ارسالها: 722
موضوعها: 66
تاریخ عضویت: Sep 2008
همانگونه که شما دوستان می دانید در مرکز کهکشان ما یک ابر سیاه چاله عظیم فعالیت می کند.
آیا به نظر شما کهکشان ما و بقیه کهکشان ها محکوم به بلیعیده شدن در درون سیاه چاله های کهکشان خودشان هستند؟
ارسالها: 124
موضوعها: 3
تاریخ عضویت: Jan 2009
سلام خدمت شما دوست خوبم!
خوب زمین به همراه خورشید و منظومه شمسی هر 225 میلیون سال یکبار یک دور به دور سه سیاهچاله مرکز راه شیری می زند اما طبق اصل 1 استیون هاوکینگ خورشید بعد از گذشت میلیارد ها سال به مرکز راه شیری نزدیک تر می شود البته به شرطی که تامیلیارد ها سال آینده برای ما اتفاقی نیافتد(یعنی آندرومدا با ما برخورد نکنه و خورشید متلاشی نشه و...) متاسفانه بلعیده می شویم!
ارسالها: 722
موضوعها: 66
تاریخ عضویت: Sep 2008
دوست گرامی ممنون از پاسخ شما
یعنی اگه عمر خرشید ما به پایان نرسه و کهکشان ما با کهکشهان اندرومدا برخورد نکنه یه درون ابر سیاه چاله مرکر کهکشان فرو میرویم.
درست برداشت کردم؟!
ارسالها: 124
موضوعها: 3
تاریخ عضویت: Jan 2009
سلام و درود
تقریبا درست اما من گفتم طبق اصل 1 استیون هاوکینگ در طی میلیارد ها سال یعنی در هر 225 میلیون سالی که خورشید به دور مکز می گردد ممکن است اندکی نزدیک شود واین اندک نزدیک شدن آنقدر ادامه دارد که به هسته نزدیک می شویم البته این مورد هم آنقدر دیر اتفاق می اقتد که مثل برخورد سیاهچاله با زمین آن را تقریبا مساوی با صفر قلمداد می کنیم و این ها را جز خطرات احتمالی بعد از مرگ خورشید و برخورد آندرومدا وبرخورد سیارک و جنگ های اتمی که همه زندگی ما را تهدید می کند در زمره آخرین ها است و بسیار سال طول می کشد که این رویداد روی دهد
و شما درست می گویید و اگر خطرات فوق انسان تهدید نکند بالاخره او خورده می شود البته این نظری شخصی است!
نظر شما چیست؟ :?:
ارسالها: 722
موضوعها: 66
تاریخ عضویت: Sep 2008
من هم موافقم و قبول دارم که خورشید به مرکز کهکشان نزدیک می شود
ولی اولین تاثیر منفی این جابجایی از بین رفتن حیات است!
چون تراکم ستار ها در مرکز کهکشان بیشتر است و اکثراً ستاره هایی خیلی بزرگ و خیلی روشن و با سن زیاد هستند که مسلما تغیرات بیسار زیادی در منظومه ایجاد می کنند
اما منظور از خورده شدن
این نیست که فقط سیاره زمین بلعیده شود بلکه ملاک منظومه شمسی است و مهم ترین عنصر منظومه ستاره مادر است.
پس باید این را اصلاح کنم که خورشید خورده می شود!
البته ممکن است که خورشید در آن زمان دیگر سیاره در کنار خود نداشته باشد و یا به تعداد آنها افزوده شده باشد!
مقاله ای راجع به افزایش تعداد سیاره های یک منظومه!!!
http://www.nightsky.ir/content/view/645/108/
ارسالها: 154
موضوعها: 8
تاریخ عضویت: Jan 2009
البته من فکر میکنم ما تا بخوایم به سیاهچاله مرکز کهکشان برسیم خورشید مرده باشه.اونوقت حیات هم روی زمین نیست.
اونوقت برای ما چه فرقی میکنه توسط سیاهچاله خورده بشیم یا نشیم؟چون حیات از بین رفته؟؟و مادیگه نیستیم؟؟؟؟؟؟(البته اینو بگم شاید من خیلی بی تفاوت از کنار این مسائل میگذرم؟؟)
ارسالها: 124
موضوعها: 3
تاریخ عضویت: Jan 2009
درود
درست است من هم عرض کردم که این جزو خطر های بسیار دوره مثل برخورد سیاهچاله با زمین! و اصلا این قدر دوره که تقریبا می شه گفت محاله!
ارسالها: 722
موضوعها: 66
تاریخ عضویت: Sep 2008
دوستان گرامی
آیا به نظر شما
مرگ زمین = نابودی انسان ؟؟؟
100% اشتباه است
زمین گهواره ای برای بشر است ولی یک نوزاد نمی تواند تا ابد در گهواره بماند!!!
و خدا در قرآن می فرمایند که
ما آسمان ها و زمین را در تسخیر انسان قرار داده ایم. ( فعلا که تسخیر نشده اند )
من مطمئن هستم که انسان ها در فراسوی مرزهای منظومه شمسی با ابزارهای اپتیکی خود مرگ خورشید را رصد خواهند کرد و می گویند که با اراده اجداد ما هم اکنون ما زنده هستیم.
هیچ شکی نکنید!