تالار گفتگو ستاره‌شناسان

نسخه‌ی کامل: اخبار ستاره شناسی
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
صفحات: 1 2 3 4 5
[color="#0000ff"]بزرگترین پروژه نجوم جهان در شیلی راه اندازی شد به نقل از خبرگزاری voa

دانشمندان اميدوارند به کمک تلسکوپ راديويی جديدی در شيلی، با مشاهده کهکشان های دوردست، يافته های جديدی از شکل گيری ستارگان را بر دانش بشريت بيافزايند.
راديو تلسکوپ شيلی که در صحرای آتاکاما، خشک ترين صحرای جهان، راه اندازی شده است، مجموعه ای از آنتن هاست که دانشمندان به وسيله آن با مشاهده طول موج های ميليمتری، شکل گيری ستاره ها را مطالعه می کنند.
اين پروژه مشترک بين آمريکا، اروپا و کشورهای آسيای شرقی، آلما، به معنی آرايه ميليمتری آتاکاما نام دارد، که ساخت آن با هزينه بيش از يک ميليارد دلار حدود دو دهه به طول انجاميده است.
تيجيس دو گرائو، مدير اين پروژه، می گويد: ما خيلی هيجان زده ايم. لحظات خوبی برای علم و خصوصا ً برای علم نجوم است.
آنا هيوز، دانشمند ستاره شناسی که مشغول مطالعه ابرهای ملکولی است، می گويد: من به ابرهای ملکولی در کهکشان های نزديک نگاه می کنم. ستاره ها در ابرهای ملکولی به وجود می آيند. اين ابرها از گازهای خيلی سرد تشکيل شده اند و مطالعه شرايط فيزيکی آن ها به فهم ما از روند شکل گيری ستارگان، کمک می کند.
حوزه آلونسو، دانشمند نجوم از پرتغال، به ظرفيت ثبت برخی از طول موج های کهکشانی اشاره می کند که هرگز قابل مشاهده نبوده اند. آقای آلونسو می گويد: ما می دانيم کهکشان های بسياری در دوردست وجود دارند که تنها در طول موج های مشخصی ديده می شوند. ما اکنون قادريم کهکشان هايی را مشاهده می کنيم که در طول موج های ديگر، ديده نمی شدند.
دانشمندان اميدوارند تلسکوپ شيلی کسب آگاهی های جديدی را از شکل گيری ستارگان و سياره های دوردست و انفجار بزرگ، بيگ بنگ، ميسر سازد.
[/color]
[COLOR="#0000FF"]کشف سیاره جدید با احتمال وجود حیات

یک سیاره سنگی به تازگی کشف شده است که پتانسیل نگهداری آب مایع را در خود دارد و در مداری خارج از منظومه شمسی به دور ستاره ای مانند خورشید می گردد.

سیاره HD85512b، یکی از پنجاه « برون سیاره» ای است که به تازگی توسط تجهیزات هارپس (HARPS) در شیلی کشف شده است.

«برون سیاره» اصطلاحی است که به سیاره های خارج از منظومه شمسی اطلاق می شود.

این کشف در روز دوشنبه توسط مایکل مایر و در کنفرانس «ابر منظومه ها» در دانشگاه ژنو در سوئیس اعلام شد.

سیاره موسوم به HD85512b که جرم آن ۳/۶ بار بیشتر از زمین است، در دسته سیاره های سنگی قرار می گیرد که اصطلاحاً به آن ها «ابر زمین » گفته می شود. این سیاره ها در منظومه شمسی ما وجود ندارند، ولی دیدن آن ها در مدار سایر ستارگان امری عادی است.

سیاره HD85512b در جنوب صور فلکی ولا (بادبان) قرار گرفته است. فاصله این سیاره از خورشیدش به میزانی است که وجود آب مایع و در نتیجه وجود حیات در آن امکان دارد.

تاکنون بیش از ششصد سیاره توسط تلسکوپ های هارپس کشف شده اند ولی به غیر از سیاره HD85512b، تنها یک سیاره دیگر پتانسیل وحود حیات را دارا است.

این سیاره که Gliese58ld نامیده شده است، در سال ۲۰۰۷ و با کمک تلسکوپ هارپس کشف شد.
[/COLOR]
mars نوشته: [COLOR="#0000FF"]کشف سیاره جدید با احتمال وجود حیات

یک سیاره سنگی به تازگی کشف شده است که پتانسیل نگهداری آب مایع را در خود دارد و در مداری خارج از منظومه شمسی به دور ستاره ای مانند خورشید می گردد.

سیاره HD85512b، یکی از پنجاه « برون سیاره» ای است که به تازگی توسط تجهیزات هارپس (HARPS) در شیلی کشف شده است.

«برون سیاره» اصطلاحی است که به سیاره های خارج از منظومه شمسی اطلاق می شود.

این کشف در روز دوشنبه توسط مایکل مایر و در کنفرانس «ابر منظومه ها» در دانشگاه ژنو در سوئیس اعلام شد.

سیاره موسوم به HD85512b که جرم آن ۳/۶ بار بیشتر از زمین است، در دسته سیاره های سنگی قرار می گیرد که اصطلاحاً به آن ها «ابر زمین » گفته می شود. این سیاره ها در منظومه شمسی ما وجود ندارند، ولی دیدن آن ها در مدار سایر ستارگان امری عادی است.

سیاره HD85512b در جنوب صور فلکی ولا (بادبان) قرار گرفته است. فاصله این سیاره از خورشیدش به میزانی است که وجود آب مایع و در نتیجه وجود حیات در آن امکان دارد.

تاکنون بیش از ششصد سیاره توسط تلسکوپ های هارپس کشف شده اند ولی به غیر از سیاره HD85512b، تنها یک سیاره دیگر پتانسیل وحود حیات را دارا است.

این سیاره که Gliese58ld نامیده شده است، در سال ۲۰۰۷ و با کمک تلسکوپ هارپس کشف شد.
[/COLOR]

درود بر شما. اگر ممکنه منبع رو بگید. بسیار جالب بود!!!
خبرگزاری voa
[COLOR="#0000FF"][COLOR="#FF0000"]پیشرفت در برنامه فضائی چین
[/COLOR]
چين اعلام کرد که برای اولين بار توانسته است دو فضاپيمای در حال چرخش در مدار کره زمين را در فضا با موفقيت به هم متصل کند.

مقامات می گويند روز پنجشنبه فضاپيمای بدون سرنشين شن ژو - ۸ (Shenzhou - 8) به اتاقک آزمايشی سفينه فضايی تی آن گونگ ۱ (Tiangong - 1) در حدود ۳۴۰ کيلومتری بالای سطح زمين، متصل شد. اين عمل پيچيده يک قدم مهم در رسيدن چين به ايجاد يک ايستگاه فضايی سرنشين دار تا سال ۲۰۲۰ ميلادی بشمار ميرود.

خبرگزاری رسمی چين، شین هوا، اعلام کرد نخست وزیرچين، ون جیابائو، و سایر مقامات ارشد آن کشور، اين رویداد تاریخی را در مرکز کنترل پرواز هوا فضای پکن مشاهده کردند. رييس جمهوری چين، هو جینتائو، یک پیام تبریک از فرانسه، جایی که او برای شرکت در اجلاس G - ۲۰ حضور دارد، فرستاده است.

[/COLOR]
[b][color="#0000ff"][color="#ff0000"]مشاهده حرکت ذرات سریعتر از نور

دانشمندان به کشفی دست يافته اند که اگر تایید شود، می تواند قوانین فیزیک را بازنویسی کند.

يک گروه بین المللی از محققان می گوید: در مشاهده حرکت ذرات وابسته به پدیده های درون اتمی، به نام نوترینو، حرکتی سریع تر از سرعت نور - چیزی که قرار بود غیر ممکن باشد- را اندازه گيری کرده اند.

یک شتاب دهنده ذرات يک پرتو نوترينوها را از فاصله ۷۳۰ کيلومتری آزمايشگاه مرکز تحقيقات اتمی اروپايی در سوئيس به ايتاليا پرتاب کردند. دانشمندان می گويند آنها هنگامی که نوترينوها در مدت زمان ۶۰ نانو ثانيه (۶۰ ميلياردم ثانيه) و سريع تر از سرعت نور به مقصد رسيدند شوکه شدند.

آلبرت اینشتین در سال ۱۹۰۵ ميلادی در نظریه خاص نسبیت، و معادله معروف 2^e = mc انرژی را برابر جرم ضربدر سرعت نور به توان ۲ می داند که يک جزء بنيادين از فيزيک مدرن است. بر اساس اين نظريه هيچ چيزی نمی تواند سريعتر از سرعت نور حرکت کند.

اگر یافته های نوترینو اثبات شود، فیزیکدانان را مجبور ميکند که در بسياری از فرضيه های قرن گذشته پيرامون چگونگی کار گيتی تجديد نظر بعمل آورند. اين گروه تحقيقاتی می گويد نتايج بدست آمده بسختی قابل باور است، حتی برای دانشمندانی که آنها را کشف کرده اند.

محققان از ساير دانشمندان در نقاط دیگر جهان درخواست کرده اند اين نتايج را به دقت بررسی کنند، تا اطمينان حاصل شود که احيانا خطايی در روش و يا محاسبات وجود نداشته باشد.
[/color][/color]
[/b]
[COLOR="#0000FF"]
محققان با بررسی دقیق بوی لباس فضانوردان موفق شدند، بوی فضا را مشخص کنند.

واحد مرکزی خبر به نقل از روزنامه ایزوستیا: دانشمندان می گویند، با بررسی بوی لباس فضانوردانی که وارد فضای باز شده اند ،اعلام کردند: فضا ، بوی فلز داغ، جوشکاری و بیفتک سرخ شده می دهد.

محققان می گویند: وقتی فضانوردان لباسهای خود را از تن خارج می کنند بوهای مشخصی در اطراف آنها به مشام می رسد که در این میان بوی بیفتک سرخ شده به وضوح قابل تشخیص است اما تشخیص دادن بوی فلز داغ مدتی طول می کشد.

دانشمندان قصد دارند با ایجاد بوی فضا در زمان آماده سازی فضانوردان برای اعزام به فضا؛ به آنها کمک کنند.

منبع:واحد مرکزی خبر
[/COLOR]
[color="#0000ff"]
معمای ابرنواختر رؤیت شده در ۱۸۵ میلادی حل شد!

معمایی پیرامون اولین ابرنواختر ضبط شده در تاریخ مدون بشر، که منجمان چینی در سال ۱۸۵ میلادی آن را رؤیت کردند، حل شده است.[ATTACH=CONFIG]1016[/ATTACH]

ابرنواختر "آر سی دبلیو ۸۶" در آن زمان به عنوان یک "ستاره مهمان" ضبط شده بود.در دوره های اخیرتر منجمان کنجکاو بوده اند که این سحابی چگونه به این سرعت و در این ابعاد رشد کرد.رصدهای تلسکوپ فضایی اکنون حاکیست که پیش از انفجار، بادی از ستاره برخاست که باعث ایجاد "حفره ای" در فضای اطراف شد و همین زمینه را برای رشد سریع آن فراهم کرد.این ابرنواختر در فاصله ۸ هزار سال نوری از زمین، بسیار بزرگ است و اگر امکان مشاهده نور فروسرخ آن با چشم غیرمسلح وجود داشت به اندازه ماه به نظر می رسید.این یافته ها که نتایج آن در نشریه "استروفیزیکال" چاپ شده داده های فعلی از تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا و رصدخانه "اکس ام ام-نیوتون" را با تصاویر اخیر از تلسکوپ فضایی اسپیتزر و تلسکوپ مادون سرخ "وایز" ترکیب می کند.

[/color]

[color="#0000ff"]
این داده ها نشان می دهد که ابرنواختر ابتدا در درون یک "حفره" نسبتا خالی شکل گرفت که باعث شد مواد آن بتواند بدون مانع به سرعت رشد کند.با این حال پرونده "آر سی دبلیو ۸۶" بسته نشده است؛ این حفره ها تنها در مورد ابرنواخترهای به اصطلاح "ریزش هسته" شکل می گیرند، اما رصدهای چاندرا و اکس ام ام-نیوتون شواهدی از وجود مقدار زیادی آهن در این بقایا به دست می دهد - که با ابرنواخترهای نوع 1a مرتبط است.بیل دانچی دانشمند ماموریت های اسپتیزر و وایز می گوید: "منجمان یکی از اسرار یک معمای دو هزار ساله کیهانی را گشودند تا با یک معمای دیگر روبرو شوند."
منبع :bbc
[/color]

نخستين تصاوير از تولد يك سياره

[COLOR="#0000FF"]اخترشناسان موفق شدند با استفاده از آينه*هاي 10 متري تلسكوپ دوقلوي كك و با استفاده از تكنيك هاي تلسكوپي منحصر به فرد، شكل*گيري يك سياره جديد را براي نخستين بار مستقيما مشاهده كنند.[ATTACH=CONFIG]1019[/ATTACH]

اخترشناسان موفق شدند با استفاده از آيينه*هايي كه قادرند نور كوركننده يك ستاره را محو كنند، نخستين تصوير مستقيم از شكل*گيري يك سياره جديد را كه به دور ستاره*اش در حال چرخش است، تهيه كنند. سيستم LkCA 15 شامل يك دنياي داغ و در حال به هم پيوستن است كه در فاصله بين ستاره و ديسك خارجي غبار قرار دارد، دقيقا مطابق با اغلب تئوري*هايي كه درباره شكل*گيري سيارت وجود دارد.
به گزارش پاپ*ساينس، اين كشف پيروزي بزرگي براي شكارچيان سيارات فراخورشيدي و تكنيك*هاي تلسكوپي منحصر به فرد است. تكنيكي كه در آن، محققان اپتيك فعال را با يك روش پنهان كردن نور تركيب كردند تا نور ستاره را بلوكه كنند. قبلا غيرممكن بود كه بتوان شكل*گيري سيارات را مستقيما مشاهده كرد، چرا كه اين اتفاق خيلي نزديك ستاره مادر رخ مي*دهد و ديسك سياره*اي در نور ستاره محو مي*شود.
[/COLOR][ATTACH=CONFIG]1020[/ATTACH]
[COLOR="#0000FF"]
[B]نظریه نسبیت انیشتن هنوز نفس میکشد


خبرها حكايت از آن داشتند كه مسافران ويژه تور اپرا با سرعت سيري سريع*تر از سرعت نور مسير حركت را طي كرده بودند. در واقع آنچه رسما در ابر آزمايشگاه سرن و در جريان آزمايش اپرا روي داد از اين قرار بود كه ذرات نوترينوي توليد شده در آزمايشگاه سرن حدود 60 نانو ثانيه زودتر از سرعتي كه نور اجازه مي*دهد، در آزمايشگاه Gran Sasso در ايتاليا دريافت شده بودند.

اين نتيجه شگفت*انگيز چنان موجي از حرف و حديث*ها و دغدغه*ها و شور و شوق در عموم علاقه*مندان رشته*هاي مختلف علوم به راه انداخت كه گويي از فردا بايد كتاب*ها را عوض كرد، فيزيك را از نو بايد نوشت و براي دوم شدن نور بايد غصه خورد . اما اين نتيجه غيرعادي در كنار آن موج بزرگ، موجي از هيجان و انگيزه را در ميان جامعه فيزيك به پا كرد و طي همين مدت كوتاه مقالات متعددي از سوي دانشمندان و بويژه فيزيكدانان در تلاش براي بي*اعتبار كردن يا توضيح دادن نتايج اين آزمايش منتشر شده است. اگر بخواهيم نسبت به واكنش*هاي مطرح شده عليه نتيجه اين آزمايش قضاوت منصفانه و بي*طرفي داشته باشيم، به نظر مي*رسد كه احساس و برداشت كلي اهل فن آن است كه گروه اپرا بايد از مساله مهمي غفلت كرده باشند.

به عنوان نمونه*اي شاخص از استدلال*هاي منتشر شده در باب خطا بودن نتيجه آزمايش اپرا، مي*توان به دلايل مطرح شده از سوي محققان دانشگاه گرانيگن هلند بر مبناي قانون نسبيت اشاره كرد كه از قضا دستمايه بحث*هاي فراوان شمار ديگري از فيزيكدانان نيز قرار گرفته است. اگر آزمايش اپرا را بررسي و مرور كنيم متوجه مفهوم ساده و محض آن مي*شويم كه عبارت بوده است از اندازه*گيري فاصله و زمان. فاصله كه تكليفش سر راست و روشن است و بين دو نقطه جغرافيايي قرار دارد. سنجيدن موقعيت مكاني توليد ذرات نوترينو در سرن با استفاده از جي.پي.اس به طور قابل قبولي آسان است، اما سنجش قطعي موقعيت آزمايشگاه گرن ساسو در ايتاليا به واسطه قرار داشتن در پاي كوهي با ارتفاع چند هزار متري شايد به نظر دشوار بيايد. با اين اوصاف، گروه اپرا مي*گويند كه اين فاصله 370 كيلومتري را با دقت بسيار فراواني اندازه*گيري كرده*اند، اما در مورد زمان قضيه فرق مي*كند و اندازه*گيري فاصله زماني حركت نوترينوها از مبدا تا مقصد دشوارتر است.

گروه اپرا مي*گويد كه با استفاده از ساعت*هاي مستقر در هر دو سر مسير مي*تواند لحظه توليد نوترينوها در مبدا و لحظه رديابي آنها را در مقصد با دقتي بي*نظير اندازه*گيري و تعيين كند، اما بخش بغرنج و پيچيده و چه*بسا غلط انداز ماجرا همين ساعت*ها و همگام نگاهداشتن دقيق آنها در هر دو طرف مسير است.

گروه اپرا اين مهم را با استفاده از ماهواره*هاي جي.پي.اس انجام داده*اند. ماهواره*هاي جي.پي.اس مجموعه*اي مشتمل بر 24 ماهواره است كه روي 3 مدار مختلف به دور زمين مي*چرخند. هر ماهواره دائما در حال ارسال سيگنالي به سمت زمين است كه شامل داده*هايي مانند زمان دقيق ارسال سيگنال و موقعيت ماهواره در مدار زمين است. گيرنده*هاي جي.پي.اس با دريافت اين اطلاعات از حداقل 3 ماهواره مي*توانند موقعيت خود را روي زمين محاسبه كنند. بايد توجه داشت كه ماجراي ثبت ركورد سرعت بيشتر از سرعت نور از همين جا مشكل*دار مي*شود و پاي برخي مفاهيم ضمني اضافي نظير مدت زمان سفر سيگنال*هاي جي.پي.اس به زمين به اين سناريوي جنجالي باز مي*شود كه گروه اپرا بايد در نظر مي*گرفته، اما گويا از كنار آن به سادگي گذشته است.

محققان براي توضيح اين پديده به اثري اشاره مي*كنند كه ظاهرا از جانب گروه آزمايش اپرا مورد غفلت يا اغماض واقع شده است كه به آن حركت نسبي ماهواره*هاي جي.پي.اس نسبت به گيرنده گفته مي*شود. صرف*نظر از سرعت ماهواره، امواج راديويي ناقل سيگنال*هاي ارسالي از ماهواره*هاي جي.پي.اس با سرعت نور سفر مي*كنند، اما در اين ميان توجه به اين نكته ضروري است كه هرچند سرعت نور كميتي ثابت است و به چارچوب مرجع و اين كه زميني يا مداري باشد بستگي ندارد، اما اندازه*گيري زمان طبق قانون نسبيت به اين امر بستگي دارد. در مورد قضيه آزمايش اپرا، دو مرجع وجود دارد. آزمايش روي زمين انجام گرفته است، اما زمان*سنجي توسط بازخواني سيگنال*هايي صورت پذيرفته كه از ساعت*هاي مستقر در مدار مخابره شده*اند.

نكته: پس از نزديك يك قرن از اعلام نظريه نسبيت، مرزهاي دانش بشري بارديگر نگاه*ها را به سوي نابغه دوران و تفكرات عالي وي معطوف ساخته و ثابت مي*كند هنوز هم حق با اينشتين است

ماهواره*هاي جي.پي.اس از غرب به شرق به دور زمين مي*چرخند و برخي از آنها روي مداري با زاويه 55 درجه نسبت به استواي زمين قرار دارند و جالب است كه اين مسير كمابيش منطبق با مسير حركت نوترينوهايي بوده كه به نظر مي*رسد سرعت نور را شكسته*اند. پس از نقطه نظر ساعت مستقر در ماهواره جي.پي.اس، موقعيت مكاني مبدا و مقصد نوترينوها در آزمايش اخير در حال تغيير بوده*اند. از نگاه ماهواره جي.پي.اس، آشكار ساز ذره در ايتاليا به سمت منبع نوترينوها در فرانسه حركت مي*كرده است و در نتيجه فاصله پيموده شده توسط اين ذرات از نگاه اين ماهواره كوتاه*تر است. كاملا طبيعي است كه اين موضوع كمي پيچيده به نظر برسد چون ما داريم درباره قانون نسبيت صحبت مي*كنيم. گروه اپرا اين موضوع را ناديده گرفته بودند چون تصور آنها از ساعت، ابزاري ساكن روي زمين بوده است نه در حال چرخش در فضا.

اما اثر حركت نسبي ساعت*هاي اتمي سوار بر ماهواره*هاي جي.پي.اس تا چه حد تاثيرگذار است؟ محاسبات نشان مي*دهد كه اين اثر موجب زودتر رسيدن نوترينوها به ميزان 32 نانوثانيه مي*شود، اما به واسطه خطاي مشابهي كه در هر يك از دو سر مسير آزمايش در محاسبه زمان رخ مي*دهد بايد ميزان اين تاثير مضاعف شود. بنابراين تصحيح كل معادل 64 نانوثانيه است كه تقريبا با آنچه گروه اپرا اعلام مي*كند، برابر است.

اين نتيجه*گيري، قابل تحسين است ولي معلوم نمي*كند كه مساله بالاخره حل شد يا هنوز بايد به دنبال جواب بهتري بگرديم. با توجه به اين كه بررسي و ارزيابي موشكافانه بخشي ضروري از فرآيند علمي محسوب مي*شود، ارائه*كنندگان اين محاسبه جديد نيز بايد به نوبه خود تاب تحمل آن را داشته باشد كه از سوي جامعه علمي به طور كلي و از طرف گروه آزمايش اپرا به طور خاص، مورد بررسي قرار گيرند.

اگر اين استدلال به قوت و اعتبار خودش باقي بماند، جريان اندازه*گيري ذراتي سريع*تر از نور بجاي نقض نظريه نسبيت اينشتين، در نقش تأييدكننده ديگري از حقانيت آن عمل خواهند كرد.

نزديك به 100 سال از انتشار نظريه نسبيت اينشتين مي*گذرد. اين نظريه بزرگ كه نه*تنها در زمان خود بلكه حتي امروزه به وضوح نشان داده است كه قامت درك و توانايي*هايي علمي بشريت براي فهم آن هنوز كوچك است، بار ديگر دستاويز آزمون و استدلال*هاي علمي مهمي قرار گرفت و چنين به نظر مي*رسد كه سربلند بيرون آمده است. سال گذشته بود كه دانشمندان با انجام 5 آزمايش علمي مهم در زمينه پارادوكس زماني، حركت تقدمي اسپين، انحناي فضا ـ* زمان، پارادوكس زماني در ليزر و نسبيت در مقياس كلان به اين نتيجه رسيدند كه نظريه نسبيت هنوز نفس مي*كشد و روز به روز بر حقانيت دنياي بزرگ آن صحه بيشتري گذاشته مي*شود. اكنون و پس از يك قرن از اعلام نظريه نسبيت، مرزهاي دانش بشري بار ديگر نگاه*ها را به سوي نابغه دوران و تفكرات عالي وي معطوف ساخته و ثابت مي*كند هنوز هم حق با اينشتين است.[/B][/COLOR]

منبع: http://www.hupaa.com
[COLOR="#0000FF"]
گروهي از ستاره شناسان ايتاليايي موفق شدند نوري را دريافت كنند كه كهكشان*هاي نخستين جهان در 13 ميليارد سال قبل گسيل كرده*اند

به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان موسسه ملي نجوم ايتاليا با استفاده از تلسكوپ 8.2 متري vlt رصدخانه جنوبي اروپا (اسو) در شيلي و تلسكوپ فضايي هابل در فاصله 600 كيلومتري از زمين سيگنال*هاي نوري را دريافت كردند كه از حدود 13 ميليارد سال قبل در حال سفر بوده است.

اين سفر طولاني در فضا و در زمان طول موج اين نور را عميقاً تغيير داده و سرانجام به صورت بسيار ضعيفي به زمين رسيده است اين نور زماني ساطع شده كه جهان تنها 5 درصد از سن فعلي خود را داشته است.

نتايج بررسي اين نور كه از كهكشان*هاي بسيار دور به زمين رسيده است نشان مي*دهد كه اين كهكشان*ها هنوز در "مه نخستين" جهان كه تركيبي از هيدروژن خنثي بوده است، قرار داشته*اند."مه نخستين" چند صد ميليون سال پس از بيگ بنگ به جهان اجازه داده است تا گسترده شود.

اندازه گيري*هاي دقيق، به دانشمندان اجازه داد كه براي اولين بار تكامل موقتي فرايند سازماندهي دوباره جهان را بازسازي كنند.

اين بازسازي*ها نشان مي*دهد كه در 13 ميليارد سال قبل، مه نخستين كه اطراف جهان نوزاد را احاطه كرده بود شروع به از هم پاشيدن كرده است.

اين ستاره شناسان كه پس از سه سال تحقيق بر روي اين نور به اين نتايج دست يافتند در اين خصوص توضيح دادند: "ما در اين كار موفق شديم نگاهي مستقيم به گذشته بسيار دور جهان بيندازيم و نور بسيار ضعيفي را رصد كنيم كه از كهكشان*هايي تابيده شده است كه در اعصار مختلفي از تكامل كيهاني قرار داشته*اند."

اين دانشمندان افزودند: "اولين ستارگاني كه آسمان را درخشان كردند احتمالاً بسيار بزرگ، گرم و درخشان*تر از خورشيد ما بوده*اند. حتي اگر دوره زندگي آنها نسبتا كوتاه و تنها چند ميليون بوده باشد پرتوهاي شديدي را ساطع كرده*اند كه قادر بوده*اند "مه نخستين" هيدروژن خنثي را از هم بپاشند. به اين ترتيب، ماده اين مه به جهان نخستين افزوده شده است."

نتايج اين بررسي*ها حاكي از آن است كه در عصري كه تنها 780 ميليون سال از بيگ بنگ مي*گذشت هيدروژن خنثي بايد بين 10 تا 50 درصد حجم جهان نخستين را ساخته باشد.

منبع: همشهري
[/COLOR]
صفحات: 1 2 3 4 5