تالار گفتگو ستاره‌شناسان

سلام
پس یعنی شما میگید جنس شهاب سنگو شهاب فرق میکنه ؟ یعنی تو این مسئله کوچیک بین افراد انقدر اختلاف نظر وجود داره ؟ منظورم جنسو ساختارشونه ! :?: :?: :?:

سلام
فرق شهاب و شهاب سنگ فقط و فقط این هست که شهاب سنگ به زمین میرسه ولی شهاب تو جو میسوزه.اندازه شهاب سنگ هم طبیعتا بزرگتره.
اما در مورد سوال دوست دیگر.عناصر سنگین در انفجار های ابرنواحتری تولید میشن.پس در سحابی های دیگه به مقدار زیاد وجود ندارند و اون سحابی ها بیشتر از هیدروژن هستند.من اطلاعات بیشتری ندارم.اگه کسی بیشتر میدونه لطفا بگه.خیلی سوال جالبیه.

سلام
در ابتدا می خواستم این رو بگم که توی خود متن سوال برای من یه ابهامی وجود داره : اصلا مگه به جز هیدروژن در ابرهیدروژنی عنصر دیگری هم می تونه وجود داشته باشه ؟من فکر می کنم که اگر در یک ابر هیدروژنی عناصر سنگین وجود داشته باشن ، در واقع اون ابرهیدروژنی به قول یکی از دوستان ، بقایای یک انفجار ابرنواختری ( سحابی ) هست .
در این صورت به نظر من ، این عناصر می تونن باعث بشن که ستاره ای بوجود بیاید که در آخر عمر خود تبدیل به یک ابرنواختر بشه . و از طرفی دیگر این عناصر سنگین باعث تسریع روند تشکیل و تکامل ستاره بشوند . ( یعنی گزینه 2 )
(البته فکر کنم !!!)

supr nova نوشته: سلام
در ابتدا می خواستم این رو بگم که توی خود متن سوال برای من یه ابهامی وجود داره : اصلا مگه به جز هیدروژن در ابرهیدروژنی عنصر دیگری هم می تونه وجود داشته باشه ؟من فکر می کنم که اگر در یک ابر هیدروژنی عناصر سنگین وجود داشته باشن ، در واقع اون ابرهیدروژنی به قول یکی از دوستان ، بقایای یک انفجار ابرنواختری ( سحابی ) هست .
در این صورت به نظر من ، این عناصر می تونن باعث بشن که ستاره ای بوجود بیاید که در آخر عمر خود تبدیل به یک ابرنواختر بشه . و از طرفی دیگر این عناصر سنگین باعث تسریع روند تشکیل و تکامل ستاره بشوند . ( یعنی گزینه 2 )
(البته فکر کنم !!!)

خیلی ممنون از توجه و راهنماییت!

همونطور که دوست عزیزمون گفت تو متن سوال یه ایرادی هست.
ستاره ها معمولا در مراحا اولیه فقط هیدروزن دارند که با هیدروزن سوزی تولید انرزی نور و گرما میکنند.بعد از اینکه هیدروزتن تمام شد و اتفاقاتی که برای ستاره می افتد از جمله تبدیل به غول سرخ شدن شروع به سوزاندن عنصر سنگین تر بعد از خود یعنی هلیم می کند و همچنان بعد از اتفاقاتی که برای این ستاره می افتد به سراغ عناصر سنگین تر یعنی کربن و آهن میرود.بس هرچه ستاره دارای عناصر سنگین تر باشد عمر کمتری می کند.
من درست منظور سوال شما را نفهمیدم اما امیدوارم این مطالب کمکتان کند.
موفق باشید

عناصری که برای سوختن در مراحل بعد از هیدروژن سوزی استفاده میشن دقیقا مثل ماشینای دوگانه سوز عمل می کنن که وقتی یکی از سوختاشون تموم شد از سوخت دیگه ای استفاده می کنن و این امر به هیچ وجه باعث کوتاه شدن عمر ستاره نمیشه بلکه عمر اونو زیاد میکنه.
ولی باید به این نکته توجه داشت که فقط ستاره های بسیار بزرگ و داغ می تونن عناصر سنگین بسوزونن که خود این ستاره ها هم عمر کوتاهی دارن.
در ضمن عناصر سنگین در ابر اولیه نمی تونن باعث ایجاد ستاره ای بشن که ابرنواختر بوجود بیاره نمونش خورشید که از بقایای ابرنواختر یک ستاره که اونم از بقایای یه ابرنواختر بوجود اومده بود بوجود اومده. پس اگر قرار بود ستاره هایی که عناصر سنگین دارن ابرنواختر بوجود بیارن خورشید یکی از بزرگترین ابرنواختر ها رو داشت. hock:

ستاره ای که عنصر اولیه اش هلیوم است عمر کمتری دارد نسبت به ستاره ای که عنصر اولیه اش هیدروزن است به این دلیل که ستاره اول از هلیوم شروع به سوزاندن می کند (البته اگر توانایی و شرایط حاکم باشد) با وجود اینکه ستاره اول با هیدروزن شروع به سوزاندن می کند.
درباره ابرنو اختر اگر منظورتون به من هست من از ابرنواختر چیزی نگفتم

Regulus نوشته: عناصری که برای سوختن در مراحل بعد از هیدروژن سوزی استفاده میشن دقیقا مثل ماشینای دوگانه سوز عمل می کنن که وقتی یکی از سوختاشون تموم شد از سوخت دیگه ای استفاده می کنن و این امر به هیچ وجه باعث کوتاه شدن عمر ستاره نمیشه بلکه عمر اونو زیاد میکنه.
ولی باید به این نکته توجه داشت که فقط ستاره های بسیار بزرگ و داغ می تونن عناصر سنگین بسوزونن که خود این ستاره ها هم عمر کوتاهی دارن.
در ضمن عناصر سنگین در ابر اولیه نمی تونن باعث ایجاد ستاره ای بشن که ابرنواختر بوجود بیاره نمونش خورشید که از بقایای ابرنواختر یک ستاره که اونم از بقایای یه ابرنواختر بوجود اومده بود بوجود اومده. پس اگر قرار بود ستاره هایی که عناصر سنگین دارن ابرنواختر بوجود بیارن خورشید یکی از بزرگترین ابرنواختر ها رو داشت. hock:

ببینید ،بنده عرض کردم این ابرهای حاوی عناصر سنگین می تونن ستارگانی رو بسازند که در پایان عمرشون تبدیل به ابرنواختر بشن . مقصود این نیست که صد درصد ستارگان بوجود آمده از این عناصر ابرنواختر می شوند.
بیایید یه مروری داشته باشیم روی عواملی که یک ستاره رو به ابرنواختر تبدیل می کنن:
زمانی که یک ستاره متولد می شود ، از همان ابتدا شروع به هیدروژن سوزی میکند و به نسبت جرمی که دارد به مراحل بالا تر (هلیم سوزی _ کربن سوزی ... و کبالت وآهن سوزی )می رسد. همان طور که میدانیم ستارگان یک بخش اصلی به نام هسته دارند که فعالیت ها و کنش و واکنش های هسته ای از جمله همین همجوشی هسته ای درون اون اتفاق می افته . بخش دیگر یک ستاره در اطراف هسته قرار گرفته و دمای کمتری نسبت به هسته داره و علاوه براون از گاز های سبکتری هم تشکیل شده.
خوب اگر جرم یک ستاره زیاد باشه (حداقل 5 برابر خورشید ما !) اون وقت ستاره بعد از کوباندن اتم عناصر سبکتر به هم و بوجود آوردن عناصر سنگین تر مدام جرم هسته ی خودش رو افزایش می ده . این در حالیه که حجم اون تغییر چندانی نمی کنه .پس درواقع چگالی هسته بالا می ره . هسته ی چگال جاذبه ی زیادی پیدا می کنه و به همین دلیل شروع به جذب گاز های سبکتری که در اطراف هسته وجود دارند می کنه . هسته که خود فشار خیلی زیادی رو تحمل می کرده حالا با جذب مواد بیشتر فشار بیشتری پیدا می کنه . تا این که فشار داخلی هسته به حدی می رسه که از حد تحمل اون خارجه . سپس هسته ناگهان دچار یک انفجار مهیب می شه و به این ترتیب ستاره تبدیل به یک ابرنواختر می شه . گاهی این گاز های به جا مانده از انفجار ابرنواختری که عمدتا گاز های سنگین هستند ، تشکیل یک سحابی رو می دن که خود این سحابی بعد ها زایشگاه ستاره ای می شود.
خوب اگر گفته های بنده رو قبول دارید ،پس این موضوع که احتمال این که از عناصر سنگین ستارگان ابرنواختری بوجود بیان زیاده، منطقیه...

اگه جایی ازاین مطالب اشتباهی وجود داره ، بفرمایید

اقای ابرنواختر منظور من هم این نبود که ستاره ای که از ابر اولیه حاوی عناصر سنگین بوجود اومده نمی تونه ابرنواختر داشته باشه.من گفتم این که دارای عناصر سنگین باشه نمی تونه دلیل ابرنواختر شدن اون بشه.
در ضمن من فکر نمی کنم ستاره ای با سوخت اولیه هلیوم بوجود بیاد. چون سوزوندن هلیوم به انرژی بسیار زیادی نیاز داره و ستاره ای که تازه می خواد بوجود بیاد چنین انرژی نداره.

ببخشید بنده گفتم ستاره ی تازه متولد شده هلیم می سوزونه؟؟؟