مي*توان سطح يک سنگ را تحريک کرد و ساختار شيميايي تشکيل*دهنده*اش را مشخص کرد.
اين ماشين همچنين بازويي با حدود 2.1 متر طول دارد که روي آن ابزارهايي براي بررسي وضعيت از نزديک، نصب شده است. از جمله مته*اي روي اين بازو نصب شده است که مي*تواند از حدود 5 سانتيمتري عمق يک سنگ، نمونه*برداري کند.
آزمايشگاه علمي مريخ دو کيت آزمايشگاهي هم در داخل يکي از بدنه*هايش دارد که با آنها مي*توان نمونه*هايي را از سنگ، خاک و حتي اتمسفر مريخ آزمايش کرد.
به گزارش ايسنا، يکي از لحظه*هاي مهم براي اين ماموريت، زماني خواهد بود که کيورياسيتي بتواند مجموعه*اي از مولکول*هاي کربني مربوط به ترکيب*هاي آلي پيچيده مثل آمينواسيدها را پيدا کند.
ماموريت*هاي قبلي روي مريخ، به ويژه وايکينگ*ها در دهه 1970 ميلادي، نشانه*هايي از وجود مواد آلي در سطح اين سياره را مخابره کرده*اند و خيلي خوب خواهد بود اگر کيورياسيتي بتواند تمام ترديدها را در اين باره از بين ببرد. هرچند، اين کارخيلي سخت خواهد بود.
به همين دليل، رسيدن به نتيجه*اي مثبت، يک پيروزي براي تيمي خواهد بود که آزمايشگاه علمي مريخ را به راه انداخته*اند.
هرچند بايد توجه داشت که يافتن ترکيب*هاي پيچيده آلي به معناي وجود حيات در مريخ نيست، چون مي*دانيم که اين مولکول*هاي کربني مي*توانند منشاء غيرزيستي داشته باشند.
در عين حال، چنين کشفي، مي*تواند کمک کند که بدانيم دست*کم پيش*شرط هاي مورد نياز براي حيات در سياره سرخ وجود دارد.
بعد از اين مرحله، مي*توان در فکر اين بود که چطور حيات در مريخ مورد بررسي قرار بگيرد. هرچند تنها راه*حل واقعي اين خواهد بود که نمونه سنگ*هاي مريخ براي تحليل و آزمايش، به زمين فرستاده شود.
انتهاي پيام
[/SIZE][/B][/COLOR]
[color="#0000ff"]
[color="#ff0000"][b][size=3]
وحشت دانشمندان از انتشار دستاورد مرگبار يك تحقيق:
ساخت ويروسي كه تمدن بشريت را نابود مي*كند!
[/color]
1390/09/07
11-28-2011
07:44:10
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
[attach=config]1160[/attach]
گروهي از دانشمندان در حال پافشاري براي انتشار پژوهش خود در مورد چگونگي توليد يك ويروس آنفلوآنزاي انسان*ساز هستند كه به ادعاي آنها، به شكل بالقوه مي*تواند تمدن بشريت را محو و نابود كند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين ويروس مرگبار، يك نسخه بهينه شده ژنتيكي آنفلوآنزاي پرندگان نوع ( h5n1) اما بسيار واگيرتر بوده و مي*تواند به سرعت در يك زمان كوتاه در ميان ميليون*ها انسان پخش شود.
اين پژوهش باعث بروز يك جنجال بزرگ و اختلاف نظر بين دانشمندان شده؛ چراكه برخي از آنها معتقدند اين تحقيق، اساسا نبايد صورت مي*گرفت.
گونه فعلي آنفلوآنزاي نوع a تا كنون، تنها منجر به مرگ 500 تن شده و به حد كافي براي همه*گيري جهاني آن مسري نيست؛ اما نگراني*هايي در مورد شدت خطرناك بودن اين ويروس جديد وجود دارد كه از آن جمله امكان استفاده از فرمول آن در جنگ*هاي بيولوژيكي است.
«رون فوشير»، ميكروب*شناس مركز پزشكي «اراسموس» هلند، *رهبري تيم محققاني را بر عهده دارد كه دريافتند با اجراي پنج جهش در ويروس آنفلوآنزاي مرغي مي*توان انتشار آن را آسان*تر كرد.
«فوشير» آزمايشات خود را بر روي موش*خرماها انجام داده كه از دستگاه تنفسي مشابهي با انسانها برخوردارند.
وي اكنون به دنبال عمومي كردن نتايج پژوهش خود در رسانه*ها بوده و حتي يك مشاور را براي كمك به ايجاد استراتژي ارتباطي استخدام كرده است.
اين پژوهش بخشي از يك تلاش بين*المللي براي درك بيشتر از ويروس h5n1 بوده است.
«فوشير» اذعان كرده اين گونه، يكي از خطرناكترين ويروس*هاي ساخت دست انسان است. وي اما هنوز سرسختانه به دنبال انتشار مقاله*اي در مورد شيوه ايجاد آن است.
به گزارش ايسنا اين پژوهش يكي از دو مطالعه*اي است كه آزادي علمي و تنظيم تحقيقاتي كه ممكن است از فوايد بالقوه براي سلامت عمومي برخوردار بوده، اما همزمان براي بيوتروريسم نيز كاربرد داشته باشد را مورد بحث جدي قرار داده است.
تحقيق ديگر كه آن نيز در مورد ويروس h5n1 بوده، توسط يك تيم مشترك از دانشگاه «ويسكونسين» و دانشگاه «توكيو» انجام شده بود.
هر دو پژوهش اكنون تحت بازبيني هيات مشاوره علوم ملي ايالات متحده براي ايمني زيستي (nsabb) قرار دارد. البته اين انجمن قدرت جلوگيري از انتشار آنها را نداشته؛ اما مي*تواند از روزنامه*ها بخواهد تا آنها را چاپ نكنند.
«پل كيم»، رييس nsabb اين ويروس بيماري*زا را بسيار ترسناك خوانده كه حتي از سياه*زخم هم وحشتناك*تر است.
معمولا تحقيقات علمي براي ديگر دانشمندان، جهت بازبيني و استفاده از شيوه*هاي آن در يادگيري، در دسترس هستند؛ اما در اين مورد خاص تعداد زيادي از دانشمندان خواستار سركوب اين پژوهش شده*اند.
اين در حاليست كه «مايكل اويترهولم»،* كارشناس دفاع زيستي و آنفلوآنزا و رييس مركز تحقيقات و سياست*گذاري براي بيماري*هاي عفوني در دانشگاه «اينسوتا»، اين پژوهش را از لحاظ پزشكي بسيار مهم خوانده و اظهار كرده كه مي*توان اين تحقيقات را با حذف برخي از اطلاعات خاص منتشر كرد.
انتهاي پيام
[/b][/size][/color]
[COLOR="#0000FF"]
[B][SIZE=3]جايزه برتر رقابت حفاظت از محيط زيست اتريش به «جامعه خورشيدي» كانادايي رسيد
1390/09/07
11-28-2011
12:33:47
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري
يك پروژه كانادايي، توانست جايزه برتر رقابت*هاي امسال براي حفاظت از محيط زيست بنياد اتريشي تحت عنوان «انرژي گلوب» را براي طرح خود كه گرم كردن خانه*هاي محلي با صفحات خورشيدي بود، دريافت كند.
[ATTACH=CONFIG]1162[/ATTACH]
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، جايزه جهاني انرژي گلوب براي توسعه پايدار طي مراسمي در ولز اتريش به پروژه «جامعه خورشيدي» در آلبرتاي كانادا اهدا شد.
در شهر اوكتوكس كانادا كه دما در زمستان تا زير نقطه انجماد مي*رسد، ساكنان اين شهر از يك سيستم عظيم ذخيره حرارت جمعي استفاده مي*كنند.
انرژي خورشيدي در طول تابستان در لوله*هاي زيرزميني جمع*آوري شده و سپس براي گرمابخشي خانه*هاي اين منطقه در زمستان مورد استفاده قرار مي*گيرد.
اين انرژي خورشيدي اكنون 80 درصد نيازهاي انرژي جامعه را تامين كرده و قرار است تا سال 2012 آن را به 90 درصد برساند.
پروژه*هاي بيش از 50 كشور براي دستيابي به جوايز انرژي گلوب كه حدود 1000 پروژه از 100 كشور را مورد حمايت خود قرار داده*است، به رقابت پرداختند.
جايزه آب به يك موسسه خيريه نيكاراگوئي اهدا شد كه از انرژي خورشيدي براي پمپاژ و فيلتر كردن آب نوشيدني در جوامع روستايي از سال 2004 پرداخته بود.
در بخش هوا، داوران اين جايزه را به سوپرماركتهاي زنجيره*اي ميگروس در سوئيس براي سياست حفاظت از انرژي آن در 30 سال گذشته و يك پروژه در بندر سوئدي گوتنبرگ براي منبع برق واقع در ساحل آن كه انرژي خود را از توربينهاي بادي بدست مي*آورد، اعطا كردند.
دانشگاه فدرال شرق دور در ولاديووستوك روسيه نيز جايزه زمين را براي يك طرح انرژي غير فعال از آن خود كرد.
از انرژي خورشيدي براي گرم كردن سردترين اتاقهاي واقع در سيبري استفاده مي*كند.
انتهاي پيام
[/SIZE][/B][/COLOR]
[COLOR="#0000FF"]
[COLOR="#FF0000"][SIZE=3][B]
كاوش در سياره سرخ با ليزر مرگبار زميني*ها
تجهيز «كنجكاوي» به ليزري با قدرت يك ميليون لامپ[/COLOR]
1390/09/08
11-29-2011
15:44:38
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
با ارسال موفقيت*آميز جديدترين كاوشگر ناسا به سوي مريخ، اكنون محققان بي*صبرانه منتظر رسيدن آن به مريخ و آغاز عمليات جست*وجو براي امكان حيات ميكروبي در گذشته يا حال اين سياره هستند.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كاوشگر «كنجكاوي» قرار است در زمان مأموريت خود در سياره مريخ، پرتو ليزري با انرژي يك ميليون لامپ برقي را به سطح اين سياره شليك كرده و به بررسي نشانه*هاي زيستي در آن بپردازد.
ابزار «دوربين شيميايي»(ChemCam) كاوشگر «كنجكاوي» با شليك يك پالس ليزري به تبخير غبار مريخي و آزمايش طيف نوري ساطع شده از درون آن خواهد پرداخت.
اين سيستم قدرتمند يكي از 10 ابزار اين كاوشگر است كه در اين ماموريت به آن كمك خواهند كرد.
[ATTACH=CONFIG]1167[/ATTACH]
ليزر شليك شده از اين ابزار تنها يك منطقه كوچك به اندازه سر سوزن را تبخير مي*كند. تلسكوپ اين سيستم به مشاهده نور پلاسماي درخشان حاصل از ماده تبخير شده پرداخته و رنگ*هاي نور موجود در آن را ثبت مي*كند.
اين رنگ*هاي طيفي سپس توسط يك طيف*سنج تحليل مي*شود كه به دانشمندان در تعيين تركيب عنصري ماده تبخير شده كمك مي*كند.
«ChemCam» مي تواند چندين پالس ليزر را با حرکات بسيار سريع در يك نقطه يا چندين منطقه شليك كرده و تنوعي از نمونه*ها را به محققان ارائه دهند.
راجر وينز، پژوهشگر اصلي تيم «ChemCam» ماموريت آزمايشگاه علمي مريخ، دليل طراحي اين ليزر را جست*وجو براي عناصر سبكتر مانند كربن، نيتروژن و اكسيژن كه براي حيات الزامي هستند، عنوان كرد.
به گفته وي اين سيستم مي*تواند به سرعت امكان وجود آب يا كربن را از ديگر منابع روي سطح مريخ شناسايي كند.
اين ليزر علاوه بر تمام طيف*هاي مرئي به مشاهده طيف*هايي مانند مادون قرمز و مافوق* بنفش نيز پرداخته و قادر به تعيين تمام عناصر موجود در جدول تناوبي است.
در مركز اين فناوري كه با اتكا به فناوري طيف*سنجي تجزيه ناشي از ليزر(LIBS) آزمايشگاه لوس*آلاموس ساخته شده، يك ليزر مادون*قرمز قرار گرفته كه با چشم غيرمسلح قابل مشاهده نبوده و بيش از يك ميليون وات انرژي را در پنج ميلياردم ثانيه به يك منطقه كوچك شليك مي*كند.
ليزر LIBS اكنون با موفقيت بر روي زمين براي تعيين تركيب اجسام در محيطهاي شديد مانند داخل راكتورهاي اتمي و كف دريا مورد استفاده است.
ليزر و تلسكوپ چم*كم توسط سازمان فضايي ملي فرانسه و مركز ملي مطالعات فضايي ساخته شده*اند.
آزمايشگاه لوس*آلاموس نيز به تامين كپسولهاي پلوتونيوم اين كاوشگر براي نيرودهي و حرارت آن پرداخته است.
منابع نيروي كنجكاوي كه ژنراتورهاي راديوايزوتوپ ترموالکتريک نام دارند، برقي سه برابر بيشتر از دو كاوشگر پيشين ارائه كرده و براي محموله*هاي بزرگتر و پيشرفته*تر اين مريخ*نورد ضروري است.
كاوشگر كنجكاوي روز شنبه توسط موشك اطلس پنج به آسمان پرتاب شد. انتظار مي*رود اين كاوشگر در اگوست سال آينده پس از طي حدود 570 ميليون كيلومتر در مريخ فرود بيايد.
اين ابزار، بزرگترين و پيچيده*ترين دستگاهي است كه تاكنون بر روي يك سياره ديگر قرار گرفته است.
كنجكاوي به مدت 98 هفته (يك سال مريخي) بر روي مريخ كاوش خواهد كرد.
انتهاي پيام[/SIZE][/COLOR][/B]
[COLOR="#0000FF"]
[SIZE=3][B]چراغهاي روشن در شهرهاي صنعتي ومشكل جدي خواب
[ATTACH=CONFIG]1212[/ATTACH]
هر 365 روزمعادل با 8760 ساعت است و تنها خاموش کردن لامپ*ها برای یک ساعت آنقدر مفید نیست که بتواند جلوی آلودگی هوای ناشی از کارکرد اضافه نیروگاه ها رابگیرد اما همین یک ساعت فرصتی مغتنم برای منجمان است تا بدون دغدغه نظاره گر آسمانی پرستاره باشند و همین یک ساعت تاریکی می تواند چنان تاثیری بر سلامت افراد بگذارد که شاید آنها واقعن ندانند.
اخیرن پزشکان محقق در زمینه الگوی خواب انسان*ها اعلام کرده اند که نورمصنوعی لامپ هایی که امروزه در شهرها استفاده می شود می تواند ساعت بیولوژیکی بدن انسان را چنان مختل کند که حتی منجر به آسیب های جدی برای سلامتی انسان گردد. به این ترتیب که نور مصنوعی الگوی ترشح هورمون*های مختلف را در بدن انسان چنان مختل می کند که نتایج آن به صورت سرطان سینه، افسردگی، انواع دیابت و حتی چاقی مفرط خود را نشان میدهد.
درسال 2007 میلادی سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد کسانی که شیفت کاری*شان به گونه ای است که مجبورند عصرها پس ازغروب آفتاب و به کمک نور مصنوعی لامپ*ها کار می*کنند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار میگیرند. این نتیجه شگفت انگیز با مطالعه ی آژانس تحقیقاتی مطالعات برروی بیماری سرطان پیگیری شد و نهایتا چنین اعلام شد که اغلب افرادی که شب کار هستند و کار آنها دقیقا بعد از تاریک شدن هوا آغازمیگردد بیشتر در معرض بیماری سرطان سینه و پروستات قرار میگیرند. همچنین محققان دانشکده پزشکی هاروارد و بخش تحقیقات بیمارستان زنان بریگهام اعلام کرده اند که با اینکه اثرات نور مصنوعی تنها عامل ایجاد این بیماری نیست اما قطعا تاثیرزیادی بر روند تسریع ابتلا به این بیماری ایفا میکند.
نکته جالب درباره نتایج این مطالعه اینست که اخیرنً در استرالیا پرداخت غرامت به افرادی آغاز شده که شیفت کاری*شان شبانه بوده و به نوعی در جامعه آماری این مطالعه قرار داشتند و هم اکنون مبتلا به بیماری سرطان هستند. با تخمین تعداد بی شماری ازافرادی که دربخش*های مختلف صنعت در معرض چنین نورهایی قرار می*گیرند اعم از کارگران مشاغل شیفت شب، پرستاران، سوپرمارکت*های شبانه روزی، کارگران ایستگاه*های پمپ بنزین و بسیاری افراد دیگرکه در استرالیا بالغ بر یک میلیون و چهارصد هزار نفر هستند، می*توان میزان غرامتی را تخمین زد که در آینده بایستی به این افراد پرداخت گردد. روشنایی شهری هر چند در بسیاری موارد توانسته است زیبایی*های زندگی شبانه را صدچندان کند، اما آلودگی نوری ناشی ازاین نورهای مصنوعی گاه باعث وارد آمدن لطمات جبران ناپذیری برای منجمان و رصدگران آسمان شب و حتی سایر موجودات آن مناطق می*گردد.
در سال 2009 میلادی در کنفرانسی که در آکادمی علوم* نیویورک برگزار شد چنین عنوان شدکه در حالیکه شواهدی مبنی بر تاثیر نور مصنوعی بر روند تسریع در ابتلای سرطان سینه، پروستات، دیابت و افسردگی وجود دارد، هنوز دانشمندان منتظر نتایج قطعی و دقیق تر این مطالعات هستند و متاسفانه هر روز شاهد افزایش تعداد مبتلایان به این نوع بیماری*ها هستیم. زماني كه در حدود 130 سال پیش توماس ادیسون توانست ایده لامپ*های الکتریکی را به جهانیان هدیه کند، شاید هرگز نمی*دانست این اختراع کارسازش روزی مایه دردسر جوامع بشری گردد. امروزه نه تنها افراد شب کار، که همه ما بنا به اقتضای زندگیمان در معرض نورهای مصنوعی انواع و اقسام ابزارهای الکتریکی ازقبیل تلویزیون رایانه، لامپ*های خانگی و .. هستیم و نتایج این تحقیقات نشان میدهد که همه ما بایستی درباره عواقب چنین سبک زندگی ای هشیار باشیم.
بدن انسان همانند یک ساعت بسیار دقیق بر حسب میزان نورهای طبیعی روزانه فعالیت*های خود را تنظیم می*کند. یکی ازمهم*ترین این فعالیت ها اینست که در زمانی که هیچ نوری وجود ندارد و تاریکی محض است، بدن شروع به ترشح ملاتونین می*کند و ترشح این هورمون در مدت زمان شش یا هفت ساعت تاریکی محض می*تواند تاثیرات بسزایی در سلامت انسان ایفا کند.
در حالیکه امروزه به لطف وجود لامپ*های بی*شماری که در تمام نقاط شهر قد علم کرده اند، شب*ها کاملن تاریک نیستند، پس روند ترشح ملاتونین مختل میگردد و در نتیجه تنظیم فعالیت*های حیاتی بدن با اختلال مواجه می*گردد که یکی از مهم*ترین نتایج آن خستگی روزانه و بی حوصلگی میباشد. با وجود اینکه تاثیرات نور مصنوعی بر روی سلامت جسم و روان انسان*ها تا حد مطلوبی مطالعه شده است و نتایج آن با پیش بینی*ها هم مطابقت دارد، هنوز هم مطالعات تکمیلی در این زمینه ادامه دارد[/SIZE][/B][/COLOR]
[COLOR="#0000FF"]اولين سنجش دقيق از چرخش محور زمين با پايدارترين ليزر حلقه*اي جهان
سرويس: علمي
1390/10/14
08:51:29
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: علمي
گروهي از محققان دانشگاه مونيخ آلمان براي اولين بار تغييرات محور زمين را از طريق سنجش*هاي آزمايشگاهي طراحي كرده*اند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) دانشمندان براي اين كار دست به ساخت پايدارترين ليزر حلقه*اي جهان زدند.
تا پيش از اين محققان، تنها مي*توانستند تغييرات درون محور را كه براي سامانه*هاي جهت*يابي يك اصل حياتي به شمار مي*رود، بطور غيرمستقيم و از طريق نظارت بر اجسام ثابت درون فضا پيگيري كنند.
محور گردشي زمين، تحت تأثير عواملي از جمله گرانش خورشيد و ماه و همچنين بسته به تغييرات سطح زمين حركت مي*كند. اين تغييرات مي*تواند تا حدي به تغييرات فشار جوي، بار اقيانوسي و باد بستگي داشته باشد. اين عوامل به همراه تأثير جنبش چاندلر موجب حركت قطبها مي*شوند كه دوره آن 435 روز است. همچنين رويداد گردش سالانه زمين منجر به حركت محور گردشي در يك دوره يك*ساله در مدار بيضوي زمين به دور خورشيد شده و اين دو تاثير، حركت نامنظم محور زمين در يك مسير چرخشي با شعاع حدود شش متر را به دنبال دارد.
دستيابي به اين حركات براي ايجاد يك سيستم هماهنگي قابل اطمينان جهت تغذيه سامانه*هاي جهت*يابي يا اجراي مسيرهاي گذرگاه در سفرهاي فضايي حياتي است.
جهت محور زمين نسبت به فضا و سرعت چرخش آن اكنون در فرايند پيچيده*اي توسط 30 تلسكوپ راديويي در سراسر جهان مورد بررسي قرار دارد. هر دوشنبه و سه*شنبه بين هشت تا 12 تلسكوپ راديويي بطور متناوب به اندازه*گيري جهت ميان زمين و كوازارهاي خاص مي*پردازند. طبق برآورد دانشمندان، اين هسته*هاي كهكشاني هيچ گاه موقعيت خود را تغيير نداده و از اين *رو مي*توان از آنها به عنوان نقطه مرجع استفاده كرد.
شيوه جديد دانشمندان آلماني بسيار ساده*تر بوده و هرگونه خطاي سيستماتيك را رفع مي*كند. ساخت پايدارترين ليزر حلقه*اي از اواخر دهه 1990 آغاز شد. نصب آن شامل دو پرتو ليزر با جهت چرخش متضاد در اطراف يك مسير چهارگوش با آينه*هايي در گوشه*هاي آن مي*شود كه يك مسير پرتو بسته را شكل مي*دهد. در زمان چرخش اين مجموعه، نور جهت مستقيم، مسير بيشتري را نسبت به نور معكوس طي مي*كند. پرتوها، طول موج خود را سازگار كرده كه منجر به تغيير فركانس نوري مي*شود. دانشمندان از اين تفاوت براي محاسبه سرعت چرخش اين ابزار استفاده مي*كنند.
چرخش زمين بسته به جايگاه ليزر، به شيوه*هاي مختلف بر نور تأثير مي*گذارد. همچنين هر تغييري در محور چرخشي زمين در نشانگرهاي سرعت چرخش نيز تاثير گذاشته، از اين رو رفتار نور به نمايش تغييرات محور زمين مي*پردازد.
دانشمندان اكنون قصد دارند كه عملكرد اين دستگاه را دقيق*تر كرده تا بتوانند تغييرات محور را در يك روز محاسبه كنند. آنها همچنين به دنبال مداوم كردن كاركرد اين ليزر بوده تا بدون مشكل براي دوره*هاي چند ساله كار كند.
انتهاي پيام
[/COLOR]