02-08-2006, 04:35 PM
قسمت «D»، شیئی را نشان میدهد که بالای سطح ماه شناور است. اگر شما میخواهید چیزی را ببینید که «ناسا» نمیخواهد شما آن را ببینید، به درون کلاه کسی که از آن عکس گرفته شده، نگاه کنید. این عکس یکی از مثالهای بارز آن است. هیچ کس نمیداند که آن شیء خاص چیست. اما طبق حدس یکی از محققان دقیقا بالای سطح ماه ساختاری وجود دارد که به «Castle» معروف است. از هر فضانوردی که در مورد آن سؤال کنید، وجود آن را انکار میکند و دلیل آن، این است که آنها در هنگام حضورشان در ماه، کلاههای فضانوردی جلوی چشمانشان دارند، اما چندین تصویر دیگر وجود دارد که این «Castle»ها در آنها دیده میشود.
عکس «H»: این عکس فضایی که از بخشی از ماه گرفته شده است، سطح پر از دهانه آتشفشانی ماه را نشان میدهد. قطعهای که با شماره «3» نامگذاری شده، باز هم نشانمیدهد که در آسمان ماه هیچ ستارهای قابل رؤیت نیست و قسمت «E» نشاندهنده سایه شیء نامعلومی است که بر روی ماه افتاده است. نمیتوان گفت که این شیء چیست، اما به هر حال هرچه هست، جایش آنجا نیست.
عکس «I»: این عکس، عکسی از الن بین است که یک ظرف آزمایش محیطی مخصوص را در دست خود نگه داشته است. این عکس توسط دوربینی که بر گردن Conrad قرار دارد، گرفته شده است. اگر این تصویر واقعا توسط یک دوربین از روی سینه گرفته شده، بنابراین چرا ما میتوانیم قسمتی که با «L» مشخص شده (نوک کلاه بین) را واضح ببینیم؟ مگر اینکه Conrad روی یک صخره بزرگ ایستاده باشد؛ صخرهای که با حرف «M» مشخص شده و از درون کلاه فضایی Bear قابل رؤیت است.
یکی دیگر از چیزهایی که «ناسا» نمیخواهد شما آن را ببینید، آن است که سایهها از بیش از یک منبع نوری به وجود میآیند. یک منبع نوری، سایههای غیرموازی ایجاد نمیکند. حرف «N» قسمت تاریک این جعبه را نشان میدهد. در این قسمت بازتابی از یک منبع نوری دیگری غیر از خورشید وجود دارد. ممکن است لباس فضایی آلن، نور مورد نیاز را باز بتاباند. قسمتی که با عدد «7» نشان داده شده است، شیء عجیب و غیرعادی را در آسمان نشان میدهد. دقیقا نمیتوان مشخص کرد که این شیء چیست، اما هرچه هست، در آن قسمت قرار دارد..
عکس «J»: این تصویر میتواند بهترین مدرک برای ادعای ما باشد. به داخل کلاه او نگاه کنید. اگر شما در عکس قبل، تصویر دو فضانورد را در کلاه وی ندیدید، اکنون میتوانید آن را مشاهده کنید. دو نفر بودند، نه سه نفر و همچنین ملاحظه داشته باشید که در عکس قبلی نفر سوم را از عکس خارج کرده بودند، در حالی که این دو عکس در اصل یکی هستند، نه دو تا..
عکس «K»: اما در این عکس چیزهایی دیده میشود که در عکس قبلی نبود. نگاهی به منطقه دایرهای بیندازید. در این قسمت، شما شیارهایی را در سمت چپ «ولگرد ماهی» میبینید. آیا میتوانید قبول کنید که این شیارها طبیعی است؟ درواقع شما برای داشتن چنین شیارهایی، احتیاج به مخلوطی از ترکیبات مرکب و آب دارید؛ آب در ماه! و اگر شما به صخرهای در سمت چپ و پایین تصویر با حرف «R» دقت کنید، متوجه خواهید شد که یک حرف «C» بر روی آن حک شده است؛ شاید این یک شیرین کاری کوچک توسط بخش پشتیبانی باشد.
عکس «L»: گفته میشود، این نخستین جای پای گذاشته شده روی ماه است. به نظر من این تصویر ساختگی است. به نظر شما زمینه تصویر خاک و رس نیست؟ جای نوک انگشتان پا کمی پیچخوردگی دارد و حلقه مانند است. من علت آن را سایه ایجاد شده توسط جای نوک انگشتان میدانم، اما چطور یک جای پا میتواند سایهای به این بزرگی داشته باشد؟ به نظر میرسد که شخص در این قسمت در حال نشسته است. به هر حال جای پا به آن شکلی که باید باشد، نیست.
عکس «M»: این عکس، آلدرین را در حال پایین آمدن از نردبان در عملیات آپولو 11 نشان میدهد. او در سایه بزرگ ایجاد شده توسط «LM» قرار دارد و با توجه به نبود جو و مولکولهای هوا در ماه، ما نباید قادر به دیدن وی باشیم
عکس «N»: اگر شما تا به حال باور داشتید که پرچم در اصل توسط فضانوردان آپولو در ماه جا گذاشته شد، این عکس ممکن است. شما را دوباره به فکر فرو ببرد. این نیز نقاشی از یک هنرمند است که نشاندهنده لحظه ترک ماه توسط «LM» است. آیا شما تاکنون مکانی را که پرچم در آن نصب شده بود دیدهاید؟ حدس من این است که پرچم در جایی به فاصله 10 تا 20 فوت از «LM» قرار داده شده بود. با توجه به این عکس، آیا پرچم نباید سوخته باشد؟ و آیا نباید از این لکه از زیر «LM» عکس گرفته شده باشد و آیا نباید در محل فرود «LM» یک سوراخ بزرگ باشد؟
نکات جالب
درجه حرارت متوسط در اوقات روز در ماه، بین 260 تا 280 درجه فارنهایت میباشد. در چنین دمایی، فیلمها ذوب و حیات بشریت نیز بسیار سخت میشود و حتی ممکن است شما در آنجا بمیرید!
این امکان وجود ندارد که ما در ماه بتوانیم تصاویر را با دوربین بگیریم، زیرا فیلم عکاسی در 250 درجه فارنهایت ذوب میشود، هرچند فیلمی که فضانوردان استفاده میکردند، فیلم معمولی نبوده و در این دما ذوب نمیشود. فضانوردان آپولو از فیلمی شفاف با طراحی مخصوص، استفاده میکردهاند که بنا بر قرارداد سازمان «ناسا» ـ برای یک محیط شبیه ماه مطابق قرارداد ـ با «کداک فیلم» در بدترین حالت از 200 درجه فارنهایت ذوب نمیشود و حتی تا 500 درجه فارنهایت ذوب نمیشود. دوربینها در داخل سیستم حفاظتی قرار داشتند که دمای آنها را سرد نگه دارد، موقعیت در ماه با شرایط بدون هوا با موقعیت در اجاق متفاوت است و انتقال دما به سه صورت کنوانسیون تماس و تابش انجام میگیرد. در ماه انتقال دما فقط به صورت تابش Radiation انتقال مییابد و گرمای تابشی میتواند از شیای انعکاس یابد که آن را در موادی مانند اجسام به رنگ سفید که نور را منعکس میکنند؛ قرار داده باشند. بدنه دوربین و لباسهای فضانوردان نیز از جنس سفید است.
دما در هنگام شب (در قسمت پشت ماه) تا 41- درجه فارنهایت پایین میآید. در دمای 40- درجه فارنهایت، اشیا بسیار ترد و شکننده میشوند، دستگاههای الکترونیکی به خوبی کار نمیکنند و باتریهای ماشینها به سختی روشن میشوند. تفاوت بسیار زیاد دمای شب و روز از قسمت تاریک تا قسمت روشن، باعث انقباض و انبساط اشیا و نیز خرد شدن آنها و یا دستکم کارکرد ناصحیح آنها میشود.
فضای تحت کنترل رادیویی سیاره ما، تنها بین 250 تا 750 مایل را پوشش میدهد که به حد آن کمربند VanAllen گفته میشود. این کمربند ما را از قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی زیاد حفظ میکند. ماه حدود 200 هزار مایل از زمین فاصله دارد. بنابراین برای رفتن به ماه باید از این کمربند عبور کنیم. این عمل غیرممکن است، مگر اینکه شما در 4 فوت سرب محاصره شده باشید.
چرا گرانش و جاذبه ماه که یکششم مقدار گرانش زمین است، باعث میشود که فضانوردان، گاهی جست و خیز کنند و روی هوا باشند و گاهی درست مثل اینکه روی زمین راه میروند، حرکت کنند؟ هنگامی که یک فضانورد زانوهای خود را خم میکند تا با آخرین توان خود بپرد، بیشتر از دو فوت نمیتواند بپرد و این تنها یک تعبیر دارد. به نظر شما تعبیرش چیست؟ آنان بیشتر از آنکه یک انسان عادی میتواند در روی زمین میتواند بالا بپرد، نمیتوانند بالاتر بپرند. چرا؟ همچنین بارها دیده شده که فضانوردان در هنگام فرود به سختی روی زانوهای خود فرود میآیند. آیا در این حالت آنها در معرض خطر پاره یا سوراخ شدن لباسهای فضانوردی خود که هوای داخل آن تنظیم شده است قرار ندارند؟
چرا کیفیت فیلمی که از آپولو 11 گرفته شده در مقایسه با عملیاتهای بعدی آپولو پایینتر است. با توجه به اینکه افراد بیشتری فیلم عملیات آپولو 11 را نگاه میکردند، در مقایسه با عملیاتهای دیگر آپولو کمتر مشکوک به نظر میرسیدند؟
دوربین تلویزیونی آپولو 11، دوربین سیاه و سفید بوده که در آن یک نمایشگر تلویزیونی با درجه 10 فریم در ثانیه در 320 خط در هر فریم استفاده میشده است. تصاویر برای پخش جهانی میبایست، برای تلویزیونهای معمولی تبدیل میشدند. در سیستم تصاویر تلویزیونی آمریکا با استاندارد EIA تعداد فریم در ثانیه در 525 خط در هر فریم میباشد و تصاویر در یک مونیتور 10 اینچی سیاه و سفید مشخص میشدند و یک دوربین ویدکن بر روی صفحه قرار داشته که تصاویر برای سیستم EIA اسکن شده بودند.
تعدادی تصاویر ویژه بر روی صفحه نمایش داده شد که برخی از این تصاویر و انعکاسها به وسیله نور خورشید ایجاد شده بود و بر روی کلاه فضانوردان مشخص شده بود که بر روی لنز دوربینهای متصل به تلویزیون به نمایش در میآمد این انعکاسهای شبح مانند برای عموم قابل دیدن بودهاند و بقیه انعکاسات بر روی صفحه مانیتور از نقاطی بودهاند که از تبدیلات اپتیکی به وجود آمدهاند.
میلیونها شهابسنگ کوچک وجود دارند که با سرعتی معادل 6000 مایل در ساعت در حال حرکتاند و میتوانند سفینه را تکه تکه کنن.
ادامه دارد..................>>>>>>>>>>>>>
IRAN_NASA@YAHOO.COM
منابع:
redzero.demon.co.uk
بازتاب
عکس «H»: این عکس فضایی که از بخشی از ماه گرفته شده است، سطح پر از دهانه آتشفشانی ماه را نشان میدهد. قطعهای که با شماره «3» نامگذاری شده، باز هم نشانمیدهد که در آسمان ماه هیچ ستارهای قابل رؤیت نیست و قسمت «E» نشاندهنده سایه شیء نامعلومی است که بر روی ماه افتاده است. نمیتوان گفت که این شیء چیست، اما به هر حال هرچه هست، جایش آنجا نیست.
عکس «I»: این عکس، عکسی از الن بین است که یک ظرف آزمایش محیطی مخصوص را در دست خود نگه داشته است. این عکس توسط دوربینی که بر گردن Conrad قرار دارد، گرفته شده است. اگر این تصویر واقعا توسط یک دوربین از روی سینه گرفته شده، بنابراین چرا ما میتوانیم قسمتی که با «L» مشخص شده (نوک کلاه بین) را واضح ببینیم؟ مگر اینکه Conrad روی یک صخره بزرگ ایستاده باشد؛ صخرهای که با حرف «M» مشخص شده و از درون کلاه فضایی Bear قابل رؤیت است.
یکی دیگر از چیزهایی که «ناسا» نمیخواهد شما آن را ببینید، آن است که سایهها از بیش از یک منبع نوری به وجود میآیند. یک منبع نوری، سایههای غیرموازی ایجاد نمیکند. حرف «N» قسمت تاریک این جعبه را نشان میدهد. در این قسمت بازتابی از یک منبع نوری دیگری غیر از خورشید وجود دارد. ممکن است لباس فضایی آلن، نور مورد نیاز را باز بتاباند. قسمتی که با عدد «7» نشان داده شده است، شیء عجیب و غیرعادی را در آسمان نشان میدهد. دقیقا نمیتوان مشخص کرد که این شیء چیست، اما هرچه هست، در آن قسمت قرار دارد..
عکس «J»: این تصویر میتواند بهترین مدرک برای ادعای ما باشد. به داخل کلاه او نگاه کنید. اگر شما در عکس قبل، تصویر دو فضانورد را در کلاه وی ندیدید، اکنون میتوانید آن را مشاهده کنید. دو نفر بودند، نه سه نفر و همچنین ملاحظه داشته باشید که در عکس قبلی نفر سوم را از عکس خارج کرده بودند، در حالی که این دو عکس در اصل یکی هستند، نه دو تا..
عکس «K»: اما در این عکس چیزهایی دیده میشود که در عکس قبلی نبود. نگاهی به منطقه دایرهای بیندازید. در این قسمت، شما شیارهایی را در سمت چپ «ولگرد ماهی» میبینید. آیا میتوانید قبول کنید که این شیارها طبیعی است؟ درواقع شما برای داشتن چنین شیارهایی، احتیاج به مخلوطی از ترکیبات مرکب و آب دارید؛ آب در ماه! و اگر شما به صخرهای در سمت چپ و پایین تصویر با حرف «R» دقت کنید، متوجه خواهید شد که یک حرف «C» بر روی آن حک شده است؛ شاید این یک شیرین کاری کوچک توسط بخش پشتیبانی باشد.
عکس «L»: گفته میشود، این نخستین جای پای گذاشته شده روی ماه است. به نظر من این تصویر ساختگی است. به نظر شما زمینه تصویر خاک و رس نیست؟ جای نوک انگشتان پا کمی پیچخوردگی دارد و حلقه مانند است. من علت آن را سایه ایجاد شده توسط جای نوک انگشتان میدانم، اما چطور یک جای پا میتواند سایهای به این بزرگی داشته باشد؟ به نظر میرسد که شخص در این قسمت در حال نشسته است. به هر حال جای پا به آن شکلی که باید باشد، نیست.
عکس «M»: این عکس، آلدرین را در حال پایین آمدن از نردبان در عملیات آپولو 11 نشان میدهد. او در سایه بزرگ ایجاد شده توسط «LM» قرار دارد و با توجه به نبود جو و مولکولهای هوا در ماه، ما نباید قادر به دیدن وی باشیم
عکس «N»: اگر شما تا به حال باور داشتید که پرچم در اصل توسط فضانوردان آپولو در ماه جا گذاشته شد، این عکس ممکن است. شما را دوباره به فکر فرو ببرد. این نیز نقاشی از یک هنرمند است که نشاندهنده لحظه ترک ماه توسط «LM» است. آیا شما تاکنون مکانی را که پرچم در آن نصب شده بود دیدهاید؟ حدس من این است که پرچم در جایی به فاصله 10 تا 20 فوت از «LM» قرار داده شده بود. با توجه به این عکس، آیا پرچم نباید سوخته باشد؟ و آیا نباید از این لکه از زیر «LM» عکس گرفته شده باشد و آیا نباید در محل فرود «LM» یک سوراخ بزرگ باشد؟
نکات جالب
درجه حرارت متوسط در اوقات روز در ماه، بین 260 تا 280 درجه فارنهایت میباشد. در چنین دمایی، فیلمها ذوب و حیات بشریت نیز بسیار سخت میشود و حتی ممکن است شما در آنجا بمیرید!
این امکان وجود ندارد که ما در ماه بتوانیم تصاویر را با دوربین بگیریم، زیرا فیلم عکاسی در 250 درجه فارنهایت ذوب میشود، هرچند فیلمی که فضانوردان استفاده میکردند، فیلم معمولی نبوده و در این دما ذوب نمیشود. فضانوردان آپولو از فیلمی شفاف با طراحی مخصوص، استفاده میکردهاند که بنا بر قرارداد سازمان «ناسا» ـ برای یک محیط شبیه ماه مطابق قرارداد ـ با «کداک فیلم» در بدترین حالت از 200 درجه فارنهایت ذوب نمیشود و حتی تا 500 درجه فارنهایت ذوب نمیشود. دوربینها در داخل سیستم حفاظتی قرار داشتند که دمای آنها را سرد نگه دارد، موقعیت در ماه با شرایط بدون هوا با موقعیت در اجاق متفاوت است و انتقال دما به سه صورت کنوانسیون تماس و تابش انجام میگیرد. در ماه انتقال دما فقط به صورت تابش Radiation انتقال مییابد و گرمای تابشی میتواند از شیای انعکاس یابد که آن را در موادی مانند اجسام به رنگ سفید که نور را منعکس میکنند؛ قرار داده باشند. بدنه دوربین و لباسهای فضانوردان نیز از جنس سفید است.
دما در هنگام شب (در قسمت پشت ماه) تا 41- درجه فارنهایت پایین میآید. در دمای 40- درجه فارنهایت، اشیا بسیار ترد و شکننده میشوند، دستگاههای الکترونیکی به خوبی کار نمیکنند و باتریهای ماشینها به سختی روشن میشوند. تفاوت بسیار زیاد دمای شب و روز از قسمت تاریک تا قسمت روشن، باعث انقباض و انبساط اشیا و نیز خرد شدن آنها و یا دستکم کارکرد ناصحیح آنها میشود.
فضای تحت کنترل رادیویی سیاره ما، تنها بین 250 تا 750 مایل را پوشش میدهد که به حد آن کمربند VanAllen گفته میشود. این کمربند ما را از قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی زیاد حفظ میکند. ماه حدود 200 هزار مایل از زمین فاصله دارد. بنابراین برای رفتن به ماه باید از این کمربند عبور کنیم. این عمل غیرممکن است، مگر اینکه شما در 4 فوت سرب محاصره شده باشید.
چرا گرانش و جاذبه ماه که یکششم مقدار گرانش زمین است، باعث میشود که فضانوردان، گاهی جست و خیز کنند و روی هوا باشند و گاهی درست مثل اینکه روی زمین راه میروند، حرکت کنند؟ هنگامی که یک فضانورد زانوهای خود را خم میکند تا با آخرین توان خود بپرد، بیشتر از دو فوت نمیتواند بپرد و این تنها یک تعبیر دارد. به نظر شما تعبیرش چیست؟ آنان بیشتر از آنکه یک انسان عادی میتواند در روی زمین میتواند بالا بپرد، نمیتوانند بالاتر بپرند. چرا؟ همچنین بارها دیده شده که فضانوردان در هنگام فرود به سختی روی زانوهای خود فرود میآیند. آیا در این حالت آنها در معرض خطر پاره یا سوراخ شدن لباسهای فضانوردی خود که هوای داخل آن تنظیم شده است قرار ندارند؟
چرا کیفیت فیلمی که از آپولو 11 گرفته شده در مقایسه با عملیاتهای بعدی آپولو پایینتر است. با توجه به اینکه افراد بیشتری فیلم عملیات آپولو 11 را نگاه میکردند، در مقایسه با عملیاتهای دیگر آپولو کمتر مشکوک به نظر میرسیدند؟
دوربین تلویزیونی آپولو 11، دوربین سیاه و سفید بوده که در آن یک نمایشگر تلویزیونی با درجه 10 فریم در ثانیه در 320 خط در هر فریم استفاده میشده است. تصاویر برای پخش جهانی میبایست، برای تلویزیونهای معمولی تبدیل میشدند. در سیستم تصاویر تلویزیونی آمریکا با استاندارد EIA تعداد فریم در ثانیه در 525 خط در هر فریم میباشد و تصاویر در یک مونیتور 10 اینچی سیاه و سفید مشخص میشدند و یک دوربین ویدکن بر روی صفحه قرار داشته که تصاویر برای سیستم EIA اسکن شده بودند.
تعدادی تصاویر ویژه بر روی صفحه نمایش داده شد که برخی از این تصاویر و انعکاسها به وسیله نور خورشید ایجاد شده بود و بر روی کلاه فضانوردان مشخص شده بود که بر روی لنز دوربینهای متصل به تلویزیون به نمایش در میآمد این انعکاسهای شبح مانند برای عموم قابل دیدن بودهاند و بقیه انعکاسات بر روی صفحه مانیتور از نقاطی بودهاند که از تبدیلات اپتیکی به وجود آمدهاند.
میلیونها شهابسنگ کوچک وجود دارند که با سرعتی معادل 6000 مایل در ساعت در حال حرکتاند و میتوانند سفینه را تکه تکه کنن.
ادامه دارد..................>>>>>>>>>>>>>
IRAN_NASA@YAHOO.COM
منابع:
redzero.demon.co.uk
بازتاب