تالار گفتگو ستاره‌شناسان

سحابی حلقه یا M57



سحابی حلقه یک سحابی سیاره نمای کوچک با اندازه زاویه ای 3 دقیقه قوسی در صورت فلکی شلیاق هست. در این تصویر ترکیب شده حاصل 12 نوردهی 1 دقیقه ای در ایزو 3200، .اضح هست که با تلسکوپی با فاصله کانونی 800 میلی متر، این جرم خیلی کوچک ثبت بشه!
منتظر نقد...

تصوير واضحه. منظور اينكه بخوبى رديابى شده.
فكر كنم كلا با تلسكوپ راحت ترى تا لنز دوربين.

باید از بارلو ed استفاده کنی تا کیفیت کم نشه و همچنین فاصله دوبرابر ایجاد میکنه
Regulus عکاسی با لنز راحتر هست تا تلسکوپ با لنز قسمت وسیعی از اسمان انتخاب میشه ولی تلسکوپ کمتر از 1 درجه رو میشه عکس گرفت که هم کمه و سخته و همچنین بخاطر وزن تلسکوپ نوردهی کمتری باید کرد

ميدونم، برا همين ميگم ديگه.

من عکاسی با بارلو 2 و 3 برابر رو در مورد مشتری تجربه کردم، فوکوس واقعا سخت بود. ترجیح دادم به صورت نرمال پیش برم و به علاوه این که از عکاسی سحابی ها با بارلو مطمئنی؟! من هر عکسی که از سحابی حلقه یا اجرام این چنینی دیدم با فاصله کانونی بلند خود تلسکوپ بوده، تا حالا با بارلو ندیدم.
محمد رضا درست میگه عکاسی دیپ اسکای سخت تر هست، دلیل اینکه عکس های عمقی که گرفتم از میدان دید باز ها بهتره تجربه کمی هست در عکاسی با لنز دارم و به نوعی اولین بارم بود که خارج شهر با لنز عکاسی می کردم. و البته این رو هم بگم که خودم عکس دجاجه رو که با لنز گرفتم از همه عکس های دیپ اسکایم بیش تر دوست دارم!!!

به نظره من بهتره برای عکاسی با بارلو هر دفعه با نوردهی کم فوکس رو تنظیم کنی
تا از کیفیت عکس کم نشه
یک وسیله هست بهش فوکس اوتوماتیک میگن من دست ابولفتح دیدم سایت اسمان شب قبلا داشت این وسیله نمیدونم به چی وصل میشه ولی کارش اینه خودش فوکس میکنه دیگه نیاز به دست نیست قیمتش باید 100 تومان باشه
برای عکاسی از سحابی بارلو سخته
ولی برای عکاسی از اسمان با لنز خیلی جالبه این دفعه رفتی روی واید بزار و یک پانورما از تمام راه شیری بگیر

در کل فوکوس با دست کلا با بارلو سخت بود من هر کاری کردم نشد! این وسیله رو در یک مقاله از آقای قوچکانلو دیده بودم، فکر نمی کنم الآن باشه.
در مورد پانوراما هم اتفاقا می خواستم از آقای کامکار تقلید کنم و طبق عکسی که از ایشون دیده بودم یک پانورامای عمودی بگیرم که هوای نیمه ابری اجازه نداد (بخش اعظمی از عکس هام به خاطر عبور ابر ها خراب شد و از دست رفت)!

در عکاسی از اعماق اسمان باید صبور باشی چون تنها راه یادگیری عکاسی پیاپی هست تا الان هم خیلی خوب پیشرفت کردی
یک ایده برات دارم بهتره بری در کار عکاسی از کهکشان
اولین قدم اینه که از اکثر کهکشهانها به دقت عکاسی کنی طوری که جزیئات معلوم باشه
قدم دوم در سالهای بعد شاید ماهای بعد از اون کهکشان عکس گرفتی بتونی یک ابر نواختر کشف کنی
برای شروع باید در یکی سایتهایی که به مسائل روز ابرنواختر میپردازن البته خارجیش عضو بشی
چون اونها در این مسائل فعال هستن بهت خیلی کمک میکنه اول میتونی از کهکشانهایی که ابرنواختر دارن عکس بگیری و بعدش با عکسهای دیگران مقایسه کنی
به نظرت خوبه؟

خوب که خب خیلی خوبه، اما بدترین و مسخره ترین قضیه دسترسی به یک آسمون تاریک برای عکاسی هست!! اگر بتونم در یک ماه آینده دو تا سفر رصدی دیگه برم، دیگه معلوم نیست سری بعد چند ماه بعد باشه!! به خاطر محدودیت های سنی برای دانش آموز سال اول دبیرستان نمی تونم هر وقت که خواستم سوار ماشین بشم برم ناکجا آباد برای رصد و عکاسی!!! اگر این محدودیت ها نبود که ایشالا تا چند سال دیگه از بین میره، حتما پروژه های زیادی از نظر علمی تو سرم هست که بعدا به اون ها بپردازم، مثل همین بررسی ابرنواختر ها.

تو الان بهتره با تکنیکهای عکاسی و پردازش اشنا بشی تا در اینده به کارت بیاد الان تمرین کن در عکاسی از کهکشان خیلی دقت کن
موفق باشی