من واقعا احتیاج به رااااااااااااااااهنمایییییییی داررررمممممم :? آخه گفتید سخته وحشتتناک و نه و نمیشه تازه ازین بدتر گفتید کنکور رو رد کنی دانشگاه رو می خوای چکار کنی :? حسابی فکرم مشغول شده
delbakht نوشته: من واقعا احتیاج به رااااااااااااااااهنمایییییییی داررررمممممم :? آخه گفتید سخته وحشتتناک و نه و نمیشه تازه ازین بدتر گفتید کنکور رو رد کنی دانشگاه رو می خوای چکار کنی :? حسابی فکرم مشغول شده
دوست عزیز اگه واقعا بهش علاقه دارید هیچ چیز سد راهتون نمی شه.مطمئن باشید
به خودتون هم تلقین نکنید زندگی زیباست ...... :wink:
اگه به خودتون اینقدر تلقین نکنید که درسهاش سخته حتما موفق می شید
نه خیر فایده نداره. بچه مردم طفلک وسط فوق لیسانس رسیده حسابی هوایی شده. :wink:
امان از دست این جذابیت رشته فیزیک.
میفهمم چی میکشی.
یکی دوتا از کتابهای مرجع پایه رشته فیزیک که توی همه دانشگاهها برای تدریس معرفی میکنند براتون میذارم. برو بخرشون، یه نگاهی بنداز ببین چطوریه، چند مرده حلاجی؟ شایدم دیدی آسون بود. برای این درسا هم کتاب تست ارشد زیاد است. اما فعلاً این چند کتاب رو بخرید. چون مراجع اصلی رشته فیزیک در پایه لیسانس هستند.
فکر کنم شروع خوبی برای ارزیابی خودتون باشه.
1- روشهای ریاضی در فیزیک (دو جلد برای 1 و 2)، نویسنده: جورج آرفکن، مترجم: اعظم پورقاضی (مترجم)، بهرام معلمی (ویراستار)
2- مبانی نظریه الکترومغناطیس، نویسنده: میلفورد و رتیس، مترجم جلال صمیمی، ناصر علیزاده قمصری و ...
3- فیزیک کوانتومی، نویسنده: استفان گاسیوروویچ، مترجم: محیالدین شیخالاسلامی
موفق باشی/.
دوست عزیز من
به نظر من حالا که تا اینجا اومدی، حتماً فوق لیسانس صنایع رو بگیر. حیفه. تموم کردن فوق که کاری نداره. بعدش با خیالت راحت بشین خودت همه کتابهای فیزیک رو بخون و تو کنکور ارشد شرکت کن. اگه تونستی که چه بهتر و صاحب دو تا مدرک میشی و به علاقت هم میرسی.
اگر هم نشد هیچ ضرری نکردی و تازه سوادت در زمینه علم فیزیک هم بالا رفته و فوق صنایع هم داری که از نظر بازار کار عالیه.
ولی اگر آلان فوق صنایع رو رها کردی و رفتی و اونور هم نتونستی، اونوقت سرخوردگیه دیگه نمیذاره حتی بتونی با لیسانس صنایع هم کار کنی. (منظور من از پول تاکسی این حالت بود.) و همیشه این حالت ناراحتی برات وجود داره. (ریسک رفتن از صنایع به یه رشتهای به این سختی خیلی بالاست)
این فوق لیسانس صنایع هم بعداً خیلی خیلی بدردت میخوره. آدم اگر از لحاظ مالی تامین باشه و دغدغه خاطر نداشته باشه واقعاً تو هر سنی میتونه سخت ترین درسها رو هم بخونه. مگه انیشتین یه لیسانس ساده فنی بیشتر داشت که این مقالات ارزشمند رو مینوشت.
فکر هم نکن سر کلاسهای ارشد فیزیک نجومی خبریه. (اصلاً مقطع فوق لیسانس به بالا هینطوریه و این دانشجوست که نقش خیلی بیشتری در این مقاطع پیدا میکنه). اصل خوده آدمه که بتونه به طور اصولی مفاهیم رو بفهمه و اینقدر آرامش خاطر داشته باشه تا بتونه روی اونها تفکر عمیق کنه و نوآوری داشته باشه. پایه علمی یه دانشجو در هر رشتهای در لیسانسه که ریخته میشه.
تازه در حین که داری روی تز ارشدت کار میکنی اینقدر وقت اضافه داری که میتونی همش رو به مطالعه کتابهای مرجع فیزیک بپردازی و حسابی پایت رو قوی کنی تا بعدش براحتی توی فوق فیزیک نجومی هم قبول بشی.
ببخشید که من اینقدر حرف زدم یا نصیحت کردم. بهرحال، هر تصمیمی که گرفتید براتون آرزوی موفقیت میکنم/.