12-04-2009, 12:44 PM
هنوز شهر ما رو ندیدی ! چاله نیستن که ابر چاله هستن که با هر خودرویی بری توش دیگه عمرا نمی تونی ازش فرار کنی !
شعاع شوارتزچیلدش هم فکر کنم 10 متر باشه !
شعاع شوارتزچیلدش هم فکر کنم 10 متر باشه !
12-04-2009, 12:44 PM
12-04-2009, 04:20 PM
12-04-2009, 04:56 PM
12-04-2009, 09:49 PM
به این نکته اشاره میکنم که:
در فرمول شعاع شوارتسشیلد، یکی از پارامترها، جرم سیاهچاله است.
پس این شعاع با جذب جرم افزایش پیدا میکنه. (جرم در صورت کسر بوده و رابطه مستقیم دارد.)
![[عکس: 1367343b8711a257d90f36e56cdfa773.png]](http://upload.wikimedia.org/math/1/3/6/1367343b8711a257d90f36e56cdfa773.png)
خوب یادمه در برنامه تلویزیونی قبل از اولین افتتاح LHC که فکر کنم کانال 2 خودمون پخش کرد،این موضوع مطرح شد که برخی از فیزیکدانها نسبت به تشکیل یک سیاه چاله میکروسکوپی و افزایش شعاع اون هنگام برخورد پروتونها هشدار داده بودند. البته برخی دیگر از فیزیکدانها هم اطمینان خاطر دادند که این سیاهچاله میکروسکوپی در صورت تشکیل سریعاً نابود خواهد شد.
فکر نکنم کسی هنوز در مورد ماهیت واقعی سیاهچاله‌ها در آزمایشگاه‌ها توانسته باشه تحقیق کنه.
پس دو احتمال وجود داره:
1- شاید حق با فیزیکدانهایی باشه که گفتند "این سیاهچاله میکروسکوپی در صورت تشکیل سریعاً نابود خواهد شد" و در برخورد اخیر پروتونها در CERN همین اتفاق هم افتاده باشه و موضوع منتفی هست.
2- و اما شایدم در برخورد اخیر پروتونها، انرژی به حد کافی نبوده و یا زاویه برخورد در وضعیت تشکیل سیاهچاله نبوده و شرایط جهت تشکیل این سیاهچاله در 21 دسامبر 2012 رخ بده و مشابه همون انیمیشن که قبلاً گذاشتم رخ داد.
البته من هم که شخصاً مثل بقیه امیدوارم احتمال اول درست باشه، هر چند این کره خاکی با آدمهاش دیگه چنگی به دل نمی‌زنه!
و البته اینم بگم که من به سرنوشت و پیشگویی واقعاً معتقد نیستم. آینده هرگز قابل پیش بینی نیست. چطور میشه این کار رو کرد وقتی ما حتی طبق اصل عدم قطعیت هایزنبرگ نمی‌تونیم موقعیت دقیق موجودی تا این اندازه کوچک یعنی الکترونها رو اطراف هسته پیش بینی کنیم؟ و فقط میتوانیم بگویم چگالی تابع احتمال حضور الکترون مثلاً تا انتهای اربیتال S فقط به 90٪ میرسه. (هرگز نمیتوان 100٪ موقعیت آنرا پیش بینی کرد!)
حالا حسابش رو بکنید برای یک جرم بزرگتر که از تعداد به این زیادی اتم و الکترون تشکیل شده و این عدم قطعیت‌ها در هم ضرب میشوند، تا چه حد سقف تابع احتمال حضور این جرم کاهش پیدا میکند.
پس چطور میشه یک نفر در 500 سال پیش چنین پیشگویی کرده باشه؟
نمیدونم؟!؟، واقعاً مشخص نیست. و شاید همه شیرینی زندگی به همینه که آینده هرگز قابل پیش بینی نیست.
شایدم قابل پیش بینی باشه؟!؟،
چون نمیشه در مورد هیچ چیز حتی اینکه " آینده هرگز قابل پیش بینی نیست" طبق همون اصل عدم قطعیت هایزنبرگ با قطعیت 100٪ صحبت کرد!
اینجاست که نیلز بوهر فیزیکدان دانمارکی و یکی از بنیانگذارن نظریه کوانتوم گفته است: "هرکس بگوید کوانتوم رو فهمیدم معلوم است که نفهمیده!"
و من میگم: "زندگی از نسبیتی عجیب رنج می‌برد."
بهرحال ما به زندگی ادامه می‌دهیم. همان زندگی که سراسر نسبی‌ست و شاید همین نسبی بودن همه مفهوم زندگی‌ست.
ممنون/.
در فرمول شعاع شوارتسشیلد، یکی از پارامترها، جرم سیاهچاله است.
پس این شعاع با جذب جرم افزایش پیدا میکنه. (جرم در صورت کسر بوده و رابطه مستقیم دارد.)
خوب یادمه در برنامه تلویزیونی قبل از اولین افتتاح LHC که فکر کنم کانال 2 خودمون پخش کرد،این موضوع مطرح شد که برخی از فیزیکدانها نسبت به تشکیل یک سیاه چاله میکروسکوپی و افزایش شعاع اون هنگام برخورد پروتونها هشدار داده بودند. البته برخی دیگر از فیزیکدانها هم اطمینان خاطر دادند که این سیاهچاله میکروسکوپی در صورت تشکیل سریعاً نابود خواهد شد.
فکر نکنم کسی هنوز در مورد ماهیت واقعی سیاهچاله‌ها در آزمایشگاه‌ها توانسته باشه تحقیق کنه.
پس دو احتمال وجود داره:
1- شاید حق با فیزیکدانهایی باشه که گفتند "این سیاهچاله میکروسکوپی در صورت تشکیل سریعاً نابود خواهد شد" و در برخورد اخیر پروتونها در CERN همین اتفاق هم افتاده باشه و موضوع منتفی هست.
2- و اما شایدم در برخورد اخیر پروتونها، انرژی به حد کافی نبوده و یا زاویه برخورد در وضعیت تشکیل سیاهچاله نبوده و شرایط جهت تشکیل این سیاهچاله در 21 دسامبر 2012 رخ بده و مشابه همون انیمیشن که قبلاً گذاشتم رخ داد.
البته من هم که شخصاً مثل بقیه امیدوارم احتمال اول درست باشه، هر چند این کره خاکی با آدمهاش دیگه چنگی به دل نمی‌زنه!
و البته اینم بگم که من به سرنوشت و پیشگویی واقعاً معتقد نیستم. آینده هرگز قابل پیش بینی نیست. چطور میشه این کار رو کرد وقتی ما حتی طبق اصل عدم قطعیت هایزنبرگ نمی‌تونیم موقعیت دقیق موجودی تا این اندازه کوچک یعنی الکترونها رو اطراف هسته پیش بینی کنیم؟ و فقط میتوانیم بگویم چگالی تابع احتمال حضور الکترون مثلاً تا انتهای اربیتال S فقط به 90٪ میرسه. (هرگز نمیتوان 100٪ موقعیت آنرا پیش بینی کرد!)
حالا حسابش رو بکنید برای یک جرم بزرگتر که از تعداد به این زیادی اتم و الکترون تشکیل شده و این عدم قطعیت‌ها در هم ضرب میشوند، تا چه حد سقف تابع احتمال حضور این جرم کاهش پیدا میکند.
پس چطور میشه یک نفر در 500 سال پیش چنین پیشگویی کرده باشه؟
نمیدونم؟!؟، واقعاً مشخص نیست. و شاید همه شیرینی زندگی به همینه که آینده هرگز قابل پیش بینی نیست.
شایدم قابل پیش بینی باشه؟!؟،
چون نمیشه در مورد هیچ چیز حتی اینکه " آینده هرگز قابل پیش بینی نیست" طبق همون اصل عدم قطعیت هایزنبرگ با قطعیت 100٪ صحبت کرد!
اینجاست که نیلز بوهر فیزیکدان دانمارکی و یکی از بنیانگذارن نظریه کوانتوم گفته است: "هرکس بگوید کوانتوم رو فهمیدم معلوم است که نفهمیده!"
و من میگم: "زندگی از نسبیتی عجیب رنج می‌برد."
بهرحال ما به زندگی ادامه می‌دهیم. همان زندگی که سراسر نسبی‌ست و شاید همین نسبی بودن همه مفهوم زندگی‌ست.
ممنون/.
12-05-2009, 12:39 PM
12-05-2009, 01:36 PM
12-05-2009, 03:04 PM
12-05-2009, 05:46 PM
12-05-2009, 07:27 PM
بچه ها هممون جوان ناکام از دنیا رفتیم... 
آقای جعفری زاده میگم مثله این که باید یه توره خارجی برای اعضا بزاریم...
آقای جعفری زاده میگم مثله این که باید یه توره خارجی برای اعضا بزاریم...
12-05-2009, 07:42 PM