رویداد های مهم نجومی
#51
کشف سیارکی با دو حلقه برای نخستین بار
مشاهدات جدید از یک سیارک، تصورات پیشین مبنی بر انحصاری*بودن حلقه*ها برای سیارات را نقض کرده است، نوعی جسم صخره*ای که بین سیارات زحل و اورانوس، حول خورشید می*چرخد، دارای دو حلقه است؛ این در حالیست که پیش*تر تصور می*شد فقط سیارات گازی عظیم و مهم*تر از همه زحل، دارای نوارهایی متشکل از غبار، صخره و یخ هستند.


این صخره فضایی حلقه*دار موسوم به «چاریکلو» (Chariklo) در ابتدا، در «کمربند کویپر» واقع شده بود؛ این کمربند شامل گروهی چرخان از سیارات کوتوله یخی و دنباله*دار*ها در لبه منظومه شمسی است.
سیارک مزبور زمانی از این کمربند به بیرون پرتاب شد و هم*اکنون بزرگ*ترین عضو گروهی به نام «قنطروس» است؛ این گروه، اجسام کوچک منظومه شمسی با یک محور بیضوی بین دو سیاره بیرونی*تر هستند.
منجمان هنگام استفاده از چندین تلسکوپ برای مشاهده سیارک «چاریکلو» به قطر ۲۵۰ کیلومتر، به این حلقه*ها برخورد کردند.
دکتر «اوفه گراو یورگنسن» از موسسه نیلز بور دانشگاه کپنهاگ دانمارک گفت: ما به دنبال حلقه نبودیم زیرا آن*ها هرگز در اطراف اشیای کوچکی مانند «چاریکلو» مشاهده نشده بودند و این کشف کاملا شگفت*انگیز است.
حلقه*های مزبور، دو حلقه باریک و جدا هستند که از ذرات یخ و سنگریزه*ها تشکیل شده*اند؛ عرض آن*ها سه و هفت کیلومتر گزارش شده و ضخامتشان از چند صد متر تجاوز نمی*کند. این حلقه*ها از فاصله دو میلیارد کیلومتری رصد شده*اند و جزئیاتشان در مجله Nature قابل*مشاهده است.
منبع: ایسنا
پاسخ
#52
سیاره ی کوتوله ی جدید و مرز منظومه ی شمسی
دانشمندان نهاد علوم کارنگی و رصدخانه جمینی وجود یک عضو جدید منظومه شمسی را گزارش کرده اند، این سیاره کوتوله به نام ۲۰۱۲ VP113 یکی از هزاران جسم دوردستی است که «ابر درونی Oort» فرضی را می سازند.

جسم سیاره ای جدید توسط «اسکات شپرد» از نهاد کارنگی و «چادویک ترویلو» از رصدخانه جمینی و با کمک «دوربین انرژی تاریک» واقع بر روی تلسکوپ NOAO در شیلی کشف شده است.
این تلسکوپ چهارمتری دارای بزرگ ترین میدان دید در مقایسه با هر تلسکوپ به اندازه خودش است و این موضوع به تیم علمی امکان اسکن نواحی وسیع آسمان شب را برای رصد اجسام بسیار دوردست مهیا می کند.
گفته می شود کشف جدید دارای اثر نقض مرزهای منظومه شمسی و بازتعریف درک دانشمندان از این میدان کیهانی است.
لبه فرضی جدید منظومه شمسی «ابر درونی Oort» نام دارد؛ این ابر متفاوت از ابر بیرونی تر است زیرا اجسام واقع در ابر بیرونی تر به طور مداوم تحت گرانش ستارگان جدید هستند اما اجسام آسمانی واقع در ابر درونی تر فارغ از چنین مداخله ای هستند و مدار ثابت تری را تعقیب می کنند.
منبع: ایسنا
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...planet.jpg
پاسخ
#53
ببخشید این خبر را کمی دیر کذاشتم
شهابسنکی دیکر در آسمان روسیه
در شب یکشنبه 30 فروردین 1393 ساکنین شهر کلاپنینسولا(شمال روسیه) شاهد سقوط اجرام آسمانی ناشناخته بودند که شباهت زیادی به شهابسنگ های معروف Chelyabinsk داشتند.

بر طبق ساعت محلی ۲:۱۰ این سقوط بدون هیچ صدای انفجاری رخ داد و به وضوح در آسمان دیده شد.
مقامات رسمی تاکنون هویت این اجرام را ناشناس اعلام کرده اند!
از میان هزاران غبار و سنگی که از جو زمین می گذرد ۵۰۰ تای آن ها در سال به زمین برخورد می کنند و از آنجایی که خیلی های آنها کوچکند محققان محاسبات دقیق تری روی آن ها ندارند.
در یک سال اخیر اکثر شهابسنگ های حیرت اور بر فراز شهر اورالس دیده شده اند.
منبع:Rt.com

http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2014/04/russia.jpg
پاسخ
#54
کشف نخستین ابر سیاه چاله ی دوتایی
تیمی بین*المللی از دانشمندان یک جفت سیاهچاله فوق عظیم را حین مدارگردی حول یکدیگر کشف کرده*اند، این نخستین باری است که چنین جفتی در یک کهکشان معمولی شناسایی می*شود.

آن*ها توسط رصدخانه XMM-Newton متعلق به آژانس فضایی اروپا و حین دریدن یک ستاره دستگیر شدند و در واقع، جنایتی که در حال ارتکاب آن بودند، سرنخی از این سیاهچاله*ها را در اختیار منجمان قرار داد.
در این مطالعه، استفانی کوماسا از «موسسه ستاره*شناسی رادیویی» ماکس پلانک آلمان نیز حضور داشت, تصور می*شود اکثر کهکشان*های بزرگ جهان، میزبان دست کم یک سیاهچاله فوق* عظیم در مرکزشان باشند و دو سیاهچاله فوق*عظیم می*تواند نکات مهمی را درباره چگونگی تکامل کهکشان*ها به شکل و اندازه*های امروزی*شان روشن کند.
تا به امروز، فقط کاندیداهای معدودی برای سیاهچاله*های فوق عظیم دوگانه کشف شده*اند و تمامی آن*ها در کهکشان*هایی فعال بوده*اند که به طور مداوم در حال دریدن ابرهای گازی با هدف محو آن*ها از دایره هستی بوده*اند.
منبع: ایسنا

http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...k-hole.jpg
پاسخ
#55
کشف نخستین ابر سیاه چاله ی دوتایی
تیمی بین المللی از دانشمندان یک جفت سیاهچاله فوق عظیم را حین مدارگردی حول یکدیگر کشف کرده اند، این نخستین باری است که چنین جفتی در یک کهکشان معمولی شناسایی می شود.

آن ها توسط رصدخانه XMM-Newton متعلق به آژانس فضایی اروپا و حین دریدن یک ستاره دستگیر شدند و در واقع، جنایتی که در حال ارتکاب آن بودند، سرنخی از این سیاهچاله ها را در اختیار منجمان قرار داد.
در این مطالعه، استفانی کوماسا از «موسسه ستاره شناسی رادیویی» ماکس پلانک آلمان نیز حضور داشت, تصور می شود اکثر کهکشان های بزرگ جهان، میزبان دست کم یک سیاهچاله فوق عظیم در مرکزشان باشند و دو سیاهچاله فوق عظیم می تواند نکات مهمی را درباره چگونگی تکامل کهکشان ها به شکل و اندازه های امروزی شان روشن کند.
تا به امروز، فقط کاندیداهای معدودی برای سیاهچاله های فوق عظیم دوگانه کشف شده اند و تمامی آن ها در کهکشان هایی فعال بوده اند که به طور مداوم در حال دریدن ابرهای گازی با هدف محو آن ها از دایره هستی بوده اند.
منبع: ایسنا

http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...k-hole.jpg
پاسخ
#56
کشف نخستین ابر سیاه چاله ی دوتایی
تیمی بین*المللی از دانشمندان یک جفت سیاهچاله فوق عظیم را حین مدارگردی حول یکدیگر کشف کرده*اند، این نخستین باری است که چنین جفتی در یک کهکشان معمولی شناسایی می*شود.

آن*ها توسط رصدخانه XMM-Newton متعلق به آژانس فضایی اروپا و حین دریدن یک ستاره دستگیر شدند و در واقع، جنایتی که در حال ارتکاب آن بودند، سرنخی از این سیاهچاله*ها را در اختیار منجمان قرار داد.
در این مطالعه، استفانی کوماسا از «موسسه ستاره*شناسی رادیویی» ماکس پلانک آلمان نیز حضور داشت, تصور می*شود اکثر کهکشان*های بزرگ جهان، میزبان دست کم یک سیاهچاله فوق* عظیم در مرکزشان باشند و دو سیاهچاله فوق*عظیم می*تواند نکات مهمی را درباره چگونگی تکامل کهکشان*ها به شکل و اندازه*های امروزی*شان روشن کند.
تا به امروز، فقط کاندیداهای معدودی برای سیاهچاله*های فوق عظیم دوگانه کشف شده*اند و تمامی آن*ها در کهکشان*هایی فعال بوده*اند که به طور مداوم در حال دریدن ابرهای گازی با هدف محو آن*ها از دایره هستی بوده*اند.
منبع: ایسنا
پاسخ
#57
نقش چهره انسانی بر پیکر یک ستاره دنباله*دار



گروه شوک: انتشار تصویر نیم*رخ یک مرد بر سطح ستاره دنباله*دار «چریومف جراسیمنکو» موجی از هیجان و ابهام را درمیان محققان و دانشمندان نجومی برانگیخت. براساس گزارش ناسا، پس از اینکه طی هفته گذشته فضاپیمای «رزتا» در مدار و فاصله 100 کیلومتری ستاره دنباله*دار «چریومف» قرار گرفت، نخستین تصاویر ارسال شده از این ستاره دنباله*دار حقایق کاملاً جدیدی را فاش کرد. طبق اسناد و شواهد موجود، «چریومف» هسته*ای دوگانه دارد که براثر ترکیب دو ستاره دنباله*دار و انفجاری بزرگ هم*اکنون به این صورت تغییر شکل داده است، اما با نزدیک*تر شدن فاصله رزتا با ستاره دنباله*دار و عکسبرداری*های مختلف لحظه*به*لحظه هیجان پژوهشگران زمینی نیز افزایش یافت. دانشمندان مرکز تحقیقاتی هوافضای آلمان با انتشار تصویری فوق*العاده اسرارآمیز بر سطح «چریومف» همگان را در ابهامی عجیب فرو بردند. تصویر چهره*یک مرد بر سطح خارجی این ستاره دنباله*دار، هم*اکنون موجب شگفتی دانشمندان شده و بسیاری از فیزیکدانان را مبهوصت کرده است. این پدیده علمی- روانشناسی پاریدولیا نام دارد.

کد خبر: 25234تاریخ: 1393/5/22 00:00
منبع : روزنامه ایران
پاسخ
#58
ممنونم خیلی جالب بود :-)
پاسخ
#59
ثبت حساس ترین تصویر از یک کهکشان با امواج رادیویی

تیمی از دانشمندان اروپایی با استفاده از فرکانس های بالاتر از ایستگاه های رادیویی اف ام، به حساس ترین تصویر از یک کهکشان دارای امواج با فرکانس زیر یک گیگاهرتز دست یافته اند !

منجمان جرم کیهانی Messier 51 ملقب به «کهکشان گرداب» را در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری رصد کردند و برای این کار از رادیوتلسکوپ «آرایه با فرکانس پایین» (LOFAR) در طیف فرکانسی ۱۱۵ تا ۱۷۵ مگاهرتز بهره بردند. این طیف بالاتر از باند فرکانسی ۸۸ تا ۱۰۸ مگاهرتز اف ام قرار دارد.
این نتایج نخستین مشاهدات سامانه LOFAR از یک کهکشان مجاور به شمار می آیند. سیستم مزبور شامل ۳۸ ایستگاه در هلند، شش ایستگاه در آلمان و یک ایستگاه در هر یک از کشورهای انگلیس، فرانسه و سوئد است. در این پروژه، سیگنال های تمامی این ایستگاه ها در سامانه محاسباتی قدرتمند دانشگاه گرونینگن هلند ترکیب شدند.
نجوم رادیویی دو جزء مهم کهکشان ها را که برای تلسکوپ های نوری نامرئی هستند، نشان می دهد. این دو جزء، الکترون های تابش کیهانی و میادین مغناطیسی هستند که نقش مهمی را در ثبات و تکامل کهکشان ها ایفا می کنند.
با حساسیت بالای LOFAR، منجمان الکترون ها و میادین مغناطیسی را در بازوهای مارپیچ و دیسک گسترده کهکشان گرداب شناسایی کردند؛ این دیسک تا فاصله ۴۰ هزار سال نوری از مرکز کهکشان بسط یافته بود.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شد.
منبع: ساری اسکای

http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2014/08/m51.jpg
پاسخ
#60
امواج رادیویی عجیب از اعماق آسمان فضانوردان را متحیر ساخته است !!!

یک انرژی پی در پی دقیق که در اعماق فضا منتشر شد، به فضانوردان سرنخ های مهمی درباره ی یک واقعه ی رازآمیز اخترفیزیکی می دهد.

تنها تعداد انگشت شماری از این امواج رادیویی سریع (Fast Radio Bursts) توسط رصدخانه ی [پارکر]، واقع در استرالیا شناسایی شده است، که تصور می کنند این امواج، ریشه ی محلی دارند.
اما پژوهشگران می گویند، با توجه به یافته های اخیر تلسکوپ رادیویی [آرِسیبو] واقع در پورتوریکو، این ادعا نادرست است.
“نتیجه ای که ما به آن رسیده ایم از این جهت هائز اهمیت است که هر گونه شکی را نسبت به نادرست بودن این نتیجه و این که این امواج رادیویی از اعماق فضا می آیند را رد می کند و این امواج رادیویی تمام شواهد از این که امواج، از بیرون از کهکشان ما می آیند را تایید می کنند – که البته بسیار هیجان انگیز است،” [ویکتوریا کَسپی]، همکار در پژوهش های نویسنده از دانشگاه [مک گیل] مونترال، کانادا
[کسپی]، مدیر پوژهشگران نظرسنجی “اِی اِل اِف اِی” تپ اختر (PALFA) است. پژوهشی برای تپ اختر ها (اشیایی به شدت متراکم که با سرعت بالا در حال چرخش اند و پرتوهای نور را از خود منتشر می کنند.) تیم پژوهشگران که توسط [لآورا اسپیتلِر] که در انستیتو ی [مَکس پِلَنک] آلمان واقع شده، هدایت می شود، به تازگی یک موج رادیویی سریع در اطلاعات PALFA را یافته است.
دانشمندان می گویند این موج رادیویی سریع، از نخستین نوع خود است که توسط یک تلسکوپ یافته شده.
“میزان روشنایی و مدت زمان به وقوع پیوستن این واقعه و این که این امواج در چه فرکانسی منتشر می شوند، همه سازگار با ویژگی های انتشار موج که پیشتر توسط تلسکوپ [پارکر] یافته شد، هستند،” [اِسپیتلِر].
طول عمر کوتاه این امواج، همواره پژوهش از آن ها را به چالش می کشاند؛ تنها ۷ مورد، شامل آخرین مورد از انتشار این امواج از سال ۲۰۰۷ میلادی که این امواج کشف شدند، ثبت شده. اما از پژوهش های تازه انتظار می رود که درکی نو از این امواج را در پژوهشگران به وجود بیاورد.
ریشه های برون فرض آنها به این معنی است که امواج رادیویی سریع می توانند فرصت های بی سابقه ای برای مطالعه محیط بین کهکشانی ارائه دهند – گرد و غبار و گاز بین کهکشان ها – با توجه به مقاله ای که در Astrophysical journal منتشر شد.
با مقایسه این که چه مقدار از آسمان و برای چه مدت مورد بررسی قرار گرفت، دانشمندان محاسبه کرده اند که FRBs احتمالا ۱۰,۰۰۰ بار در روز رخ می دهند. بر پایه این محاسبات دقیق، PALFA انتظار دارد که ۲ و یا ۳ FRB دیگر در طول سال های جاری پیدا کند.
اما منبع این امواج سریع رادیویی همچنان به شکل راز باقی مانده است که فیزیکدانان قصد دارند به آن پاسخ دهند. تعدادی از دلایل هیجان انگیز شامل تبخیر سیاه چاله های نخستین، ادغام و یا سقوط ستاره های نوترونی و ابررسانایی رشته های کیهانی نام برد. پژوهشگران می گویند، شراره هایی از ستاره های نوترونی مغناطیسی فعال، که Magnetars خوانده می شوند، همچنین می توانند مسئول این حوادث باشد.
چشمک زدن بسیار روشن تپ اخترها به بیرون از کهکشان نیز از دیگر احتمالات می باشد. تیم پژوهشی پیشنهاد کرد که FRBs می تواند پالسی که دارای بازه های زمانی حتی بیشتر از آنچه تصور می شود باشد. اگر این مورد درست باشد، زمان مشاهده بیشتری نیاز خواهد بود تا بتوان آنها را پیدا کرد.
تیم در مقاله ای منتشر کرده است که “ما نمی توانیم از این که انتشار این امواج، تکرار نشونده هستند اطمینان حاصل کنیم اما یافتن یک همتای اخترفیزیکی، یک گام مهم در تعیین این که آیا ما انتظار رویدادی تکرار شدنی را خواهیم داشت را برای ما به ارمغان می آورد.
منبع : ساری اسکای

http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...ic-410.jpg
پاسخ


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
تقویم نجومی mars 6 5,636 08-25-2016, 10:29 PM
آخرین ارسال: irantrn
رویدادهای داغ نجومی hanieirvani 0 2,734 12-28-2015, 08:40 PM
آخرین ارسال: hanieirvani
مسابقات نجومی هلیا 20 10,012 08-21-2013, 01:32 PM
آخرین ارسال: kamy

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان