[COLOR="#006400"]سازمان فضایی ایران از ویکی پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سازمان فضایی ایران
تأسیس: ۱۳۸۲
ریاست: محمد علی فرقانی
پایگاه فضایی: پایگاه فضایی سمنان، استان سمنان
پایگاه فضایی قم، استان قم
مرکز فضایی ماهدشت، استان تهران
بودجه: ۳۹۶۰ میلیارد تومان (۱۳۸۷)
وابسته به: وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات
وبگاه: سازمان فضایی ایران
سازمان فضایی ایران سازمان ملی فضایی کشور ایران است. وظیفه این سازمان، پژوهش در زمینه استفاده از فضا و برنامه ریزی برای گسترش فن آوری های فضایی کشور با استفاده از دانش بومی و همکاری های بین المللی است.
توسعه فن آوری ماهواره ای و مخابرات، سنجش از دور، پرتاب و حمل و نقل فضایی از یک طرف، و توسعه منابع انسانی، ایستگاه های زمینی و زیرساخت های مناسب جهت هدایت و کنترل ماهواره ها از طرف دیگر، محور فعالیتهای سازمان فضایی ایران است.[
این سازمان در حال حاضر در حال توسعه فن آوری پرتاب فضایی و ساخت ماهواره در ایران است. موشک ماهواره*بر کاوشگر-۱ جدیدترین موشک فضایی آزمایش شده توسط این سازمان است. همچنین سازمان فضایی ایران قصد دارد که تا سال ۱۳۹۹، نخستین فضانورد ایرانی را با استفاده از فن*آوری بومی به فضا بفرستد.[۳]
سازمان فضایی ایران دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است، و بصورت موسسه دولتی وابسته به نهاد ریاست جمهوری اداره می*شود.[۴]
این سازمان اجرا کننده مصوبات شورای عالی فضایی است، که تصمیم*گیری در مورد استفاده صلح*آمیز از فضا در کشور را به عهده دارد. ریاست سازمان فضایی ایران برعهده حمید فاضلی -دبیر شورای عالی فضایی- است. ریاست شورای عالی فضایی به عهده رئیس جمهور کشور است.[۵]
بودجه سازمان فضایی ایران در سال ۱۳۸۷ برابر ۳۹۶۰ میلیارد تومان است که از منابع داخلی وزارت ارتباطات و فن*آوری اطلاعات تامین میشود.
تاریخچه [ویرایش]تاریخچه سازمان فضایی ایران به اوایل دهه ۵۰ خورشیدی بازمی*گردد. در سال ۱۳۵۲، مرکز سنجش از راه دور ایران جهت فراهم آوردن امکان استفاده از ماهواره برای سازمان برنامه و بودجه تاسیس شد. بر اساس تصمیم مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۷۰، این مرکز زیر نظر وزارت پست و تلگراف و تلفن قرار گرفت.
در پی مواد ۸ و ۹ مصوبه ۶۸۱۵۹ مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۸۲، شورای عالی فضایی با و عضویت چندین نهاد دولتی و ریاست رئیس جمهور تشکیل شد. سازمان فضایی ایران بر اساس همین مصوبه تشکیل گردید، و ریاست آن را دبیر شورای عالی فضایی برعهده دارد. این سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است، و بصورت موسسه دولتی وابسته با نهاد ریاست جمهوری اداره می*شود.
پرتابه*های فضایی ایران [ویرایش]کشور ایران در حال حاضر دارای فن*آوری پرتاب فضایی زیرمداری است. در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۶ موشک ماهواره*بر فضایی ایران به نام «سفیر» برای پروازی زیرمداری به فضا پرتاب شد. برخی از منابع غربی معتقدند که گونه*ای تغییریافته از موشک شهاب-۳ ایران به نام «پرتابه فضایی شهاب» برای این منظور استفاده می*شود.[۷] گونه*های تکامل*یافته این موشک برای پرتاب ماهواره ایرانی امید به مدار زمین در بامداد ۳ فوریه ۲۰۰۹ میلادی (۱۵ بهمن ۱۳۸۷) و در سی*امین سالگرد پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ استفاده شد. ماهواره*های مصباح (همکاری مشترک ایران و ایتالیا)، مصباح-۲ و ماهواره ژئوسنکرون زهره (همکاری مشترک ایران و روسیه) نیز برای پرتاب با موشک*های فضایی ایرانی برنامه*ریزی شده*اند.
پرتابهای زیرمداری [ویرایش]در ۶ اسفند ۱۳۷۵، سازمان فضایی ایران یک پرتابه فضایی را در یک پرواز زیرمداری آزمایش کرد. این موشک حامل محموله*ای آزمایشی بود که مشترکاً توسط وزارت علوم و وزارت دفاع طراحی و ساخته شده بود. این موشک تا ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری زمین بالا رفت و بر طبق برنامهٔ از پیش تنظیم شده، با چتر نجات به زمین فرود آمد.[۸]
در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۶، سازمان فضایی ایران با پرتاب نخستین گونه از موشک کاوشگر-۱ با نام «سفیر» دومین پرواز فضایی زیرمداری خود را با موفقیت به انجام رساند. موشک سفیر از پایگاه فضایی جدید ایران در شاهرود به فضا پرتاب شد. با این پرتاب موفقیت*آمیز، ایران یک گام به پرتاب ماهواره*ها به مدار زمین نزدیک شده است.
مراکز فضایی ایران [ویرایش]پایگاه فضایی شاهرود [ویرایش]پایگاه فضایی اصلی ایران پایگاه فضایی شاهرود است و در 80 کیلومتری جنوب شرق شاهرود در استان سمنان قرار دارد . این پایگاه در روز ۱۵ بهمن ۱۳۸۶ با حضور محمود احمدی نژاد و برخی مقامات دولتی ایران رونمایی شد. [۱۱] [۱۲] [۱۳] «رونمایی نخستین سامانه فضایی ایران توسط رئیس جمهور» (فارسی). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. وبگاه شبکه خبر، ۱۵ بهمن ۱۳۸۶. بازبینی*شده در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۷. </ref> موشک کاوشگر-۱ از این پایگاه به فضا پرتاب شد.
مرکز فضایی ماهدشت [ویرایش]مرکز فضایی ماهدشت یکی از مراکز اصلی دریافت اطلاعات ماهواره*ای در کشور است و در استان البرز واقع شده است. ساخت این مرکز در سال ۱۳۵۵ آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ به بهره*برداری رسید.[۱۴]
این مرکز کار دریافت، ذخیره*سازی، پردازش، مدیریت، تکثیر و نشر اطلاعات دریافتی از ماهواره*ها را به عهده دارد.
پایگاه پرتاب قم [ویرایش]پایگاه دوم پرتاب موشک ایران در نزدیکی شهر قم قرار دارد. نخستین موشک از پایگاه قم، پرتاب موشک هواسونگ-۳ در مسیر پرتابه*ای (بالستیک) در اردیبهشت ۱۳۷۰ بوده است. در تاریخ ۱۱ آبان ۱۳۸۵ و در طی رزمایش پیامبر اعظم ۲، چندین فروند موشک ایرانی از جمله شهاب-۲، شهاب-۳، فتح-۱۱۰ و موشک*های زلزال از این مرکز پرتاب شدند.[۱۵][۱۶]
برنامه*های فضایی گذشته [ویرایش]ماهواره سینا-۱ (ساخت مشترک ایران و روسیه) در روز ۵ آبان ۱۳۸۶ از پایگاه فضایی پلستسک در روسیه توسط موشک کاسموس-۳ به فضا پرتاب شد. با پرتاب این ماهواره، ایران به جمع ۴۳ کشور دارای ماهوارهٔ مداری پیوست.
برنامه*های فضایی آینده [ویرایش]رئیس سازمان فضایی ایران در آبان ۱۳۸۴ اعلام کرد که هدف ایران پیوستن به باشگاه معدود کشور دارای فن*آوری فضایی است، و برای نیل به این هدف، دولت در ۵ سال آینده مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار روی فن*آوری*های فضایی سرمایه*گذاری خواهد کرد.[۱۷]
به گفتهٔ مهران میرشمس، معاونت انجمن هوافضای ایران، کارشناسان ایرانی برای آینده نزدیک برنامه ساخت و پرتاب پنج ماهوارهٔ زهره، مصباح، SMS2، ZS4، و سپهر را در دستور کار خود دارند.[۱۸]
پرتاب برخی از این ماهواره*ها با موشک*های ایرانی و برخی دیگر با موشک*های روسی برنامه*ریزی شده است:
پرتاب ماهواره ایرانی امید توسط موشک ایرانی
پرتاب ماهواره سینا-۲ توسط موشک روسی در سال ۱۳۸۷
پرتاب ماهواره مصباح (ساخت مشترک ایران و ایتالیا) توسط موشک ایرانی
فضانورد ایرانی [ویرایش]سازمان فضایی ایران در نظر دارد که تا سال ۱۳۹۹، نخستین فضانورد ایرانی را به استفاده از فن*آوری فضایی بومی به مدار زمین بفرستد.
حضور در سازمان ملل [ویرایش]سازمان فضایی ایران دارای غرفه*ای در محل نمایشگاه دائمی فضایی سازمان ملل متحد در شهر وین است. این غرفه در ۲۱ بهمن ۱۳۸۸ برپا شد و مکانی برای نمایش دستاوردهای فناوری ایران در صنایع فضایی است.[/COLOR]
سازمان فضایی ایران
تأسیس: ۱۳۸۲
ریاست: محمد علی فرقانی
پایگاه فضایی: پایگاه فضایی سمنان، استان سمنان
پایگاه فضایی قم، استان قم
مرکز فضایی ماهدشت، استان تهران
بودجه: ۳۹۶۰ میلیارد تومان (۱۳۸۷)
وابسته به: وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات
وبگاه: سازمان فضایی ایران
سازمان فضایی ایران سازمان ملی فضایی کشور ایران است. وظیفه این سازمان، پژوهش در زمینه استفاده از فضا و برنامه ریزی برای گسترش فن آوری های فضایی کشور با استفاده از دانش بومی و همکاری های بین المللی است.
توسعه فن آوری ماهواره ای و مخابرات، سنجش از دور، پرتاب و حمل و نقل فضایی از یک طرف، و توسعه منابع انسانی، ایستگاه های زمینی و زیرساخت های مناسب جهت هدایت و کنترل ماهواره ها از طرف دیگر، محور فعالیتهای سازمان فضایی ایران است.[
این سازمان در حال حاضر در حال توسعه فن آوری پرتاب فضایی و ساخت ماهواره در ایران است. موشک ماهواره*بر کاوشگر-۱ جدیدترین موشک فضایی آزمایش شده توسط این سازمان است. همچنین سازمان فضایی ایران قصد دارد که تا سال ۱۳۹۹، نخستین فضانورد ایرانی را با استفاده از فن*آوری بومی به فضا بفرستد.[۳]
سازمان فضایی ایران دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است، و بصورت موسسه دولتی وابسته به نهاد ریاست جمهوری اداره می*شود.[۴]
این سازمان اجرا کننده مصوبات شورای عالی فضایی است، که تصمیم*گیری در مورد استفاده صلح*آمیز از فضا در کشور را به عهده دارد. ریاست سازمان فضایی ایران برعهده حمید فاضلی -دبیر شورای عالی فضایی- است. ریاست شورای عالی فضایی به عهده رئیس جمهور کشور است.[۵]
بودجه سازمان فضایی ایران در سال ۱۳۸۷ برابر ۳۹۶۰ میلیارد تومان است که از منابع داخلی وزارت ارتباطات و فن*آوری اطلاعات تامین میشود.
تاریخچه [ویرایش]تاریخچه سازمان فضایی ایران به اوایل دهه ۵۰ خورشیدی بازمی*گردد. در سال ۱۳۵۲، مرکز سنجش از راه دور ایران جهت فراهم آوردن امکان استفاده از ماهواره برای سازمان برنامه و بودجه تاسیس شد. بر اساس تصمیم مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۷۰، این مرکز زیر نظر وزارت پست و تلگراف و تلفن قرار گرفت.
در پی مواد ۸ و ۹ مصوبه ۶۸۱۵۹ مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۸۲، شورای عالی فضایی با و عضویت چندین نهاد دولتی و ریاست رئیس جمهور تشکیل شد. سازمان فضایی ایران بر اساس همین مصوبه تشکیل گردید، و ریاست آن را دبیر شورای عالی فضایی برعهده دارد. این سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است، و بصورت موسسه دولتی وابسته با نهاد ریاست جمهوری اداره می*شود.
پرتابه*های فضایی ایران [ویرایش]کشور ایران در حال حاضر دارای فن*آوری پرتاب فضایی زیرمداری است. در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۶ موشک ماهواره*بر فضایی ایران به نام «سفیر» برای پروازی زیرمداری به فضا پرتاب شد. برخی از منابع غربی معتقدند که گونه*ای تغییریافته از موشک شهاب-۳ ایران به نام «پرتابه فضایی شهاب» برای این منظور استفاده می*شود.[۷] گونه*های تکامل*یافته این موشک برای پرتاب ماهواره ایرانی امید به مدار زمین در بامداد ۳ فوریه ۲۰۰۹ میلادی (۱۵ بهمن ۱۳۸۷) و در سی*امین سالگرد پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ استفاده شد. ماهواره*های مصباح (همکاری مشترک ایران و ایتالیا)، مصباح-۲ و ماهواره ژئوسنکرون زهره (همکاری مشترک ایران و روسیه) نیز برای پرتاب با موشک*های فضایی ایرانی برنامه*ریزی شده*اند.
پرتابهای زیرمداری [ویرایش]در ۶ اسفند ۱۳۷۵، سازمان فضایی ایران یک پرتابه فضایی را در یک پرواز زیرمداری آزمایش کرد. این موشک حامل محموله*ای آزمایشی بود که مشترکاً توسط وزارت علوم و وزارت دفاع طراحی و ساخته شده بود. این موشک تا ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری زمین بالا رفت و بر طبق برنامهٔ از پیش تنظیم شده، با چتر نجات به زمین فرود آمد.[۸]
در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۶، سازمان فضایی ایران با پرتاب نخستین گونه از موشک کاوشگر-۱ با نام «سفیر» دومین پرواز فضایی زیرمداری خود را با موفقیت به انجام رساند. موشک سفیر از پایگاه فضایی جدید ایران در شاهرود به فضا پرتاب شد. با این پرتاب موفقیت*آمیز، ایران یک گام به پرتاب ماهواره*ها به مدار زمین نزدیک شده است.
مراکز فضایی ایران [ویرایش]پایگاه فضایی شاهرود [ویرایش]پایگاه فضایی اصلی ایران پایگاه فضایی شاهرود است و در 80 کیلومتری جنوب شرق شاهرود در استان سمنان قرار دارد . این پایگاه در روز ۱۵ بهمن ۱۳۸۶ با حضور محمود احمدی نژاد و برخی مقامات دولتی ایران رونمایی شد. [۱۱] [۱۲] [۱۳] «رونمایی نخستین سامانه فضایی ایران توسط رئیس جمهور» (فارسی). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. وبگاه شبکه خبر، ۱۵ بهمن ۱۳۸۶. بازبینی*شده در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۷. </ref> موشک کاوشگر-۱ از این پایگاه به فضا پرتاب شد.
مرکز فضایی ماهدشت [ویرایش]مرکز فضایی ماهدشت یکی از مراکز اصلی دریافت اطلاعات ماهواره*ای در کشور است و در استان البرز واقع شده است. ساخت این مرکز در سال ۱۳۵۵ آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ به بهره*برداری رسید.[۱۴]
این مرکز کار دریافت، ذخیره*سازی، پردازش، مدیریت، تکثیر و نشر اطلاعات دریافتی از ماهواره*ها را به عهده دارد.
پایگاه پرتاب قم [ویرایش]پایگاه دوم پرتاب موشک ایران در نزدیکی شهر قم قرار دارد. نخستین موشک از پایگاه قم، پرتاب موشک هواسونگ-۳ در مسیر پرتابه*ای (بالستیک) در اردیبهشت ۱۳۷۰ بوده است. در تاریخ ۱۱ آبان ۱۳۸۵ و در طی رزمایش پیامبر اعظم ۲، چندین فروند موشک ایرانی از جمله شهاب-۲، شهاب-۳، فتح-۱۱۰ و موشک*های زلزال از این مرکز پرتاب شدند.[۱۵][۱۶]
برنامه*های فضایی گذشته [ویرایش]ماهواره سینا-۱ (ساخت مشترک ایران و روسیه) در روز ۵ آبان ۱۳۸۶ از پایگاه فضایی پلستسک در روسیه توسط موشک کاسموس-۳ به فضا پرتاب شد. با پرتاب این ماهواره، ایران به جمع ۴۳ کشور دارای ماهوارهٔ مداری پیوست.
برنامه*های فضایی آینده [ویرایش]رئیس سازمان فضایی ایران در آبان ۱۳۸۴ اعلام کرد که هدف ایران پیوستن به باشگاه معدود کشور دارای فن*آوری فضایی است، و برای نیل به این هدف، دولت در ۵ سال آینده مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار روی فن*آوری*های فضایی سرمایه*گذاری خواهد کرد.[۱۷]
به گفتهٔ مهران میرشمس، معاونت انجمن هوافضای ایران، کارشناسان ایرانی برای آینده نزدیک برنامه ساخت و پرتاب پنج ماهوارهٔ زهره، مصباح، SMS2، ZS4، و سپهر را در دستور کار خود دارند.[۱۸]
پرتاب برخی از این ماهواره*ها با موشک*های ایرانی و برخی دیگر با موشک*های روسی برنامه*ریزی شده است:
پرتاب ماهواره ایرانی امید توسط موشک ایرانی
پرتاب ماهواره سینا-۲ توسط موشک روسی در سال ۱۳۸۷
پرتاب ماهواره مصباح (ساخت مشترک ایران و ایتالیا) توسط موشک ایرانی
فضانورد ایرانی [ویرایش]سازمان فضایی ایران در نظر دارد که تا سال ۱۳۹۹، نخستین فضانورد ایرانی را به استفاده از فن*آوری فضایی بومی به مدار زمین بفرستد.
حضور در سازمان ملل [ویرایش]سازمان فضایی ایران دارای غرفه*ای در محل نمایشگاه دائمی فضایی سازمان ملل متحد در شهر وین است. این غرفه در ۲۱ بهمن ۱۳۸۸ برپا شد و مکانی برای نمایش دستاوردهای فناوری ایران در صنایع فضایی است.[/COLOR]
نجومبرترینعلم دنیاست ...