البته شناختن و یاد گرفتن جای صورهای فلکی در آسمان کار زیاد سختی نیست ولی نیاز به تمرینات زیاد هم دارد
سلام.
من تا حالا خیلی از صورت فلکی هارو پیدا کرده م (حتی بعضی از صورتهای کم نور) ولی نمی تونم دب اصغرو پیدا کنم اگرچه ستاره ی قطبی رو پیدا می کنم وجاشو دقیقا می دونم کجاست ولی اثری از دب اصغر نیست.
این به دلیل اینه که قدر ستاره های این صورت فلکی کمه. و در حدود 4 و 5 .دیدن ستاره هایی با این قدر حتا توی هوای صاف هم با چشم کاره مشکلیه. منم تا حالا به درستی نتونستم ببینمش.
من دلم واسه صورت فلکی جبار یه ذره شده! مخصوصاً برای M42 ! اصلاً دلم برای تمام صورت های فلکی ای که تو پاییز و زمستون میدیدم تنگ شده! همچنین واسه اجرامشون.مثل M44, M45, M43, سحابی روزت,M31,.... راستی اگر کسی عکس بسیار زیبایی از سحابی جبار و کهکشان آندرومدا وM81,M82داره حتماً برای من MAIL کنه!
نیازی نیست دلتون تنگ بشه و غصه بخورین یه کم بیداری چاره کاره
آره. ولی تا حالا شده برید تو حیاط خونتون ماه گرفتگی رو نگاه کنید و از اعضای خانواده هم دعوت کنید که بیان و تماشا کنند ولی کسی نیاد؟! و بعد طرفای ساعت4 یا 5 صبح که تصمیم گرفتید برید داخل خونه و بخوابید ببینید که در رو قفل کردند و کسی حواسش به تو نبوده؟!
با این وجود من به خاطر ستاره شناسی هر کاری میکنم. سعی خودمو میکنم ببینم چی میشه!
Parastoo نوشته: معنی صورت فلکی کاملاْ پیداست.چهره یا صورت های آسمانی.اما من توضیح مختصری میدهم امیدوارم مفید باشند.
حدود 4500 سال پیش یونانیها شروع به تقسیم بندی آسمان به شکلهای ساده ای کردند واسم خداهاشون یا قهرمانهاشون و حیوانات رو روی این اشکال گذاشتند.ما الان حدود 88 صورت فلکی داریم.که هم در نیمکره شمالی هستند و هم در نیمکره جنوبی.که 48 صورت رو یونانیها نام گذاری کردند و تعدادی رو که اونها قادر به دیدنشون نبودند و در نیمکره جنوبی بودند اروپایی ها به جستجوی اونها پرداختند.
صورتهای فلکی باستانی و نوین
48 صورت اول که نام گذاری شده بودند رو فکر کنم :roll: بطلمیوس در کتابی ثبت کرد که صورتهای فلکی باستانی نامیده میشوند که معمولاْبر اساس شکل نامگذاری شدند..از قرن 16 که اروپایی ها شروع به نام گذاری کردند وتوانستند 40 صورت دیگر را شناسایی کنند که چهل تای دوم صورت فلکی های نوین نام گرفتند.و این صور از روی بعضی از اختراعات مثل تلسکوپ نام گذاری شدند.
خوب من این اطلاعات رو از کتابهایی مثل راهنمای ماهانه آسمان شب و صورفلکی قبلاْ مطالعه کردم.امیدوارم که مفید باشند این رو هم بگم که برای هر صورت افسانه ای زیبا هست. برای اینکه مطالب بیشتری رو بدونی به کتابها مراجعه کن. :wink:
چرا حدود؟
abadanastr نوشته: نیازی نیست دلتون تنگ بشه و غصه بخورین یه کم بیداری چاره کاره
دقیقا اگر مشغله ها اجازه دهند بسیار خوب است که سرمان را بالا بگیریم!
foroogh نوشته: آره. ولی تا حالا شده برید تو حیاط خونتون ماه گرفتگی رو نگاه کنید و از اعضای خانواده هم دعوت کنید که بیان و تماشا کنند ولی کسی نیاد؟! و بعد طرفای ساعت4 یا 5 صبح که تصمیم گرفتید برید داخل خونه و بخوابید ببینید که در رو قفل کردند و کسی حواسش به تو نبوده؟!
با این وجود من به خاطر ستاره شناسی هر کاری میکنم. سعی خودمو میکنم ببینم چی میشه!
برای من بسیار اتفاق افتاده اما یک سوال از شما دارم!
تاحالا شده است برای اینکه طرز تفکری دارید مسخره شوید؟
تا حالا شده است که برای دانستن پاسخ یک سوال طعنه و متلک های سایرین را تحمل کنید؟
تا حالا شده که به عنوان "جوانترین مدرس نجوم" در دانشگاه پیام نور تدریس کنید و با دانشجو های فیزیکی که تلسکوپو درسته قورت می دن کار کنی و بعد خانوادت حتی یک "آفرین" هم به شما نگویند؟
کاربر گرامی "foroogh" منظور حرفهایم شما نبودید! یک وقتی از حرف های من سو برداشت نفرمایید کلی عرض کردم و در پیرو سخن های شما بود!
همه این ها را ما می کشیم ولی هیچ گاه نباید خسته شویم چراکه هدف والایی در انتظار ما است!!!!!!!!!!(یعنی امیدوارم)
از دوستان کسی هست که توی پیداکردن صور آسمون بهار مشکل داشته باشه؟